Pechduivel teistert Introdans

Dat er niet alleen crisis kan ontstaan in de financiële wereld bleek gisteravond nog eens overduidelijk in Orpheus. Tijdens het jaarlijkse Kerstgala van Introdans sloeg het noodlot toe. Instabiliteit teisterde een meterslange witte bank waardoor de voorstelling moest worden onderbroken.

Kleines Requiem van choreograaf Nils Christe was een van de hoogtepunten die Introdans Arnhem en Apeldoorn tussen Kerstmis en Oud en Nieuw voorschotelde. In Orpheus ging het mis. De techniek liet het afweten waardoor de dansers hun optreden om blessures te voorkomen moesten stoppen. Ze bewogen een meterslange bank tegen de klok om zo aan te geven dat de tijd en de dood te bezweren zijn. Ze verbeeldden diverse fases van rouw, althans dat was de bedoeling. Het Requiem werd een unvollendete.

Ook ballet blijft mensenwerk, zelfs als het meesterlijk wordt uitgevoerd zoals gisteravond. Door topdansers en aanstormend talent van Arnhemse opleidingen. Het ene programma onderdeel was nog verrassender dan het andere. Neem nu de visie van dansers en choreograaf Laurent Drousie (28!) op Offenbach’s wereldberoemde Cancan. Zijn Lux geeft aan hoe je een oud thema moet afstoffen om er een tintelende, hedendaagse dans van te maken. Geluk ligt voor het grijpen, maar ken je grenzen. Dans je te hard van stapel dat kan het zich tegen jou keren.

Introdans weet als geen ander gezelschap ballet voor een breed publiek toegankelijk te maken. Humor, muziekkeuze en perfectie dragen daartoe bij. Maar de pechduivel laat zich niet temmen. Daarvan was een vrijwel uitverkocht Orpheus getuige. Onder de aanwezigen bevond zich oud-directeur Gerda Kroeze. Na vier jaar afwezigheid. ,,Het kon wel weer eens. Ik heb bewust afstand gehouden om niemand voor de voeten te lopen.’’