Gebroken GemeenteBelangen zint op revanche

De welhaast verdwenen partij ‘Gemeentebelangen Apeldoorn’ zint op revanche. Nadat Ben Hendrikse en Sukran Aksoy hun ruggen richting de partij keerden en zich aansloten bij Lokaal Apeldoorn, sluimert de partij in relatieve stilte. Nu dreigt een tekort aan mensen roet in het eten te gooien voor deelname aan de volgende gemeenteraadsverkiezingen.

Partijlid Rudy Blom kan nu zonder wrok terugkijken op de crisis van juni 2015. ,,We hebben het zelfs over opheffing gehad, ja. Vlak na het uit elkaar vallen van de partij was dat. Hendrikse en Aksoy waren toen net geroyeerd, maar voordat we ze goed en wel geroyeerd hadden waren ze al vertrokken, mét onze zetels. Dat verdient geen schoonheidsprijs, nee.” Wat achterbleef was een verdeelde partij. Alleen hele positieve doorzetters konden de moed nog opbrengen om door te gaan, tegenover een grote groep mensen die een ‘winterslaap’ verkozen.

Blom: ,,We hebben ons toen niet opgeheven. Dat zouden we uit emotie hebben gedaan. Wacht het nou even af, zei ik toen. Maar we zaten er dichtbij, want de moed was echt op.” Als het aan Blom ligt doet Gemeentebelangen weer mee met de verkiezingen volgend jaar. Met hem de rest van de harde kern die nog niet wil opgeven, waaronder Haya van Blommestein en André ter Weeme, beide bestuursleden.

,,We zijn er nog!” zegt Blommestein voordat het interview begint. Ze begrijpt dat de plotselinge stilte de partij in de vergetelheid liet verzakken, maar ze blijft strijdbaar. ,,Apeldoorn kan niet zonder Gemeentebelangen. Kijk bijvoorbeeld naar de Anklaar, waar de gemeente te weinig parkeerplaatsen laat aanleggen, en als de vergunning dan bij de rechter ligt, dan verlenen ze gewoon een nieuwe vergunning. En de raad laat dat dan gebeuren.” Volgens haar moet ‘de ongehoorde Apeldoorner’ weer een stem krijgen in de raad.

Maar de harde kern gaat de partij niet redden. In alle interviews met partijleden en het bestuur komt dat weer naar boven. Het is geen pessimisme, het is realisme. Enige politieke ervaring is zeker bij lokale partijen goud waard. Alleen Rudy Blom heeft genoeg politieke ervaring om de partij te leiden, maar of hij dat wil weet hij nog niet. ,,Een hoge plaats op de lijst, dat zeker,” antwoordt hij. Op de vraag waarom hij niet met de twee raadsleden naar Lokaal Apeldoorn is vertrokken, heeft hij een duidelijk antwoord. ,,Ik vind dat niet eerlijk naar Gemeentebelangen. Ik wil mijzelf in de spiegel kunnen aankijken.”

De partij in ruste wil zichzelf vernieuwen. ,,Het is ouderwets om met een partijprogramma 4 jaar vooruit te plannen. Je kunt je nooit aan alle afspraken houden die in een partijprogramma staan, dus je zult altijd gedoe krijgen met je achterban die dan weer de taak heeft om de politici aan die afspraken te houden. legt Rudy Blom uit. Hij wil het verkiezingsprogramma de deur uit doen en vervangen met een goed geformuleerde ‘visie’. Die visie moet duurzamer zijn dan standpunten die door de realiteit van de dag snel ingehaald kunnen worden. Met zo’n visie kan de fractie vrijer keuzes maken en die keuzes nog steeds uitleggen aan de achterban, is het idee. Dat juist op dit punt de partij in 2015 uit elkaar spatte, toen de achterban de fractie naar huis stuurde, speelt niet mee volgens Blom.

Het gaat vanaf nu om de mensen zie op de lijst willen komen. Ter Weeme dempt de verwachting dat dit wel goed gaat komen. ,,Veel mensen die wij op de fractielijst hadden zijn te druk, of vinden zichzelf te oud. De politiek neemt veel tijd in beslag. Het is nog maar zien of we een lijst kunnen vormen.” Mocht het tot raadszetels komen, dan wordt samenwerking met Lokaal Apeldoorn (en dus Hendrikse en Aksoy) waarschijnlijk lastig. ,,In eerste instantie zullen we niet samenwerken met Lokaal Apeldoorn, nee,” besluit bestuurslid André ter Weeme. Wim Willems van Lokaal Apeldoorn zegt de deur, ,,zoals altijd” open te houden voor samenwerking. Hendrikse zelf wenst de partij veel succes en ,,laat het aan de kiezers over”.