Het dak er af bij Massada

Al ruim 50 jaar timmert de Nederlands-Molukse band Massada aan de weg. Vrijdag 3 mei deden ze podium Gigant aan. Een volle bak, zowel in de zaal als op het podium, waarop maar liefst twaalf muzikanten het enthousiaste publiek in beroering en vervoering brachten.

Massada, pure nostalgie en jeugdsentiment. We schrijven 1980, ik was net tien geworden, dat ik de LP “Pusaka” uit de kamer van mijn zus pikte.  Dit “kunstje” herhaalde ik een jaar later bij de langspeelplaat “Baru”. Deze plaat was de laatste van de band waarbij de nummers allemaal in het Maleis werden gezongen. De teksten begreep ik als klein jochie niet zo goed, ondanks mijn Indische roots, maar de opzwepende muziek kwam bij mij zo binnen dat ik wel kan zeggen dat Massada een bepaalde rol heeft gespeeld bij mijn muzikale opvoeding.

Bij Gigant was te merken dat ik daar niet alleen in stond. De nummers uit de beginjaren werden door velen uit volle borst meegezongen. Hun populariteit was toentertijd immens. Eind jaren 80, begin jaren 90, nam de aandacht voor Massada echter behoorlijk af tot in 1995 de huidige bandleider en leadzanger, Johnny Manuhutu, het stokje overnam. In 2001 speelde Massada een benefiet op de Molukken en dat betekende de echte ommekeer en de terugkeer van succes.

Die herwonnen populariteit blijkt bij ieder optreden begrijpelijk. Dat was in Gigant niet anders. Het enthousiasme, het vakmanschap en de gedrevenheid bij de maar liefst twaalf muzikanten was verbluffend. Een swingende ritmesectie van drie ervaren percussionisten en een nieuwe, begenadigd spelende drummer, maar ook de uitmuntend spelende anderen in dit hechte collectief, een toetsenist, twee gitaristen, een bassist, een driemans/vrouws backgroundkoor en leadzanger Johnny, completeerden de band. De passie en energie spatte van het podium en je kon vanaf de eerste noot horen dat Massada een uitermate ervaren en perfect op elkaar ingespeeld collectief is. Toch werd, ondanks het reeds overvolle podium, een blazer wel gemist. Een trompet en/of sax had er prima bijgepast.

De opvallende overeenkomst met Santana is zeker begrijpelijk, mede door de Latin sound en het arsenaal aan percussie-instrumenten op het podium, maar desondanks heeft Massada wel hun eigen unieke sound behouden. Niet alleen de Molukse en Latininvloeden passeerden de revue, maar Massada liet horen van alle muzikale markten thuis te zijn. Ook de Blues werd met het prachtige “Rather go blind”, oorspronkelijk van Etta James, op magistrale wijze gecoverd. Een van de vele hoogtepunten van de avond. Een kritisch puntje is dat, door de harde bastonen van de luidsprekers, bij sommige nummers de zang van zowel Johnny als de backgroundzangers niet optimaal uit de verf kwam. Bij de langzamere nummers viel hun verbluffende vocale kwaliteiten wél op.

De muziek van Massada heeft ook een maatschappelijke kant. Tussen de nummers door vertelde Johnny kort over de geschiedenis van de Molukken. Een beladen historie. In een popzaal dient dat kort te gebeuren om de focus van het publiek vast te houden. Daarvoor is in het theater meer tijd. Het waren interessante breaks en zijn woorden werden kracht bijgezet door de videobeelden op de achtergrond van het optreden, waarin de geschiedenis van de Molukken werd getoond.

In de huidige tijd, waarin mijns inziens het nationalistische gedachtengoed op onwenselijke wijze te dominant wordt in onze maatschappij, een uiterst zorgelijke ontwikkeling, was het een verademing om in de muzikale sfeer meegenomen te worden in een andere culturele beleving. Mijn hoop op en geloof in een succesvolle multiculturele SAMENleving heeft door het enthousiasme, de vibe en de muziek van Massada weer een positieve boost gekregen. Een uiterst prettige constatering in een gepolariseerde wereld die in brand staat en waar de lontjes, helaas zowel letterlijk als figuurlijk, kort zijn. 

Op de Hoofdstraat schallen de klanken van Massada vanuit mijn woning momenteel over straat. De van mijn zus gestolen platen van weleer, waarbij de groeven zijn versleten door het vele draaien, worden nu vergezeld door de heerlijke live cd/DVD “Baronda”. 

We kunnen concluderen dat Massada de tand des tijds glansrijk heeft doorstaan na ruim 50 jaar en hopelijk zijn zij de voedingsbodem voor een nieuwe generatie die deze multicuturele muziek met hetzelfde intense plezier en enthousiasme zal beleven als de bandleden op het podium en het publiek in Gigant. 

Massada, Terima kasih banyak!

Vrijdag 3 mei, popzaal Gigant