In Beeld: de fietslustige Mirjam Wouters

Het is 2001 wanneer Mirjam Wouters haar backpack pakt en richting Ierland vertrekt. Nog even eruit voordat ze gaat studeren. Dat studeren is hem nooit meer geworden. Haar drang naar vrijheid lonkte zo, dat ze al liftend 2 jaar lang Europa ontdekte. In 2003 stapte Mirjam op haar fiets om er in Marokko weer vanaf te komen. Bezeten van het ‘fietsvirus’ besloot ze er de eerst volgende jaren niet meer van haar fiets af te stappen. Alhoewel? Zo nu en dan moest er een beetje gewerkt worden en werd er naast haar liefde voor de fiets een nieuwe liefde geboren: haar dochter Tara zag in 2016 het levenslicht. Op haar persoonlijke blog kun je al Mirjam haar fietsavonturen teruglezen. Eind dit jaar reist Mirjam, samen met haar dochter Tara af naar Ierland. Terug naar af? Óf terug naar het begin? We zochten Mirjam op in haar Klarenbeekse ‘bakhuisje’ en genoten samen met haar en Tara van versgebakken speculaas.

Wie is Mirjam naast die reislustige dame met die fiets?

,,Sinds 3 jaar ben ik moeder van Tara. Ik ben creatief, die creativiteit komt tot uiting in onder andere: knutselen, fotograferen en bakken. Dat knutselen is wel echt mijn dingetje. Ik heb zelfs een 2-jarige opleiding tot leraar handvaardigheid gedaan. Dat leraar zijn vond ik alleen iets minder, dus na het behalen van mijn propedeuse stopte ik daarmee en besloot ik Algemene Cultuurwetenschappen te gaan studeren in Tilburg. Niet omdat ik dát zo leuk vond, hoor. Sterker nog, ik ben er nooit mee begonnen, ik ben toen naar Ierland gegaan.Toen was het dus einde verhaal óf eigenlijk begin verhaal.”

Op een oude fiets moet je het leren. Maar hoe oud is die van jou? Hoelang gaat een fiets gemiddeld mee?

,,Dat ligt er eigenlijk aan. De eerste fiets waarmee ik mijn reis in 2003 begon begaf het na 7 kilometer. Dat was een oude fiets die iemand bij het hostel in Ierland had laten staan waar ik destijds werkte. Ik had geen budget, maar wel drang om te reizen, dus ik moest wat. Daarna versleet ik er nog een paar. Ik heb op dit moment echt een heel goede fiets, die gaat al 10 jaar mee en is gesponsord door ‘Multicycle’ nadat ik na 2 jaar reizen thuis kwam vanuit Indonesië. Ik stond op de Fiets & Wandelbeurs informatie te geven en had wat reisfoto’s opgehangen. In ruil voor wat foto’s en het testen van die bewuste fiets kreeg ik van hem die fiets. Dus zo is het eigenlijk aan het rollen gekomen. Diezelfde sponsor is nu voor mij een nieuwe fiets aan het bouwen.”

Blijft Apeldoorn voor jou altijd je thuisbasis?

,,Nooit verwacht, maar voor dit moment wel. Ik hou van weidse uitzichten, bergen en wilde bossen. Canada of Nieuw-Zeeland voldoen aan dat plaatje. Ook Derry (Noord Ierland) geeft me dat ’thuisgevoel’. Tara haar komst heeft dichtbij mijn familie zijn belangrijker gemaakt dan dat ik onderweg vaak gedacht heb. De plek waar we nu samen ons thuis hebben gevonden draagt daar ook aan bij, we wonen heerlijk vrij en midden op de Veluwe. Op een flat zou ik het zolang niet uithouden.”

Trampoline, vuurschaal en zelf een tent in de tuin?

,,Zomer of winter, de temperatuur maakt ons niets uit. Weliswaar in een bed, maar in de tent daar slapen we. Die tent is echt ons thuis eigenlijk. Waar de tent ook staat, binnenin de tent voelt het als thuiskomen.”

Wat heeft het moederschap met je gedaan?

,,Ik heb nog steeds heel sterk de drang om buiten en onderweg te zijn. Maar dat kunnen we hier nu ook. Stel we zouden weg moeten uit dit huis, dan zou een Tiny-house mij best aantrekken. Weinig spullen en weinig om je zorgen over te hoeven maken zodat je zo weg kunt. Maar dus wel met een veilig thuis basis om naar terug te kunnen komen. Ook ben ik minder onbezorgd. Onverzekerd vertrekken zou nu bijvoorbeeld niet meer in me opkomen.”

