Mary Gauthier: Christmas in Paradise in Gigant

Zondagavond 19 oktober 2014; Christmas in Paradise. Mary Gauthier, een Amerikaanse singer-songwriter, treedt op. Bij het betreden van het podium door Mary en haar Italiaanse violist Michele Gazich heb ik het gevoel terug te zijn in de jaren zestig. Ook de zaal is overwegend gevuld met vijftigers en zestigers. Een tanige vrouw met ziekenfondsbrilletje en een violist met lange baard; zonder gezicht door zijn te grote hoed. Geen opsmuk; maar gewoon zichzelf; geen herrie; niets hoeft verhuld te worden: Talent. Het is haar 12^de concert in 14 dagen in Nederland.

Mary Gauthier verhaalt in haar songs over de B-side van Amerika; ellende, dramatiek, drank, drugs; eenzaamheid, onthechting. Hulpverleners, maatschappelijk werkers, redders van deze wereld hebben de avond van hun leven. Rauwe liederen waarbij haar stem aanzwelt als een golf die opkomt; de zaal vervult en dan weer verdwijnt. Ruw en lieflijk tegelijk. In de zaal is het muisstil; een papiertje hoor je ritselen; de adem wordt ingehouden.

De songs worden zonder kapsones gebracht; geen tussendoor gepraat; er wordt gespeeld en met name valt de violist op: de klanken worden uit zijn tenen gehaald als een danser die op hete kolen danst. Het is een prachtig gezicht deze vrouw en deze man aan het werk te zien. Met een perfectie wordt deze show gebracht; bijna vergeet je de ellende die over het publiek wordt uitgestort. Even neemt zij het woord: “We hebben nu de leuke liedjes gehad; nu volgen de ellendige liedjes; voor leuke liedjes moet je niet bij mij zijn”.

Tijdens het zingen moet ik denken aan John Steinbeck “Druiven der Gramschap” een boek uit 1939 dat verhaalt over druivenplukkers in Oklahoma; hun verhaal is een verhaal over valse hoop, over onmogelijk verlangen en dromen die niet uitkomen. En; raar maar waar…..in het liedje de The last of the Hobo Kings hoor ik deze tekst:

The last free men are hobos
Steinbeck said, and he paid cash
And the stories that he bought from them
Helped him write the Grapes of Wrath

Als het nummer Christmas in Paradise wordt aangekondigd hoor ik mijn buurman het volgende zeggen: “Het mooiste kerstnummer ooit gehoord; ik draai het minimaal drie keer in de week”; een stukje tekst:

Christmas in paradise under the Cow Key Bridge
Where the warm breeze blows so nice
And the landlord forgives.

Dit is Mary Gauthier; Kerst in het paradijs! Hoe zou dat zijn? Voorlopig ben ik vast en zeker van plan deze song met kerst te gaan draaien; thuis in Apeldoorn.