In Beeld: Chris Stellaard, fulltime muzikant en droomnajager

Een jongensdroom kwam afgelopen zomer uit voor de ambitieuze musicus Chris Stellaard. In deze turbulente tijd, werd Chris fulltime muzikant. Maar Chris raakte niet uitgedroomd. Volgend jaar lijkt ook zijn andere droom uit te komen, zoals je gisteren (vrijdag 6 november) al kon lezen op Apeldoorn Direct. Vanaf begin 2021 start Chris, samen met muziekschool ‘Ritmiek‘ het ‘Ritmiek Speci Orkest’ (RSO). Een orkest waarin mensen met een beperking, zoals Chris het zelf zegt: “de kans krijgen om te shinen”. Wie is deze man en wat beweegt hem? Op zijn Apeldoornse lievelingsplek zochten we hem op.

Wie is Chris?

“Ik was 6 jaar oud toen ik mijn eerste pianoles kreeg. Sindsdien heb ik altijd de droom gehad fulltime muzikant te worden. Na jaren te hebben rondgezworven in de zakenwereld, hypotheken, energie en makelaardij, had ik heel veel gezien en geleerd maar die jongensdroom bleef lonken. Uiteindelijk heb ik de kans gekregen die droom achterna te gegaan en ben ik waar ik als zesjarig jongetje van droomde: fulltime muzikant.”

En waar ben je als fulltime muzikant zoal druk mee?

“Ik speel in kerken, begeleid koren, ben pianodocent, muziekcoördinator bij een muziekschool waar in de andere docenten aanstuur. Mijn doel is ervoor te zorgen dat de voorwaarden waaronder zij werken optimaal zijn. Als er een piano defect is, zorg ik dat die gerepareerd wordt. Ook speel tijdens uitvaarten en ben ik met mijn eigen album bezig. De tijd die ik naast al deze muzikale bezigheden nog vrij heb, besteed ik aan ‘mijn meisie’ en de kinderen.”

Waar kan Apeldoorn jou tegenkomen?

“Ze kunnen me tegenkomen wanneer ze naar een kerkdienst in de ‘Jachtlaankerk’ of de ‘Grote kerk’ gaan. Of wanneer ze bij ‘Hof van Afscheid’ een uitvaartplechtigheid bijwonen. Maar ik hoop en denk dat Apeldoorn mij in de toekomst op nog veel meer plekken zal tegenkomen. Dat kan solo zijn of met andere muzikanten waarmee ik graag op de planken sta. Ik woon nu ruim 2 jaar in Apeldoorn en ben Apeldoorn nog aan het ontdekken.”

Heeft COVID-19 iets veranderd aan je werk?

“In positieve zin, al klinkt dat misschien wat vreemd uit de mond van iemand die werkt in de culturele sector. Ik ben door de pandemie fulltime muzikant geworden. Rutte zei op donderdagavond dat het land op slot ging en vrijdagmiddag om 17.00 uur was ook mijn agenda tot en met de zomer leeg. Ik wist niet eens hoe ik het einde van de maand mijn huur moest betalen.”

Huh, maar toch zeg je dat de pandemie je iets positiefs heeft?

“Klopt, 2 vrienden van mij hebben me financieel door deze zomer heengetrokken. Ik had al wat contacten bij de muziekschool gelegd en daar is uiteindelijk een samenwerking uit voortgekomen. Voor 20 uur in de week had ik hierdoor werk en bleef daarnaast in mijn eigen tijd investeren in de muziekschool. Dat maakte die financiële steun mogelijk. Toen ik afgelopen zomer thuis kwam na een vakantie in Oostenrijk kon ik vol trots zeggen: ‘Ik heb mijn droom waargemaakt, ik ben fulltime muzikant’.”

Heeft de situatie je creatiever gemaakt?

