Mijn passie

Ik verheug me erop na een paar maanden niet meer samen geweest, gaan we er vandaag weer samen op uit. Ik heb me er speciaal op gekleed, het zit goed, voelt goed en het kriebelt een beetje in mijn buik. Fijn!! Als ik de deur open doe voel ik een koude vlaag wind. Misschien toch wat te koud gekleed, maar dadelijk vult mijn lijf zich met warmte, dus wat maakt het uit?

Daar staat hij..nog even mooi en sterk. “Ik heb je gemist” fluister ik. Hij staat stil en zwijgt, maar ik weet dat hij er ook klaar voor is. Ik kijk nog eens naar hem en ben trots. Trots dat hij van mij is, trots op wat hij me al heeft gebracht: Het unieke gevoel, vrijheid, onafhankelijkheid, lef en kracht. Vandaag geeft hij het me weer.

Ik druk hem dicht tegen me aan. We gaan. Tot aan Hoog Soeren is het een beetje aftasten, wennen. Ik voel me blij, in de wetenschap wat voor me ligt, maar het voelt ook zwaar, want ik weet dat ik ergens mee geconfronteerd ga worden vandaag en dat ik als protest er weer flink tegenaan zal trappen. We gaan door Assel, Radio Kootwijk, ik ontwijk wat kleine dingen die ik met hem op mijn pad tegen kom, duik soms ergens onderdoor. Ontwijkgedrag, dan ben ik een snelle… dan wel… of misschien wel altijd als het om echte passie gaat. Ik geniet er ook van, met hem, want zonder hem kom ik hier eigenlijk nooit.

Ik heb met hem gehuild op lange stukken. Van verdriet, pijn, woede, geluk en teleurstellingen verwerkend. Soms helemaal leeg en dan weer vervuld van iets nieuws. Uphill, downhill. Hoog Buurloo, Hoenderloo. Voor alles wat op mijn pad komt moet ik blijven schakelen. Niet meer achterom kijken. Dat heb ik al gezien. Genieten van wat voor me ligt, want het is zó mooi en het gaat soms zo snel.

“When you’re happy like a fool, let it take you over
When everything is out you gotta take it in”

Af en toe twijfel ik of ik niet even stil moet staan, maar ik weet dat als ik twijfel,ik door móet gaan, anders val ik om. Ik zit vast. Gebonden aan hem en voel toch de vrijheid, onafhankelijkheid. Uren gaan voorbij. Soms zwijgend, soms laten we van ons horen. Mijn hart klopt, mn ademhaling gaat snel en ik voel de adrenaline. Dit is passie, dit is liefde en ik ga erin op. Vergeet soms alles. Dan weer thuis. Warm en vies van alles wat lekker is.

Ik douche hem en smeer hem in met olie. “Het was heerlijk”, zeg ik. “Morgen weer?”

Samen één… mijn MTB en ik.