Wanneer je droomt, waar zou je dan morgen de fiets op springen?

,,Zuid Amerika, Patagonië, direct! Dat is een plek waarvan ik al droom sinds ik startte met reizen.”

Welke tip zou je iemand mee willen geven die net als jij reisplannen heeft?

,,Gaan en je niet heel erg voorbereiden want alles loopt toch altijd anders. Je kunt zo’n reis tot in de puntjes plannen, maar dat nog loopt het waarschijnlijk anders dan je denkt. Nou, was dat voor mij destijds gemakkelijk praten dan nu. Want ik had toen ‘niets’. Althans geen huis, geen baan en geen kindje.”

Waar is Tara geboren?

,,Ik heb Tara haar vader reizend ontmoet in 2014 en onderweg is hij mij steeds om komen zoeken. Hij is Amerikaan en ik heb een tijdje bij hem in North Carolina gewoond. Tara is in Nederland geboren. Ik vind een lange afstandsrelatie ideaal, maar dat lijkt helaas niet voor iedereen te werken.”

Maar wonen in Amerika was geen optie?

,,De hele cultuur daar, het politieke klimaat. Ook zou ik me veel te beperkt voelen in mijn bewegingsvrijheid. Fietsen is daar niet zo normaal als dat het hier is. Bijna alles doet men daar met de auto en dat is niets voor mij. Nederland is voor een kind gewoon een heel fijn land.”

Zijn er weleens minder mooie momenten geweest tijdens je reizen?

,,Er zijn wel zware momenten geweest, maar vaak zocht ik die zelf op. Want op een gegeven moment wordt het stukje fietsen een beetje ‘saai’. Zelfs goed weer en mooie uitzichten gaan vervelen. Dus dan zocht ik de uitdaging op in de vorm van bergbeklimmen, zandpaden en besneeuwde óf bevroren wegen. De euforie die je voelt wanneer dat je lukt is zo onbeschrijfelijk fijn! Hoewel ik op die ijswegen in Canada ook weleens de boel vervloekt heb, omdat mijn handen bevroren.”

Heb je weleens plaatsen of landen bezocht waarvan je achteraf dacht: ‘Dit had ik beter niet kunnen doen’?

,,Dat niet per se, er zijn wel landen die ik minder leuk vind. Kroatië bijvoorbeeld, daar had ik me veel meer van voorgesteld. Landen waar je niets van verwacht of waarvan je een negatief beeld hebt, dat had ik bijvoorbeeld van India en Australië, zijn achteraf de landen waar je de mooiste ervaringen hebt beleefd. Als je hoge verwachtingen hebt, valt het vaak tegen. Daarnaast ben ik er achtergekomen dat ik de mensen die wonen op plekken waar het wat minder bevolkt is vaak vriendelijker vind, wat authentieker.”

Gaat je fiets samen met jou het vliegtuig in als je op reis gaat?

,,Totdat ik de fiets kreeg die ik nu nog fiets, vloog ik altijd low-budget ergens naartoe en kocht ter plekke een fiets. Maar de fiets die ik nu heb vliegt wel gezellig mee.”

Als je zoveel van huis bent, lukt het je dan contacten te onderhouden?

,,Op reis had ik meer contact met mijn familie dan dat ik nu heb. Want hier gaat het leven zo snel. Tijdens mijn reizen hield ik trouwens altijd contact met thuis en schreef ik mijn blog. Op de momenten dat ik Nederland bezocht had ik een lege agenda en kon dan alle tijd nemen voor mijn familie en vrienden.”

Op welke manier financierde je je reislustige bestaan?

,,Door vooraf allerlei baantjes aan te nemen. Zo werkte ik door de week in het Juliana Ziekenhuis en in de weekenden bij Irish Pub Finnegans. Veel gespaard had ik overigens niet hoor, toen ik naar Ierland vertrok. Ik zou daar namelijk maar 3 maanden blijven was het idee…. In Ierland vond ik werk in een hostel. Dit was in eerste instantie voor een weekje of 3, maar ik ben er een beetje blijven plakken. In die 7 jaar tijd ging ik er jaarlijks naar terug om de zomers te werken. De eigenaren van dát hostel gaan Tara en ik in december bezoeken. Ik boekte overigens ook altijd low-cost vliegtickets naar de plek van bestemming. Geloof mij, het reizen is goedkoper dan het wonen hier in Nederland.”

En op welke manier komt er nu brood op de plank?

,,Zo’n 4 keer per jaar ga ik als reisleidster mee tijdens Europese fietsreizen, georganiseerd door een Amerikaanse bedrijf. Tara logeert dan bij mijn ouders. De rest van de tijd werk in mee in een bedrijf in Twello.”

