Zou Zutphen een beetje Apeldoorn willen zijn?

Kort geleden was ik bij een MKB bijeenkomst in Zutphen. ‘Durf samen te werken en kansen te pakken’ was het credo. De grote vraag was en is nog steeds: Wat is het DNA van Zutphen? Ik weet het al. Ik ben voor een groot deel van mijn jeugd opgegroeid in Zutphen, maar ik denk dat ook elke Apeldoorner die Zutphen een beetje kent al meteen het DNA van Zutphen kan benoemen. Ik heb deze avond veel geleerd. Nee, … niet over Zutphen, maar wel over Apeldoorn! Alles wat Zutphen benoemt te missen heeft Apeldoorn namelijk wel. En dat is best een luxe in tijden van economische crisis begreep ik uit de gesprekken, waarbij ook de politiek betrokken werd.

We mopperen, terecht, wat op de Apeldoornse politiek, maar daarnaast mogen we ook best kijken naar wat Apeldoorners zelf heel goed kunnen en dat is samenwerken en kansen pakken. Op deze MKB avond in Zutphen miste ik ruimschoots de kern waar het om ging. Interactie met het publiek, de MKB-leden, waarvan juist samenwerking werd gevraagd om samen krachtig te zijn in tijden van economische crisis. Het was mij op dat moment compleet helder dat Apeldoorners veel beter in staat zijn om er samen iets van te maken.

Zo heb ik ooit op het punt gestaan om een Coffeepitch in Zutphen bij te wonen. Vijf minuten voor aanvang liep ik de locatie waar de Coffeepitch gehouden werd binnen. Er was geen bedrijvigheid te zien. Ik kon de reguliere gasten niet van de coffeepitchers onderscheiden, àls ze er al tussen zaten. Op de parkeerplaats kwamen nog drie gasten aanlopen. Zouden zij voor de Coffeepitch komen? Ik ben maar weer gegaan…

Iedereen die wel eens een Coffeepitch in Apeldoorn heeft bijgewoond weet dat het er daar compleet anders aan toe gaat. Het is een goed georganiseerde bijeenkomst. Vóór en mèt elkaar, waar ondernemers en ZZP-ers samen komen om samen te werken en kansen te pakken. Apeldoorners zijn blijkbaar heel goed in staat om dit credo ten uitvoer te brengen. Dit is één voorbeeld, u kunt er vast nog meer noemen…

Zutphen is bezig met haar bereikbaarheid. Hier is door de politiek veel in geïnvesteerd begreep ik, en anders zat ik af te dwalen en te denken aan Apeldoorn en heb ik niet goed geluisterd. Zutphen ligt namelijk niet praktisch gelegen aan snelwegen. Wil je de stad bezoeken, dan moet je dus wel een goede reden hebben om Zutphen te bereiken. “Wat een bofferds zijn we in Apeldoorn toch!!”, dacht ik toen ik vanuit Zutphen mijn woonplaats Apeldoorn binnen reed. Langs de Ecofactorij, waar de A1 en de A50 elkaar iets verderop kruisen. Links van me bouwt Agrifirm een nieuw hoofdkantoor, rechts ligt Woudhuis prachtig aangelegd met veel groen. Ik passeer de rotonden met de enorme fietsen. Sla ik linksaf dan bereik ik al het Omnisportcentrum (wij hebben er één!!!) en de Americahal. Sla ik rechtsaf dan komen we bij de woonboulevard. Ga ik rechtdoor dan rijd ik het over de mooie Deventerstraat het centrum binnen. We hebben het dan nog niet eens gehad over alle ontwikkelingen die nog in de planning liggen, de bus en treinstations. Apeldoorn is goed bereikbaar en wàt? Daar mogen we best trots op zijn.

Het DNA van Zutphen… Hanzestad aan de Ijssel, Antroposofenstad…u had het al bedacht ook, denk ik. Bij antroposofie hoort kunstzinnigheid, biologisch-dynamische landbouw. Zutphen heeft veel factoren die bij Antroposofie horen, maar Apeldoorn is creatiever. Biologisch-dynamische landbouw: Ik heb me laten influisteren dat Zutphen de gemeentetuinen wil laten verdwijnen, maar of dat waar is duf ik niet hardop te zeggen. In Apeldoorn probeert Architectuurcentrum Bouwhuis met het jaarthema 2012: “de eetbare stad” juist de verbinding te versterken tussen de stedelijke woonmilieus met hun hoogwaardige parken en openbare ruimte met het buitengebied. En daarbij voedsel als ruimtelijke ordeningsinstrument in te zetten, zoals u HIER onlangs kon lezen.

Ik kijk, denk en vergelijk:
Ik denk dat Zutphen best wel een beetje Apeldoorn wil zijn…