In Beeld: Aaron Post wil Apeldoorn laten genieten bij Rembrandt

Geboren: 11 januari 1994 te Apeldoorn
Ouders: Johan en Maureen Post
Broers/zussen: zus Sophie (22)
Verliefd/verloofd/getrouwd? Single. Dat komt nu wel goed uit, geen tijd voor.
Opleiding: MBO Personeel & Organisatie
Is trots op: Wat we met Rembrandt hebben neergezet.
Raakt geïnspireerd door: muziek. Mensen en hun visies. Daar kun je veel van leren. Het beste uit een ander én mezelf halen.
Spijt van: Nergens van. Elke fout heeft me iets opgeleverd.
Is gek op: Muziek. Pittig Thais eten. Andere mensen laten genieten van wat je doet.|
Welk boek ligt op je nachtkastje? “Een wereld van Wijn” – ik ben aan het leren voor mijn wijnbrevet.
Koffie of thee? Koffie, een dubbele espresso.
Levensmotto: Het komt altijd goed. Ook als het aanvankelijk niet volgens plan gaat.

De jongensdroom van Aaron Post (24) was het runnen van een sportwinkel. Als puber actief in tennis en voetbal, had Aaron de verwachting dan steeds met gedreven mensen in gesprek te zijn over sport. Een week stage tijdens zijn middelbare schooltijd bracht daar verandering in. ,,Na een snuffelstage bij Intersport Jonker was ik van die jongensdroom genezen. In de praktijk was het vooral spullen uit het rek pakken en afrekenen.”

Tennissen en voetballen doet hij niet meer, wel gaat Aaron 2x per week kickboksen. ,,In mijn werk schiet eten er vaak bij in: gasten gaan gewoon voor. Altijd. Dan eet je toch onregelmatig, en pik je ongemerkt tussendoor even iets mee in te keuken. Ondanks dat ik hier nooit stil zit is een beetje extra sporten dan toch wel nodig.

Aarons energie lijkt onuitputtelijk. Hij werkt veel, ook ’s nachts. Al sinds zijn puberjaren is Aaron actief als dj, onder andere in ‘De Olifant’. Draaien doet hij nog steeds, maar wel minder. ,,Ik word wel selectiever: doe bij voorkeur alleen nog techno, omdat dat echt mijn ding is.”

Zijn opleidingstraject omschrijft Aaron als ’12 studies, 13 ongelukken’. Na pogingen op het gebied van communicatie en maatschappelijk werk & dienstverlening (“veel te soft voor mij”), rondt Aaron uiteindelijk zijn MBO4 Personeel & Organisatie af. Niet zo verwonderlijk met een vader die al sinds jaar en dag actief is in de personele dienstverlening.
Ook de ondernemersgeest zit in de familie. Vader Johan en moeder Maureen werken zelfstandig, zus Sophie is actief in het bedrijf van vader. Aaron heeft altijd geweten dat hij een eigen bedrijf wilde. Hij moet zijn creativiteit kwijt kunnen en heeft een doel en visie nodig om naartoe te werken. Hij herinnert zich een tijdelijke baan waarbij hij een parkeergarage mocht aanpakken; ,,Het zag er niet uit, er bivakkeerden zwervers en er kwamen te weinig bezoekers. Ik had een concreet doel en kreeg alle vrijheid om dit te bereiken.” Aaron ontdekte dat dat hem veel energie gaf. In zijn eigen onderneming kan hij eveneens doelgericht en creatief werken aan wat hij belangrijk vindt.

Wat dat dan is? ,,Andere mensen laten genieten van wat je doet. En dat ze daarvoor terugkomen. Wanneer er bijvoorbeeld maar één tafel bezet is, wil ik de mensen aan dat tafeltje toch het gevoel geven dat ze niet in een lege zaak zitten. Ik maak graag een praatje. Persoonlijke aandacht is belangrijk, voor de gasten maar ook voor mij.”
Die persoonlijke aandacht en de huiskamersfeer brachten Rembrandt aan de Hoofdstraat snel succes. Aaron had de ambitie om ooit, na een jaar of 5, naar een groter pand te verhuizen. ,,De kleinschaligheid van het pand aan de Hoofdstraat werd echter al veel sneller een beperking. Er kwamen veel vaste gasten, dan zat het al vol. Er was weinig ruimte meer voor nieuwe bezoekers. Dat moest anders.”

Doordat Aaron zelf boven het pand aan de Hoofdstraat woont, voelt het daar ook echt alsof zijn werk zich in zijn eigen woonkamer afspeelt. Bij het nieuwe Rembrandt aan de Marktstraat is het huiskamergevoel intact gebleven, maar het is niet meer zíjn huiskamer. ,,Er is nu bovendien meer ruimte en wat meer onderscheid tussen koffiegedeelte en bargedeelte, want we gaan vaker ’s avonds open als borrelgelegenheid en wijnbar.” De sfeer is onveranderd hip, warm en een beetje stoer. Vrijwel alle vaste gasten zijn al tijdens de verbouwing een kijkje komen kijken.

