Vincent Bijlo: scherp, maar nooit grof

Vincent Bijlo is in mijn ogen een genie en een kunstenaar in hart en nieren. Hij is zo blind als wat en is in staat om “zienden” beelden voor de schotelen  waardoor je zijn wereld leert kennen. Zo ook in zijn  programma ’Het nieuwe nu 2.0’. Keurig in een blauw pak en op  kekke schoenen van Mascolori wandelt hij het podium op gewapend met een ukelele. En passant maakt hij gehakt van de politiek van Rutte en diens VVD.   In zijn programma speelt zijn vader een belangrijke rol: ,,Overdag  socialist en ’s avonds  een PVV-er. James Last krijgt een veeg uit de pan. Zijn muziek is  als “hoorbaar mosterdgas”.

Nog een paar:  ,,Zakkenvullers bestaan bij de gratie van het volk, de mislukte participatie samenleving. In Zweden is altijd alles beter.’’ De zwarte pieten-discussie speelt niet op een blinden instituut.  ,,Je ogen zijn de dictators van de ziel, scheidsrechters zijn blinde homo’s.’’ En hij maakt zich zorgen over het slordige taalgebruik. De tegelwijsheden van ras-optimist Vincent vliegen de half gevulde zaal door. ,,Je bent onafhankelijk door afhankelijk te zijn, vroeger had je idealen . Nu moet je daaraan voldoen.’’

Na de pauze laat hij zijn publiek genieten van een optreden van zijn iPhone. De show is  gevuld met simpele geluiden, opgenomen met zijn met wifi en elektronica gevulde Ukelele.

Vincent is een veelzijdig mens: hij schrijft columns, is muzikant en schrijver. Een begenadigde creatieveling die ons laat zien dat blind zijn niet het einde is van de wereld, maar dat je alleen anders naar de wereld kijkt.

Hij heeft doet dat met galgenhumor en een flinke portie zelfsport. Een cabaretier naar mijn hart. Nimmer grof in de mond en vloeken heeft hij niet nodig. Daar kunnen andere kleinkunstenaars een voorbeeld aan nemen. Je  publiek laten lachen en nadenken. Daar is geen grof geschut voor nodig.

Vincent Bijlo met zijn programma Het nieuwe nu 2.0. Orpheus 21 oktober. Rabobankzaal