“Ook dat! Via ‘Ritmiek’, de muziekschool waarvoor ik werk, heb een paar webinars gegeven. Zij waren opzoek naar mogelijkheden om zich te onderscheiden van de rest van de muziekscholen. Alle gesubsidieerde muziekscholen moesten dicht of wisten niet wat te doen. ‘Ritmiek’ is een particuliere muziekschool, dat maakte het mogelijk te kijken naar de dingen die we wél konden doen. Waaronder dus webinars waarin ik op afstand piano leer spelen. Het was ook leuk om mensen in bejaardenhuizen blij te maken met door ons opgenomen vaderlandse liedjes. Die liedjes zijn afgenomen door 200 instellingen om tijdens de koffie te draaien. Daarbij hebben we de nummers ondertitelt zodat mensen mee konden zingen.”

Er gebeurt tegenwoordig veel digitaal. Brengt dat in jouw vak nog uitdagingen met zich mee?

“Ja, in die zin dat ik het lastig vind om online les te geven. Ik mis de verbinding met mijn leerlingen. Althans, dat is mijn gevoel, in de praktijk werkt het soms anders. Laatst nog ontving de muziekschool via de mail een foto van een moeder waarvan haar zwaar autistische zoon een paar weken geleden online les van mij kreeg. Met tranen in haar ogen sprak deze moeder haar dank uit. Haar zoon was zo blij dat zijn les door kon gaan. Dus het werkt wel! Zowel fysiek als digitaal lukt het me een connectie te maken met deze jongen.”

Doe je dat vaker, lesgeven aan mensen met een beperking?

“Jazeker, mijn drive is dat ik ongeacht kennis, kunde en kwaliteit iedereen een podium wil geven. En dat vertaalt zich in mensen met een beperking maar ook naar mensen die conservatorium geschoold zijn. Ik stel me dienend op naar die mensen, zodat zij kunnen shinen. Professioneel of amateur, dat maakt geen onderscheid.”

Die muzikaliteit, is die jou met de paplepel ingegoten?

“Op zijn zesde kreeg ik mijn eerste pianoles. Mijn vader en zusje speelde piano, mijn broer gitaar maar ik ben de enige uit het nest die is blijven ontwikkelen op muzikaal gebied.  Toen ik jaar of 25 was woonde ik in Hardinxveld en vroeg daar aan de plaatselijke kerk of ik eens per week achter het orgel mocht kruipen. Achter dat orgel leerde ik mezelf orgel spelen. Wat ik met het orgel graag doe is mijn klank kleur opzoeken. Als ik die kleur eenmaal gevonden heb, dan zingen mensen daar vaak lekker op. Ik zij vroeger altijd: „Ik heb een baan nodig om mijn hobby te kunnen betalen.”

Is het een toevalligheid dat je als pianist/organist naast een kerk woont?

“Ik mag in deze ambtswoning wonen omdat ik functionaris van de kerk ben. Fijne bijkomstigheid is dat ik op 10 passen van mijn kantoor woon.”

Wat maken de piano en het orgel nu zo speciaal?

“Vooral met de piano kan ik emoties zo overbrengen dat het mensen in het hart raakt. Ik kan een verhaal vertellen en mensen meenemen. Ik vertaal het verhaal dat verteld wordt naar de akkoorden die ik in zet op mijn toetsenbord. Valt er tijdens een kerkdienst bijvoorbeeld een woord, dan haak ik daarbij aan door een nummer in te zetten. Zonder arrogant te klinken, ik teer al 40 jaar op mijn creativiteit, die heeft mijn nog nooit in de steek gelaten.

Een mooi voorbeeld, we waren op een evenement en ik moest tijdens dat evenement spelen, onvoorbereid door tijdgebrek. Ik moest een voorspel doen voor een lied in de kerk en wist niet waar ik beginnen moest. Ik liet mijn handen op was toetsen vallen en er gebeurde wat. Dat is het toppunt van creativiteit, je laten leiden door het moment.”

Hoe is het werken met mensen met een beperking eigenlijk ontstaan?

“Een paar jaar geleden zat ik bij mijn kapper in Bennekom en die zei: „Ik zing bij een koor en dat bestaat uit mensen met en zonder beperking. We zoeken een pianist voor de repetities, heb je interesse?” Interesse had ik wel en zo raakte ik in contact met ‘Onbeperkt talent’ (Bennekom), waarmee we nog wekelijks repeteren. Zo is het ontstaan. Vanuit die samenwerking werd ik gevraagd muzikaal leider te worden bij de ‘Veense G-Band’ (Veenendaal). Een opleiding gericht op het omgaan met mensen met een beperking heb ik nooit gehad. Ik zeg tegen een blinde dat hij beter moet kijken wanneer ze inzetten, ben mezelf. Wanneer je langer met de doelgroep werkt, zie je de beperking niet meer.”

