Syrische tandarts Fady blijft heilig in Kerstmis geloven

Een diner in stijl op een mooie locatie in Apeldoorn. Met aan de dis leden van Rotary de Sprengen en een aantal hoogopgeleide vluchtelingen die gewend zijn naast hard te werken te genieten van het leven. Oorlogen in hun land hebben daar een eind aan gemaakt. Fady Alnagola weet daar alles van. Twee jaar geleden kwam hij na maandenlange omzwervingen in Nederland terecht. Zijn vrouw en drie kinderen (9, 11 en 15 jaar) hebben zich inmiddels bij hem kunnen voegen. Apeldoorn beleeft de tandarts uit Syrië als een droom. Maar de droom is pas echt werkelijkheid als hij ooit weer zijn beroep kan oppakken. En het uitkomen van die droom is bijna net zo ver weg als vrede in het Midden-Oosten.

Fady is een van de vijf vluchtelingen die via de gemeente en Vluchtelingwerk door Rotary de Sprengen zijn benaderd. Ze hebben een aantal bijeenkomsten bij mogen wonen en hebben gesprekken kunnen voeren met Apeldoornse collega’s die lid zijn van de serviceclub. ,,Het idee hierachter is dat vluchtelingen bij het opnieuw oppakken van hun werk en leven mogelijkerwijs iets positiefs kunnen halen uit een beroepsgenoot aangezien daar een mate van herkenning in is’’, laat Rotary de Sprengen weten.

Een nobel streven, maar Fady en zijn vrouw Maysoun weten dat ze nog een lange weg hebben te gaan. ,,De regels hier zijn streng’’, zegt Fady in voortreffelijk Nederlands. ,,Strenger dan in Duitsland. Dat begrijp ik niet zo goed. Ik hoop echt dat ik hier ooit nog eens als tandarts kan gaan werken. Daarvoor ben ik opgeleid. Ik heb jarenlang ervaring opgedaan. In Saudi-Arabië en in Syrië. Wij werken daar precies zo als de tandartsen hier.’’

Fady is een open boek als hij over zijn leven in Syrië vertelt. Een triest relaas over een stad in de buurt van Damascus, op de scheidslijn van het regime en de rebellen. Een verhaal over oorlogsgeweld. Zo is de school van zijn oudste zoon vier keer gebombardeerd.

Fady behoort tot de Christelijke minderheid in zijn land. Een binnen die minderheid vormt hij weer een minderheid. Want Syrië telt maar weinig rooms-katholieken. Hij vluchtte destijds met een groepje familieleden naar Libanon. Vandaar ging het naar Turkije. Een boot bracht de vluchtelingen naar Griekenland. Via België belandde Fady uiteindelijk in het veilige Nederland. ,,Mijn kinderen kunnen weer gewoon voetballen en buiten spelen. Wat dat betreft is Nederland de hemel voor ons.’’

Natuurlijk gaan zijn gedachten uit naar Syrië waar onder anderen zijn ouders nog wonen. Ook zij vieren Kerstmis en steken kaarsen aan. Straks na de feestdagen hoopt hij dat het netwerkje dat hij via de Rotary (verboden in Syrië van Assad vanwege vermeende banden met de Vrijmetselarij) heeft opgebouwd hem van enig nut kan zijn. Want hij wil o zo graag aan het werk nu hij de taal beheerst. Wie weet is er een tandarts die hem mee laat lopen in zijn praktijk. Of iemand die hem wil helpen met de gesprekken die hij daarover met ambtenaren voert. Die hem en zijn gezin in 2017 een toekomst wil bieden.

Een meneer van de Rotary maakt duidelijk dat het tijd is om aan tafel te gaan. Aardige mensen van Rotary de Sprengen die gretig handen schudden. Wie weet is er eentje bij die Fady en de zijnen daadwerkelijk de helpende hand toesteekt. Dat zou voor de Syrische tandarts Kerstmis 2016 onvergetelijk maken.