Amnesty International; niet weg te denken in Apeldoorn

Vorige week was het weer zover, Amnesty International hield mondiaal weer een grote schrijfavond. Traditioneel wordt er op 10 december, de Internationale Dag van de Rechten van de Mens, extra aandacht besteed aan de vele politieke gevangenen die vaak onterecht en zonder correct proces vastgezet zijn, en waarbij martelingen vaak niet worden geschuwd.

Elke maand wordt er door Amnesty International brieven geschreven naar diverse regeringen die het met de mensenrechten, het democratisch recht en humaan beleid niet zo nauw nemen en spijtig genoeg is dit ook nog eufemistisch uitgedrukt. Ook werkgroep Apeldoorn, ruim 40 jaar geleden opgericht, doet hier aan mee. Elke derde woensdag van de maand worden er bij Trineke Lauw, Rozenlaan 10, brieven geschreven op kleinschalige, maar belangrijke schaal. Op 10 december wordt dit ook immer gedaan, maar dan grootschaliger en in ons stadhuis.

Om 18.00 uur begon de avond met een fakkeltocht om de aandacht te vestigen op dit mondiale probleem. Een soort licht in de duisternis. Deze tocht werd muzikaal begeleid door de Apeldoornse interculturele dans- en muziekgroep Mudanthe die elk jaar acte de présence geeft op deze dag. Vervolgens hield wethouder Paul Blokhuis een bevlogen toespraak over het belang van een instantie als Amnesty International en memoreerde hij enkele schrijnende voorbeelden waarvoor geschreven werd. De inspirerende woorden van de wethouder waren de aanzet tot het daadwerkelijke doel van de avond, het schrijven van brieven. Zeven voorbeeldbrieven, zowel in het Nederlands, Engels als ook een Spaanse brief, waren voorhanden, dus het was een kwestie van overschrijven om tot een zo groot mogelijk aantal schrijven te komen. In de brieven, die elke maand diverse concrete voorbeelden van schendingen van de Mensenrechten aan de kaak stellen, wordt met klem opgeroepen bepaalde gevangenen vrij te laten en om hen een correct, humaan proces te laten ondergaan. Deze brieven worden bij elkaar gevoegd en overhandigd aan het consulaat van desbetreffend land. Ook wordt gecontroleerd dat er daadwerkelijk actief op deze actie gereageerd wordt.

Tussen het schrijven door werd, afgelopen 10 december, voor enige afleiding gezorgd. Men werd gratis van koffie, thee en glühwein voorzien en oud-Journaal lezeres Hennie Stoel, woonachtig te Apeldoorn, hield een indrukwekkende voordracht over Mensenrechten. Muzikaal werd de avond omlijst door het eerder genoemde Mudanthe en het Apeldoornse Wereldmuziekensemble Méli Mélo. Tevens waren er kraampjes van diverse wereldinstellingen, die hun producten verkochten en informatie over hun activiteiten verschaften.

In totaal werden er tussen 19.00 uur en 22.30 uur 407 brieven geschreven, 35 kinderkaarten gemaakt, 114 handtekeningen opgehaald voor een actie in Turkije en 92 handtekeningen voor een actie in Cambodja. Naar schatting waren er tussen de 125 en 150 man/vrouw aanwezig. Een redelijke opkomst, maar mijn indruk was wel dat er minder mensen aanwezig waren dan de jaren hiervoor en dat vooral de jongeren en dertigers/veertigers het lieten afweten. Spijtig! Hopelijk zullen er in 2014 meer mensen acte de présence geven, want mijns inziens zijn betrokkenheid en (com)passie dé woorden van 2014.

Wilt u ook meedoen aan de acties van Amnesty International, meeschrijven of meer informatie ontvangen, dan kunt u dit vinden op www.apeldoorn.amnesty.nl.