Armoede, een tekort en een teveel, en de inspiratie van vier dichters

Elke zondag worden er één of meerdere gedichten geplaatst. Was het voorheen dat de dichter(s)  konden kiezen uit mijn foto’s, al enige weken biedt ik een foto of PowerPoint Sheet aan met -bij voorkeur- een maatschappelijk onderwerp.
Voor mij zelf ligt deze periode de nadruk op armoede, met name de gevolgen van armoede op het leven en de toekomst van kinderen. Als je mij volgt op dit medium of een ander medium, dan zie je dat dit maatschappelijk onrecht vanuit verschillende invalshoeken wordt behandeld.

Er is veel literatuur verzameld, mijn bedoeling is dat ik met een PowerPoint presentatie verschillende gremia langs ga. Als eerste inspreken in een raadsvergadering,

OK, nu de dichters:

Willem Olierook

het is oneerlijk verdeeld
is een veelgehoorde uitspraak
en daar blijft het vaak bij
dat geldt ook voor mij

laten we niet wachten
op wat de politiek gaat doen
daar wordt dit lijstje niet anders van
vrees ik uit ervaring

ik ga zorgen dat er geschrapt wordt
en hoop dat jij ook meedoet

Edward Butter

Armoede

Het was mooi weer die dag
lekker met mijn meisje op de fiets
alles had ik over voor haar ijsje
maar alles wat ik had was niets

Ik wilde niet huilen met haar erbij
maar ik voelde hoe ik brak
haar arm moest mij troosten
alleen God weet hoe dat stak

Aad van der Waal

Uit balans

Het blijft hier aan evenwicht schorten
De wereld dreigt vaak in te storten
Voor iedere ziel
die in armoe verviel
een schrijnend teveel aan tekorten
Een korte toelichting van Sjoerd op zijn gedicht:

Sjoerd Stellingwerf

eerst op verzoek van Sjoerd een toelichting

De titel Verkiezing duidt erop dat je mag weten dat je uitgekozen bent om liefde te delen, om naaste te zijn. Deze ‘uit-keuze’ is er ondanks dat beide tegenpolen elkaar nauwelijks ontmoeten. Voor naaste-zijn wordt iedereen gekozen. Selectie van kandidaten speelt hier geen rol. De aard van deze verkiezing is niet vergelijkbaar met democratische voorkeuren.
Over de tekst het volgende. Als mensen lang onderdrukt worden, kan hun verlangen door de tijd gedempt worden, maar dat verlangen huist direct onder de huid, net zolang tot de onderdrukte gezien en erkend wordt. Mijn uitgangspunt is dat de kloof om overbrugging vraagt. Maar hoe zou dat kunnen? Hoe dan ook maakt liefde van een vreemde een naaste. Expres vermijd ik de woorden arm en rijk. De illustratie spreekt hier voor zichzelf. Met trappen of schelden wil ik me niet inlaten. Hier zoek ik naar verbinding

Verkiezing

Hunkering in tijd gesmoord ~
stil-vragende oogopslag
zwijgzaam verlangen

of je aanschuift aan
het hartevuur dat
brandt op de liefde

haar gloed geneest de pijn
van onderling vervreemden
daar zal een samen zijn

Hunkering in tijd gesmoord ~
jij bent gezien, erkend, gehoord
nu zul je nááste zijn

Meedoen?
Wilt je ook meedoen met deze zondagse gedichten: mail mij r.rump@xs4all.nl
Je krijgt dan een week van te voren een foto of onderwerp