Borrelnood: Ontdekking

De Borrelnood is een beweging voor gelijkgestemden op het gebied van creativiteit, bij elkaar inspiratie genereren, elke keer weer. Op een andere locatie in het verleden had ik zo mijn atelier,( toen West Point) ter beschikking gesteld. Soms wil ik nog wel eens polshoogte nemen op een bijzondere locatie. Nu (vrijdag 17 juni) een gewaagde locatie: een bordeel. Ik was altijd al nieuwsgierig hoe dat zou zijn, nu had ik mijn kans. Mijn idee over de inrichting van een bordeel, veel rood en kitche lampjes met veel kant als het maar gezellig is, later bleek hier niets van dat al, de kamers waren ingericht volgens de laatste mode, maar wel veel grote spiegels, een vereiste in deze branche.

Bij aankomst bleek ik niet de enige te zijn, de Arnhemseweg stond al afgeladen met geparkeerde auto’s een kilometer verder kon ik mijn auto kwijt op een klein stukje asfalt langs de weg. Terug naar het pand moet ik nog een heel stuk in de regen lopen naar de ingang. Gewapend met een plu aangekomen word ik opgewacht door een portier met naast hem twee lieftallige jonge meiden die mij vroegen of ze met mij mee naar binnen mochten. Even dacht ik dat ze misschien te jong zouden zijn, maar onder begeleiding wel naar binnen mochten, dit bleek al gauw een misverstand te zijn; de regen was de reden.

Zo liep ik gearmd aan elk een arm een jonge meid stevig tegen mij aan gedrukt, want de plu was niet al te groot. ‘Dat begint goed’, dacht ik, wat een opkomst, jammer dat niemand er getuige van was. Om binnen te komen was het een waar gevecht, de ruimte eigenlijk te klein voor een zo’n grote menigte die naar binnen wilde. Na veel geduw en gesjor bevond ik mij binnen en kreeg gelijk een prosecco in mijn hand geduwd.

Als je denkt dat je je ontdaan hebt van de drukte bij de ingang heb je het mis, binnen was het de overtreffende trap. Hier liep ik niet zelf, maar werd vooruit gedreven door alle die naar buiten wilde het terras op. Ik was niet meer de baas over mijn bewegingen, ik liet mij met tegenzin meedeinen op de stroom.

Na eindelijk buiten een plekje te hebben gevonden en mijn omgeving te hebben verkend ontdek ik een vriend. Zijdelings van mij staat een jonge vrouw die geheel in de omgeving gekleed is in een sexy korsetje met diep uitgesneden decolleté waar de rondingen van haar borsten parmantig een uitweg zoeken. Zij wil een sigaret opsteken, galant als ik ben bied ik haar een vuurtje aan. Zelf steek ik een sigaartje op en nu biedt zij mij een vuurtje aan maar vanaf haar sigaret. Ik pak haar handen beet om meer grip te krijgen op de handeling, maar dat lukt niet geheel. Ze zegt: ,,Je moet ook zuigen”, met een veelbetekenende blik, waarop mijn vriend spontaan zegt ,,dat hoort toch andersom. De toon is gezet, geheel in overstemming met de omgeving.

Wat al jaren het geval is, weinig creatievelingen te bekennen, maar nu wel heel veel vrouwen die allemaal nieuwsgierig de kamers bezoeken en zich vergapen aan de speeltjes die aanwezig zijn. Koppels die gretig gebruik maken van het bed met een spiegel aan het plafond en er duidelijk veel plezier aan beleven, misschien er thuis ook wel er een willen. De inspiratie is er, maar geheel anders dan ik zou denken: BORREL NOOD!

Hanspeter Nagtegaal