Als je Rembrandt niet had, wat zou je dan nu doen?
,,Ik denk dat ik dan toch iets in maatschappelijk werk zou doen, of coach zou zijn. Ik vind het ontzettend interessant om samen met iemand te werken aan waar hij/zij goed in is.”
Geen beroemd dj?
,,Misschien, als ik er vol voor was gegaan, had het gekund. Maar ik ging meisjes leuk vinden, andere dingen werden belangrijk. Je gaat met grote mensen dingen aan de slag haha. Bovendien ben ik vooral van de muziek en de performance, ik mis de computertechnische vaardigheden van grote dj’s. Maar ik kan er nog altijd mijn ei in kwijt, dus draai ik gemiddeld 2 à 3 keer per maand. Dat ik de volgende dag weer vroeg op moet is geen probleem. Ik heb vannacht ook tot half 4 gewerkt, en nu zitten we hier weer om 9 uur. Maar ik leef graag ’s nachts. Daarom was school ook niet zo’n succes denk ik…”

Heb je ooit spijt?
,,Geen seconde. Ik heb hier echt mijn ding in gevonden, ik kan mezelf elke dag weer uitdagen. Bovendien: alles wat anders loopt dan je dacht of wilde, leidt altijd wel weer tot iets goeds. Ik woonde als student in Amsterdam maar kreeg een vriendin in Apeldoorn, keerde terug en ging werken bij Heerlijk Lokaal. Uiteindelijk leidde die -van tevoren niet geplande- terugkeer naar Apeldoorn tot waar ik nu ben.

Je bent nog jong, zeker één van de jongste horeca-ondernemers in de stad. Heb je een voorbeeld, of adviseur?
,,Niet echt een voorbeeld. Natuurlijk krijg ik wel advies van mensen. Mijn ouders, mijn collega’s, en ook binnen een groepje van andere jonge horeca-ondernemers hebben we onderling wel contact. Maar ik doe en beslis graag zelf. Ik wil niet afgaan, koop liever teveel in dan nee te moeten verkopen.”
Aaron vindt het mooi om te zien wanneer een ondernemer vol overgave zelf mee blijft werken, ook als de zaken goed genoeg gaan om daarmee te stoppen. ,, Ik hou van hard werken en kan me er dan ook niets bij voorstellen dat ik het bij succes op een gegeven moment aan anderen zou overlaten. Dat is niks voor mij. Zoals bijvoorbeeld Arnoud van Klein Berlijn dat doet: er altijd zelf staan, ondanks een gezin met kleine kinderen. Daar heb ik veel bewondering voor. Zo moet het, volgens mij. Actief en zichtbaar blijven en samen een mooi resultaat neerzetten.”

Je zegt samen, maar van buitenaf bezien ben jij echt hét gezicht van Rembrandt. Hoe zit dat?
,,Ik ben het avontuur destijds gestart met een vriend, Jesse. In die begintijd miste wel een beetje de vrouweninvloed, het was wel echt een tentje van twee jongens. Dat merkte je bijvoorbeeld aan de manier van opruimen haha.” Jesse had andere ambities en werkt nu elders, inmiddels zijn er meer vrouwen betrokken bij Rembrandt.

Zijn moeder en tante hielpen op de vorige locatie al snel regelmatig mee, en er is wat personeel bijgekomen. Daarnaast is nog een dame, Stephanie Ensing, van grote invloed op het huidige Rembrandt. Aaron: “Stephanie zie ik echt als mijn compagnon en sparringspartner. Ik ken haar al lang, we hebben altijd een zakelijke klik gehad. Zij heeft helemaal de vrije hand in de styling en het resultaat is weer prachtig. Ze is daar gewoon heel goed in en ik kan de zaak indien nodig aan haar toevertrouwen. Dat is heel plezierig. Ik ben dan misschien het gezicht van Rembrandt, maar het voelt voor mij echt als een teamprestatie.”

Hoe is het om als 24 jarige de baas te zijn?
,,Ik voel me niet echt ‘de baas’. Natuurlijk is het uiteindelijk míjn verantwoordelijkheid dat de zaak blijft lopen, en voel ik me wat die druk betreft weleens alleen. Gelukkig heb ik mensen om me heen die het niet als een bijbaantje zien maar zich ècht betrokken voelen. Over het algemeen ben ik te lief om echt ‘de baas’ uit te hangen. Hoewel… ik kan in een stressmoment wel kortaf zijn. In het begin zorgde dat nog weleens voor een conflict, dan stuurde ik mijn eigen moeder aan als een hork… die pikte dat niet en liep gewoon de deur uit. Terecht natuurlijk, haha. Maar ik bedoel het nooit persoonlijk en leg dat wel altijd uit.

Je ambitie om binnen 5 jaar naar een grotere locatie te verhuizen maakte je al binnen 2 jaar waar. Wat is je nieuwe ambitie?

,,Deze locatie is gewoon goed, al is ook hier de beperkte ruimte een uitdaging. Maar zelfs als dit pand te klein mocht worden, wil ik het behouden. Het is een unieke ruimte, en een leuke plek. Als het betaalbaar was geweest, had ik het karakteristieke pand aan de Hoofdstraat heel graag ernaast aangehouden en ingezet als leerwerkplek in samenwerking met horeca-opleidingen. Helaas zette de te hoge huur daar een streep door die plannen. Ik richt me nu helemaal op het nieuwe pand. Mijn doel voor het komende jaar is om het rendabel te maken én weer eens op vakantie te kunnen. In de afgelopen 3 jaar ben ik één keer 2 dagen naar Antwerpen geweest. Meer niet.”

Wat vind je van het huidige Apeldoorn?
,,Ik ga, nu ik ouder word, meer waarderen wat Apeldoorn te bieden heeft. Zoals veel jongeren dacht ook ik dat hier ‘niks te doen’ is en vertrok naar Amsterdam. Maar Apeldoorn wordt steeds mooier en als je je erin verdiept, het opzoekt, dan ontdek je dat er heel veel gebeurt hier. Apeldoorn is volgens mij klaar voor meer stedelijke allure, en anders ga ik daar persoonlijk voor zorgen!”