Gaan de wijkraad-kaarsen langzaam uit?

Dorps- en wijkraden zijn in de afgelopen jaren een prima hulpmiddel geweest in de communicatie tussen gemeente en burger. Belangen op een schaal kleiner dan de volledige gemeente konden door wijkraden goed worden ingebracht bij de Gemeente, beter dan dat de burger dat vaak zelf kon. De dorps- en wijkraden hadden bestaansrecht.
Maar dat was vroeger, de tijden zijn veranderd. Er zijn een aantal ontwikkelingen die de vraag oproepen of de wijkraad nog wel een noodzakelijk instituut is.

1) De mondige burger
Mondige burgers zijn prima in staat om zonder tussenkomst van een wijkraad hun belangen kenbaar te maken bij de gemeente. Waar vroeger de wijkraad een tussenstation was, is dat nu een station wat meestal gepasseerd wordt.

2) De versnelde communicatie
Vroeger schreven we brieven, nu sturen we de wethouder rechtstreeks een mail of sms. En die wethouder reageert dan ook nog eens meteen. En dat geldt ook voor betrokken ambtenaren. De lijnen tussen burger en gemeente zijn veel korter geworden. De wijkraad kan nog wel helpen, maar het hoeft niet want de burger kan het net zo makkelijk (en vaak sneller) zelf.

3) Nieuwe media
De politiek omarmt de sociale media. Via alle mogelijke manieren worden burgers bedolven onder de denkbeelden van wethouders en raadsleden. Elke opinie wordt via de nieuwe media naar voren gebracht, en burgers hebben de mogelijkheid om meteen te reageren. De lijnen tussen politiek en burger zijn met de komst van Twitter nog maar 140 tekens lang.

4) De houding van de gemeente
Met de komst van de stadsdeelaanpak is de gemeente direct gaan communiceren met de burgers. De wijkraad mag wel meedoen in deze aanpak, maar de directe communicatie tussen burger en gemeente staat voorop. De wijkraad is uitsluitend faciliterend.

Postbode
De laatste jaren is de wijkraad vaak niet meer dan een postbode. En als de brievenbus met opmerkingen van burgers niet snel genoeg geleegd wordt, dan slaat de burger de brievenbus wel over. Postbodes zitten niet voor niets in de hoek waar de klappen vallen.

Conclusie
De Apeldoornse politiek en de Apeldoornse dorps- en wijkraden moeten er serieus over na gaan denken om te stoppen met het instituut van de dorps- en wijkraden. Een wijkraad zonder functie heeft geen bestaansrecht en kan beter opgeheven worden.