Staat er voor je dochter Tara al een fiets in de schuur?

,,Sterker nog, ze kan al zelf fietsen! En niet zo’n beetje ook, onlangs zijn we vanuit huis naar Apeldoorn gefietst. En die 10 kilometer, dat doen ze echt helemaal zelfstandig. Ze begon ooit bij mij in de fietskar en daarna op het voorzitje; dat vond ik zo gezellig. Zo zijn we in 2018 samen door Denemarken gereisd. Zij op het voorzitje en haar loopfietsje in de fietskar mee. Komend voorjaar is ze daar te groot voor, dus zal ze zelf moeten fietsen. Dat beperkt ons tot kleinere afstanden, denk aan zo’n 30 kilometer per dag.”

Heb je eigenlijk een rijbewijs?

,,Dat heb ik in Australië gehaald tijdens mijn werk op een boerderij daar. Dat ik tijdens mijn examen tegen een boom aan reed weerhield de examinator er niet van mij het rijbewijs te geven. Ze stelde me de vraag: ‘Do you Think you can still improve on your drivings?’ En daar was het papiertje. Vorig jaar zomer heb ik voor alle zekerheid hier nog wat rijlessen genomen en examen gedaan.”

Wanneer je moest kiezen: nooit meer reizen óf nooit meer fietsen?

,,Ohhhh…nou ik kan niet nooit meer fietsen, want dan kom ik nergens.”

Welke fietsroute in of rondom Apeldoorn is jouw favoriet?

,,Samen met Tara fiets ik vanuit huis weleens een rondje lang de schaapskooi in Loenen, Loenermark, sprengen en de Loenense waterval. Maar richting Radio Kootwijk en het Kootwijkerzand fietsen we ook maandelijks.”

Als je met een bekende Nederlander een dag de fiets om moest, wie zou dat zijn?

,,Esther Jacobs, die vind ik heel interessant! De eerste Digital Nomad van Nederland. Misschien ken je haar wel van Expeditie Robinson, daaraan heeft ze in 2005 aan deelgenomen. Ik ken haar niet persoonlijk hoor, maar ik volg haar wel. Ze is een wereldburger en is heel inspirerend.”

Wat is voor jou de meest ideale omgeving voor een geslaagde fietsreis?

,,Geen verkeer, fijne kampeerplekken en mooie uitzichten. Tibet, Australië, Japan en Canada staan in de top 4.”

Zijn er ook landen die je bewust overslaat?

,,De landen waar je geen visum voor kunt krijgen en waar het niet veilig is. Je moet geen domme keuzes maken.”

Waar heb je zoal geslapen tijdens je reizen?

,,Dat zijn er nogal wat. In Canada logeerde ik bijvoorbeeld bovenop een vrachtwagen, die op een uitkijkpunt stond om de grizzlyberen te ontwijken. In IJsland heb ik om mezelf te beschermen tegen de wind een gat in de sneeuw gemaakt om in te slapen. En ik bouwde ooit in 5 uur tijd een iglo waar ik 2 nachten geslapen heb. En wat ook een heel mooie ervaring was, was het overnachten in een gletsjer. Echt goed heb ik daar door de herrie niet geslapen, hoor.”

Hoe reageren de locals op je?

,,Er is geen land geweest waar ik niet thuis ben uitgenodigd door de locals. Vaak zijn ze verrast doordat je vrouw bent en alleen reist. Scheelt ook dat ik geen introvert type ben, dus mensen zijn erg lief en open. Ik vind het mooi om te ervaren hoe mensen leven op verschillende plekken op de wereld. Zo kwam ik in Japan ooit terecht bij een echtpaar met een eigen karaokebar in de kelder.”

Zijn er bepaalde luxe producten of faciliteiten die je weleens mist wanneer je weg bent?

,,Ik heb altijd gezegd dat ik een spijkerbroek miste, onpraktisch om mee op reis te nemen. Maar nu ik hem heb draag ik hem nooit. Oja, en ik vind goede koffie erg belangrijk, dus zorg ik ervoor dat ik die altijd kan zetten.”

Wat zijn jullie toekomstige reisplannen?

,,Ik heb geen concrete plannen. Maar uiteraard zit mijn hoofd vol met ideetjes. De vraag is niet of we gaan maar wanneer we gaan. We kamperen heel graag bij Zegenoord, een natuurkampeerplaats in Loenen en afgelopen zomer zijn we van Parijs naar Apeldoorn gefietst, onze eerste reis samen. Maar laten we eerst maar eens richting Ierland gaan deze maand.”