Erwin Java en Sean Webster in Gigant: “ Warmte “

33 graden buiten, de mussen vielen spreekwoordelijk van het dak. Niet onbegrijpelijk dat een concert in een broeierige popzaal van Gigant dan niet de eerste keuze is om op een verzengend hete zomerdag te bezoeken. Toch gaven nog ruim 150 mannen en vrouwen acte de présence om twee bluesmastodonten te zien. Niemand minder dan Erwin Java en Sean Webster bestegen met hun band het podium. De thuisblijvers misten hierdoor een muzikaal unieke avond.

Erwin Java en Sean Webster zijn twee zeer ervaren rotten in het vak en beiden hebben een grote muzikale staat van dienst. Erwin Java is oud bandlid van The Wild Romance, de band van, wijlen, Herman Brood en ook is hij oud bandlid van Neerlands meest befaamde Bluesicoon ooit, evenzo wijlen, Cuby Muskee en zijn Blizzards waarin Java maar liefst 25 jaar zijn muzikale skills heeft mogen laten zien en horen. 

Sean Webster is de laatste jaren een grootheid geworden in de Neerlandse bluesscene. Internationaal had hij reeds grote populariteit verworven. Geboren in het Britse Sheffield heeft hij vervolgens vele jaren getourd over de wereld. Meermaals in de VS, maar ook regelmatig opgetreden voor de Britse BBC. Webster heeft maar liefst zeven cd’s uitgebracht. Vanaf 2012 heeft hij, door de liefde, het besluit genomen te verhuizen en werd zijn nieuwe residentie het pittoreske Giethoorn.

De twee gitaarvirtuozen hebben elkaar leren kennen door Johan Derksen. Je kan van deze controversiele persoon vinden wat je wil, maar verstand van bluesmuziek heeft hij wél. Er ontstond onmiddelijk een chemie tussen Java en Webster en dit heeft voor een verrijking gezorgd van het muzikale landschap.

In Gigant was ook duidelijk te horen en zien hoe goed Java en Webster met elkaar klikken. Beiden weten hun instrument tot in de finesses te bespelen en daarnaast is Sean Webster behept met een begenadigd mooie stem. Doorleefd, maar ook gevoel in zijn timbre dat hij uitmuntend kan overbrengen aan zijn toehoorders. Webster en Java weten hun instrument optimaal te beroeren en daardoor het publiek op bepaalde momenten ook te ontroeren. 

Vooral de rustige ballads kwamen bij velen binnen. Kippenvel bezorgden zij bij schrijver dezes bij het gevoelige nummer “The world stood still” waarin Webster schreef over de emotionele consequenties die de sociale stilstand tijdens de Covidperiode met hem deed. Ook het prachtige “River of tears” van Eric Clapton werd op magistrale wijze gecoverd. Niet het bekendste nummer van Slowhand, ook niet te verwarren met het platgetreden “Tears of heaven”, maar wel een muzikale parel. Een derde muzikaal hoogtepunt betrof de 14 minuten durende slowblues “Hey Woman” waarin de  hoogstaande muzikale interactie tussen Webster en Java optimaal naar voren kwam. Het werd een soort parendans tussen de Fender Stratocaster van Java en de Gibson Les Paul gitaar van Webster.

De superlatieven over deze twee muzikanten moge duidelijk zijn, maar zonder de muzikale begeleiding van de evenzo meesterlijke bandleden om hen heen hadden Java en Webster dit niet kunnen bereiken. Toetsenist Bas Mulder die een puike hammondsound wist te produceren, de soulvolle bassist Guus Strijbosch en de strakke ritmesectie van drummer Panda Windartono waren en zijn onmisbaar en vooral hun uiterst fraaie soli tijdens het lang uitgesponnen nummer “Going Down” kan als bewonderenswaardig worden bestempeld. 

Concluderend, een heerlijke avond echte, pure muziek dat een vol Gigant rechtvaardigde. Ik spreek dan ook bij dezen de hoop en verwachting uit dat de vijfmansformatie nog een keer het podium van Gigant zal betreden, maar dan onder normale temperaturen, zodat meer mensen de unieke muziek van Erwin Java en Sean Webster en hun dito band kunnen ervaren en beleven. 

Gigant Popzaal , vrijdag 13 juli 2025