Wat maakt het werken met deze doelgroep zo speciaal voor jou?

“Mensen met een beperking hebben iets bijzonders. Zij spreken namelijk een tweede taal. Die tweede taal is de taal van muziek en met díe taal kunnen ze juíst in deze tijd verbinding brengen in de maatschappij. Zij zijn instaat dát gene aanraken waardoor er een gemeenschappelijk gevoel ontstaat. Het gevoel dat je er mag zijn en dat je ertoe doet.”

Is het niet tijd voor een Apeldoornse band voor mensen met een beperking?

“Daar is het zeker tijd voor! We gaan hier in Apeldoorn starten met een eigen ‘Josti orkest’ onder de naam ‘Ritmiek Speci Orkest'(RSO). De naam komt voort uit Ritmiek (zoals de naam van de muziekschool waar ik voor werk) en ‘Specie’ (staat voor het fundament, de ruimte die ze krijgen en het zijn speciale mensen).”

Wat gaaf zeg! Vertel eens iets meer.

“We gaan met 2 zuster orkesten beginnen, waarvan één hierin Apeldoorn en één in Arnhem. Begin van het nieuwe jaar willen we hier van start gaan. We leggen momenteel contact met instellingen in de regio om daar eerst in huis muziek te brengen, van daaruit zal er dan een orkest ontstaan.”

Wat een ambities!

“Ambities en dromen zijn er zeker. Beide orkesten krijgen in Apeldoorn en Arnhem hun eigen concert. Onze grote droom is om over 2 jaar met ‘RSO’ op de middenstip van het ‘Gelredome Stadion’ te staan. Als het even kan met wat mensen van de klassieke orkesten uit de omgeving van Arnhem erbij. We streven ernaar om 50 muzikanten hetzelfde repertoire te leren. Over 3 jaar lijkt het ons gaaf om vanuit de muziekschool een festival te organiseren in Arnhem aan de Rijn. Daar zal het ‘RSO’ dan ook hun eigen moment krijgen. En in Apeldoorn dromen we ervan ooit een concert in de tuinen van ‘Paleis het Loo’ te geven. Heel veel dromen dus, waarvan ik hoop dat ze uit mogen komen.”

Mogen we ‘RSO’ vergelijken met de ‘Jostiband’?

“We spelen en leren op dezelfde manier, met kleuren. Wanneer je naar een concert gaat van de ‘Jostiband’, bekijk je een ongelooflijk gelikte show. Bij ‘RSO’ is er niets gelikts bij. Wat je wél ziet, zijn talenten die hún moment krijgen om te shinen.”

Wat kunnen mensen die willen deelnemen verwachten?

“Ze krijgen muziekles en één keer per week repeteren we gezamenlijk. Individueel kan wie dat wil extra geschoold worden. We focussen overigens niet alleen op mensen die in een instelling wonen. Ook als je zelfstandig woont ben je welkom. Qua leeftijd zetten we in op mensen die doorstromen vanuit groep 8 naar het voortgezet onderwijs. Zelfs wanneer je met een sambabal geen maat kunt houden, daag ik je uit.”

Wat hebben jullie nodig om deze droom te realiseren?

“Mensen die het leuk vinden ons vrijwillig te helpen in de rol van gastheer/vrouw tijdens de repetities. Zorgen voor een warm welkom, begeleiden naar de plek waar ze mogen staan of zitten, enzovoorts. Voor de financiën zijn we bezig met subsidieaanvragen en hopen we op sponsoren. Ook zijn we zoekende naar een geschikte binnenlocatie waar we op termijn met een grote club mensen kunnen repeteren. Maar het succes valt of staat natuurlijk met deelname van orkestleden van het ‘RSO’ zelf. Wil je meer weten of jezelf aanmelden dan kan dat via: info@ritmiek.nl”