Meneer in het Kruidvat

Dinsdag 27 mei 2014

Door Judith Velthuizen

Wikimedia commons

Een van mijn favoriete bezigheden is kijken naar mensen. Ongegeneerd kan ik gluren naar de dingen die om me heen gebeuren. Tijdens het boodschappen doen bijvoorbeeld, doe ik een wereld aan inspiratie op. Vandaag besluit ik om mijn favoriete voordeeldrogist met een bezoekje te vereren. Ik kom daar vaak en graag. De rode loper wordt nog net niet voor me uitgelegd, maar ik heb goede hoop dat dit binnenkort gaat gebeuren.

Terwijl ik op zoek ben naar veelbelovende en welriekende smeerseltjes, zie ik een oudere man bij de bakken met schepsnoep staan. Hij is een tikkie smoezelig, op een vertederende manier. Alsof er thuis niemand is, die een beetje op hem let. Niemand die hem vertelt, dat zijn trui vijf dagen geleden wellicht al een wasbeurt had kunnen gebruiken. En dat een beetje minder roken misschien ook geen kwaad zou kunnen.

Tijdens mijn overpeinzingen, heeft de man een grote puntzak vol geschept met felgekleurde snoepjes. Oranje, gele, rode, groene en zelfs blauwe snoepjes vormen een feestelijk en kleurrijk geheel. Zoekend kijkt hij om zich heen. ´Mevrouw´, zegt hij tegen een voorbijsnellende medewerkster. ‘kunt u mij misschien helpen? Ik ben hier niet erg bekend mee.’ Onbeholpen staat hij met de enorme zak snoep in zijn handen.

De nog piepjonge drogisterij-medewerkster helpt de man snel en geroutineerd. ‘Het is voor mijn kleinkinderen, moet u weten. Die komen morgen’, zegt de man met nauwelijks verholen trots. Het aandoenlijke van deze uitspraak lijkt volledig aan het drogistenmeisje voorbij te gaan. ‘Oh, leuk hoor’, zegt ze ongeïnteresseerd. Ik vind dat heel erg onaardig, maar misschien horen drogistenmeisjes dergelijke verhalen de godganse dag. Of misschien is ze gewoon te jong om het te begrijpen. Dat kan natuurlijk ook.

‘Dat is dan zeven euro vijftig’, zegt het meisje. ‘U mag bij de kassa afrekenen’. Snel gaat ze verder met haar werkzaamheden. De man aarzelt. Hij vindt dat veel geld voor een zak snoep. Ik zie het aan hem. In zijn hoofd maakt hij een rekensommetje. Ik vermoed dat zijn budget beperkt is. Dan loopt hij naar de kassa. Hij heeft besloten dat het een keer moet kunnen. De kleinkinderen komen niet elke dag tenslotte. Ontroerd kijk ik hem na.

K. Schippers wist het al lang. Als je goed om je heen kijkt, zie je dat alles gekleurd is. En dat geldt niet alleen voor snoepjes.

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Elke maandag onze Apeldoornse verhalen in jouw inbox
De beste berichten en verhalen geselecteerd door onze redactie
Meer dan 2.200 Apeldoorners gingen je voor
Dit veld is bedoeld voor validatiedoeleinden en moet niet worden gewijzigd.

Meer lezen over stad

REACTIES

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief!