Verder

Na enkele hectische weken is het goed om voor jezelf de balans op te maken. Er is veel gebeurd en vooral veel gezegd. Daarin heb ik ook zelf een aandeel gehad en het is altijd goed jezelf af te vragen wat er wel en niet goed aan was. Wat ik ook heb gemerkt is, dat je heel gemakkelijk in een tunnelsituatie terecht komt: je ziet wel waar je heen wilt, maar wat er om je heen gebeurt, zie je niet meer. Dat is niet goed, maar het gebeurt wel.

Nu op 9 februari de vier overgebleven wethouders zijn afgetreden, komt de vraag op ons af: hoe nu verder? Aan het begin van deze bestuursperiode (2010) was al duidelijk dat we een groot financieel probleem hadden. Sinds vorig jaar weten we dat er nog een groot probleem bijgekomen is. Wat dat financieel precies gaat betekenen voor de burgers van Apeldoorn, weet ik niet. Ik weet wel dat wij als gemeenteraad geroepen zijn om de stad goed te besturen. De afgelopen jaren was dat bestuur in elk geval niet goed genoeg. Tegelijk is ook duidelijk dat geen enkele bestuurder er met 200 miljoen vandoor is gegaan. Er is niet gefraudeerd, maar er zijn wel grote fouten gemaakt. Dat in het bedrijfsleven dezelfde zaken verkeerd gaan, verontschuldigt een gemeentebestuur niet.

In de raadsvergaderingen op 2 en 9 februari is het van verschillende kanten gezegd: meer aandacht voor de kritische geluiden. Critici hebben niet altijd gelijk, maar de kritiek moet wel worden meegewogen. Hoe we dat vorm moeten geven? Duidelijker maken welke afwegingen er zijn gemaakt: we kiezen deze weg, om deze reden en om die reden kiezen we niet voor het alternatief. Dat is helder en eerlijk. Het is geen garantie tegen verkeerde keuzes, maar die garanties bestaan ook niet. Met het Grondbedrijf is het ook verkeerd gegaan, omdat de tijd tussen de eerste aankoop van grond en de laatste oplevering van een woning veel te lang was. In die tijd verandert de markt zo vaak, dat problemen dan niet meer voorkomen kunnen worden.

Waar mensen werken, worden fouten gemaakt. Dat is niet erg en het is niet te vermijden. Als gemeenteraad hebben wij de plicht te zorgen dat gemaakte fouten tijdig worden gecorrigeerd. Dat hebben wij onvoldoende gedaan. Dat moeten we nu juist wel gaan doen. Dat is onze taak voor de komen jaren. Mogelijk is die taak nog belangrijker dan het oplossen van het financiële probleem, al zal dat zeker zoveel aandacht krijgen. Als u vindt dat wij te weinig kritisch zijn, laat het ons vooral horen. Uiteindelijk vertegenwoordigen wij u.

Roelof Veen – fractievoorzitter ChristenUnie