Groen estafettestokje 14: Gertjan Schut

Nog maar een paar weken en dan eindigt de serie met het ‘Groene estafettestokje’ alweer. Wekelijks krijgt iemand het virtuele stokje, in aanloop naar de Green Weeks begin oktober. Deze week is het ‘stokje’ voor Gertjan Schut.

Gertjan woont met zijn gezin in Kerschoten. ,,Begin dit jaar hoorde ik van de training voor energie-coaches, een vrijwilligersfunctie waarmee je iets kunt betekenen in de energie-transitie. Mijn interesse was direct gewekt.” Hij vertelt dat hij opgroeide in de tijd van de oliecrisis. ,,Ik ben me sindsdien bewust van de eindigheid van onze voorraad fossiele brandstoffen. Inmiddels weet ik wel dat die crises weinig met het opraken van voorraad te maken hebben en lees ik ook dat eindigheid van fossiele brandstoffen waarschijnlijk niet hun grootste probleem is.
Ik weiger in doemscenario’s te geloven, maar ik probeer me wél bewust te zijn van mijn ecologische voetafdruk.”

Hij licht toe: ,,We maken thuis duurzame, maar betaalbare keuzes. Geïnspireerd door onze kinderen zijn we steeds minder vlees gaan eten. We eten nu bijna vegetarisch, ook vanwege de misstanden in de vleesindustrie. We hebben een auto, maar we fietsen meestal. Bijna alle verlichting is vervangen door LED. Sinds dit jaar nemen we deel in een zonnepanelenproject (op het dak van voetbalclub Robur). De meeste van onze keuzes zijn net zo goed ingegeven door besparing op geld, of bevordering van gezondheid, als door bescherming van het milieu.”

Gertjan vertelt dat het ook een beetje een sport is geworden. ,,En die sport is ook een belangrijke drijfveer voor mijn keuze om energie-coach te worden. Ik leer allereerst veel over wat we thuis nog kunnen doen. Maar wat thuis niet (meer) kan, kan op zoveel plekken nog wèl! Wat mensen met hun verzoek om advies van een energie-coach ook willen bereiken (of het nou besparing, comfort, milieu of gezondheid betreft), ik vind helpen bij het vinden van een passende oplossing gewoon leuk! Zo draag ik een steentje bij in de bewustwording van de mogelijkheden. Dat is stap één. Vervolgens bepaalt de adviesvrager zelf wat hij concreet wil doen.”