Fascinatie voor vaccinatie

Het behoeft geen uitleg hoe het afgelopen jaar er uit zag. Wat iedereen ook probeerde het coronavirus de wereld uit te krijgen, uiteindelijk zou alleen vaccinatie helpen. Maar ja, wanneer je aan de beurt zou zijn? Dat veranderde per dag. Maar opeens lag er bij mij dan toch een brief van het RIVM op de mat. Yes, de felbegeerde uitnodiging tot vaccineren! Ik werd verwacht. Toen was daar het telefoontje: ‘U mag 3 weken later komen, want we twijfelen nog een beetje over het middel’ Slik. Nog een telefoontje: ‘U mag 2 weken eerder komen want het middel is oké!’ Slik.

V-day

Op V-day meldde ik mij met de benodigde papieren bij de balie van de huisarts. ‘U mag naar wachtkamer 2’ Ik was de vierde persoon in die tot wachtkamer omgebouwde behandelkamer. Keurig op afstand ontvingen we alle vier de prik en moesten vervolgens een kwartier wachten of we geen gekke dingen gingen doen. En opeens vond ik het een momentje, een mijlpaal. Een historische beleving, die onze kindskinderen later zullen leren: ‘In het jaar 2021 werden alle mensen over de hele wereld gevaccineerd.’ Er werd al zo lang over gesproken en nu had ik hem! Na het kwartier kregen we alle vier ons diploma en mochten we gaan. In wachtkamer 1 zaten de volgende vier hun kwartier uit, wachtkamer 2 werd eerst grondig ontsmet. Keurig geregeld.

Reacties

Bijzonder om te zien was hoe verschillend hier op gereageerd werd. Mijn clubje van vier bestond, buiten mij, uit een echtpaar, dat constant aan elkaar vroeg hoe of het ging. Zij checkte om de vijf minuten haar arm, ‘want ze werd altijd rood van de griepprik’ en hij knikte even zo vaak bemoedigend dat alles er normaal uitzag. Heel aandoenlijk. De vierde persoon was een aanwezig baasje. ‘Ik werd vanmorgen gebeld, er was iemand uitgevallen, zeker dood gegaan, dus mocht lekker nu al.’ Respectvol. ‘Mijn vrouw is hier zo ziek van geweest dat wil je niet weten!’ Nee, dat wil ik niet weten. Hij draagt een nauwsluitend overhemd dat hij oprolt tot zijn elleboog. ‘Gaat het zo?’ Nee, natuurlijk niet. ‘Ik ben hier wel blij mee hoor, want ik heb mijn vakantie al geboekt. Ik ga dit jaar toch naar Italië hoor!’ Zou hij nu echt zijn mogelijkheid tot vaccineren laten schieten omdat hij op dat moment in Italië zit? Laat maar.

Bijwerkingen

Verheugd huppelde ik naar huis, maar de volgende dag…. Ik had het gevoel dat ik die nacht niet door 1 maar door een colonne vrachtwagens was overreden. Ik voelde me beurs aan alle kanten en totaal uitgeperst. Kreunend en steunend bracht ik de dag door in een donker hoekje. Ik lag er bij als een marionet waarvan alle touwtjes doorgeknipt zijn. Als iemand mij vraagt “Wil je wat drinken?” reageer ik normaal gesproken met: “Ja lekker, doe mij maar eens een kopje lekkere warme thee, het liefst met winterse-kruiden-smaak, en doe er iets lekkers bij en neem zelf ook wat! Gezellig!” Nu kon ik slechts antwoorden met een gekweld gefluister: “Theeee….”. De mij gepresenteerde mok was niet te tillen, een infuus leek mij zo gek nog niet. Ik wachtte tot de thee koud was zodat ik de klus in één handeling kon klaren. Ik sleepte mij niet door de dag, de dag sleepte mij er doorheen.

En door

De volgende morgen deed ik bevreesd eerst één oog open, toen het tweede, bewoog voorzichtig één voor één mijn ledematen en wat denk je? Mijn lichaam deed weer wat het moest doen: naar mij luisteren! Ik sprong uit bed en omarmde de zon. De eerste hindernis is genomen, op naar de tweede!