De wietpas in Apeldoorn, wat gaat er gebeuren?

Na 1 januari 2013 moet je “clublid” zijn om een joint re roken. Het lidmaatschap wordt in de vorm van een clubpas verleend door de coffeeshopexploitant. De coffeeshopexploitant houdt een controleerbare ledenlijst bij en het aantal leden van een coffeeshop wordt tot 2000 beperkt. Alleen leden kunnen wiet of hasj kopen en wel per dag maximaal vijf gram; toeristen of incidentele bezoekers kunnen er dus niet terecht; aanschaf van softdrugs door hen wordt dan niet meer gedoogd. Gemeenten mogen zelf bepalen hoe ze de wietpas zullen handhaven.

Met name de laatste zinsnede “Gemeenten mogen zelf bepalen hoe ze de wietpas zullen handhaven” boeit mij. Wat gaat Apeldoorn doen? Zijn we onverbiddelijk en repressief, of blijven we gedogen en laten we de verantwoordelijkheid bij de coffeeshopexploitant.

Mij lijkt dat bij een repressief beleid er een “waterbed” effect ontstaat. Niemand wil zich laten registreren (privacy is niet gewaarborgd) en men koopt dus op straat. Er is geen controle meer t.a.v. verkoop aan minderjarigen. Nog daargelaten dat deze drugrunners ook vaak in harddrugs handelen.

Apeldoorn heeft wat betreft drugstoerisme geen problemen zoals grensgemeenten, er wordt in onze gemeente goed gehandhaafd wat betreft heling, verkoop andere middelen en openbare orde. Al met al redenen om het te laten zoals het is. Gedogen zonder invoering van de wietpas dus. Omdat gemeenten zelf mogen bepalen hoe ze de wietpas zullen handhaven, stel ik een “soft” beleid voor.

Kiest Apeldoorn voor een streng en repressief beleid dan is 1 januari 2013 een mooie dag om te beginnen met een tweede carrière als drugsrunner.