Uitgezweefd

Ik ben eruit. Ik weet wat ik ga stemmen. Of ga ik toch… Ga ik op zoek naar Maria, Sigrid, Lilianne of wint iemand anders het stemfestival. Verschillende stemwijzers hebben mij best goed geholpen om een keuze te maken. Mijn ideeën komen voor 73% overeen met een partij die ik wel zie zitten. Noem mij een partij waar je het 100% mee eens bent. En hé, de rest zit daar een stuk onder, dus op de inhoud ben ik er wel uit. Ik speel liever niet op de persoon, maar meer vrouwen die ons vertegenwoordigen lijkt mij een goed idee. Deze wereld heeft al haantjes genoeg, dus de witte rook komt steeds dichterbij.

Al die debatten hebben mij niet echt geholpen. In anderhalve minuut je ingestudeerde soundbites lanceren, blijven lachen, ook al wordt je nu even na jaren samenwerken voor oud vuil weggezet. Leuk vak. Ik word daar niet echt wijzer van. En strategisch stemmen houd ik ook niet van. Inhoud first, en dan maar hopen dat er straks bij de onderhandelingen wat goeds uit komt. Het blijft Nederland polderland en daar zijn we tenslotte groot mee geworden.

May I have your vote please

En dan is het 17 maart. Gaan ‘we’ winnen, worden we toch tweede of eindigen we onderaan. Wordt het weer net als toen of in één woord geweldig in deze mallemolen van het leven. Het blijft spannend. Met de stempas en mondkapje op zak en de lijst met 30 partijen bestudeerd ga ik op pad. Overigens iemand een idee hoe partij 30 heet? Het verzorgingstehuis waar ik normaal gesproken mijn democratische recht mag uitten doet dit jaar niet mee. Logisch. Het was nog best lastig om te kiezen waar ik zou gaan stemmen. Grote kerk, Orpheus, zo vaak kom ik daar nu ook weer niet binnen. Maar laf als ik ben kies ik toch voor een stembureau dichtbij. Al die regen.

Vriendelijke studenten van ROC Aventus wijzen mij de weg naar desinfecterend handgel en krijgen daar studiepunten voor. Daar is in ieder geval over nagedacht. Alles is keurig geregeld en de looproutes zijn duidelijk aangegeven. Hier maakt Corona volgens mij weinig kans. Na de nodige controles of ik echt zelf achter mijn schone kapje schuil ga mag ik met een schoon potlood en beslagen brillenglazen op zoek naar het juiste vakje.

Douze points

Ik moet opschieten. De rij achter mij groeit. Maar ik wil alles met je delen, maar slow down alstublieft. Nadat ik het enorme vel met partijen met wel 80 kandidaten weer netjes in de vouw heb gekregen lonkt de grijze vuilnisbak met gleuf. Bingo. Gestemd.

Met een vriendelijk “bedankt voor het stemmen en een fijne dag” wordt er afscheid van mij genomen. Tevreden fiets ik door de regen naar huis. Het ei is gelegd. Wordt het weer een beetje calm after the storm in Nederland en is dit de birth of a new age of heeft Apeldoornse Willem de outlaw in ons allemaal wakker gemaakt. Hoe dan ook, ik kom vrolijk thuis. Wat een geluk dat ik een stukje van deze wereld mag zijn.