Door bazbo
Langs de Kayersdijk - 11 december 2010 - foto: bazbo
“Stop!” siste ik niet al te hard.
“Wat is er, pa?” vroeg de Zoon.
“Shhht! Kijk daar, een vogeltje.”
“Een vogeltje. Daar zijn er toch zo veel van?”
“Ja, maar dit is een bijzonder vogeltje.”
Ik wees. De Zoon probeerde mijn vinger te volgen. Op de zijkant van de boomstam zat een klein vogeltje gekleefd. Bruin met een witte buik. Hij verdween achter de boomstam.
“Wat is het dan voor vogeltje, pa?”
“Het is een … eh …” deed ik mysterieus alwetend. “Het is een … eh … het is een heel mooie.”
De Zoon schudde zijn hoofd en fietste verder.
“Het komt doordat hij zo snel weg was,” riep ik hem na. “Anders had ik hem wel kunnen identificeren!”
Ik ben niet zo’n heel goede vogelaar. Toch kijk ik graag de gevederde fauna. Mijn belangstelling is meer dan twintig jaar geleden aangewakkerd door ene Gerrit. Hij is wél een goede vogelaar.
“Bas,” zei hij eens, toen we in het bos wandelden, “hoor je dat geluid? Dat ‘piep-jan-knor’?”
“Nee,” bekende ik.
Hij hield zijn wijsvinger omhoog en bleef stil. Ik hoorde van alles, maar geen ‘piep-jan-knor’.
“Let op,” ging Gerrit verder. “We sluipen zo de bosjes in. Daarginds zit een pimpelpaars vogeltje met gele stippen, een blauwe staart, een groene bef, zilveren poten en een auberginekleurige snavel.” Hij ging me voor.
Verroest, toen we twintig meter door de bosjes waren geslopen, wees hij op een vogeltje. Het was een pimpelpaars vogeltje met gele stippen, een blauwe staart, een groene bef, zilveren poten en een auberginekleurige snavel.
En dan te bedenken dat Gerrit volledig kleurenblind is en alles alleen in grijstinten ziet.
Iets verderop was de Kayersdijk. Aan de ene kant van het fietspad heb je de vijvers, aan de andere kant de straat. Langs de kant van de weg zag ik een vogel.
“Hier! Kijk! Deze herken ik wel!” riep ik naar de Zoon.
“Ojajoh?” vroeg hij met enige spot in zijn stem.
“Het is een drijfsijs! En deze is niet zo schuw. Deze blijft tenminste op zijn plek, zodat je hem goed kunt identificeren.”
Dertig meter verderop waren zeker twintig meerkoeten in het gras langs de vijver aan het fourageren.
Wat is Apeldoorn toch mooi!
Apeldoorn, december 2010
bazbo
bazbo plaats Iedere twee weken op zondagmorgen een verhaal.
bazbo werd op 17 mei 1965 als Bas Langereis geboren in het majestueuze Apeldoorn, waardoor Apeldoorn gelijk een stuk majestueuzer werd. Hij publiceerde in de afgelopen jaren drie boeken en leest zijn verhalen voor, ook als lid van 'Bas, Willem en ik'. bazbo schrijf je met een kleine letter.
Berichten van bazbo 
REACTIES