’Stiekem trots op Apeldoorn’. Met deze titel dingt journalist Arnold Zweers opnieuw naar de gunst van een breed lezerspubliek. Eerder verscheen van zijn hand ’Popsporen’ over zijn bestaan als popjournalist in dienst van de kranten waarvoor hij schreef. In zijn ogen is Apeldoorn een storp, stad met dorpse trekjes. ,,Maar wel het mooiste storp van Nederland.’’

Waarom schrijf je dit boek?

(Lange stilte). ,,Ja waarom? Ik hou van schrijven. Ik heb 47 jaar voor kranten geschreven. En ik kan het niet laten. Het is te leuk. Ik heb het ook geschreven omdat ik van Apeldoorn hou, op mijn manier. En dat betekent met alle tekortkomingen.’’

Apeldoorn mist een eigen identiteit. Eens of oneens?

,,Oneens, want Apeldoorn heeft een unieke identiteit. Het is een storp. Ede en Emmen zijn dat ook, maar dat zijn lelijke storpen. Apeldoorn is het grootste én mooiste storp van Nederland.’’

Hoe kan Apeldoorn zich profileren?

,,Beginnen bij het begin. En dat is de binnenstad. De burgemeesters die ik heb geïnterviewd (zie verhaal van gisteren, red.) zijn allen van mening dat het een bittere noodzaak is om het centrum aan te pakken. Maak Apeldoorn aantrekkelijk, zeggen ze. Anders leg je het af tegen Arnhem, Zwolle en Deventer. Als je wilt weten hoe ze dat zien, moet je het boek maar lezen. Het staat er allemaal in. Ook over het verdwijnen van de VVV. Dat is toch een regelrechte schande. Apeldoorn heeft grote landelijke attracties met Apenheul, Julianatoren en Paleis het Loo. Goed voor anderhalf miljoen bezoekers. Maar ze komen niet naar de binnenstad. Die is niet aantrekkelijk. Alle ballen op de binnenstad. En snel ook.’’

Heeft Apeldoorn al de jaren zeventig van de vorige eeuw de boot gemist? Niet alleen het betaalde voetbal ging teloor terwijl AGOVV ooit goed was voor 10.000 man. De Kweekschool verdween evenals de Auto Technische School (ATS). Weg hoger onderwijs. Zonder slag of stoot.

,,Over het betaalde voetbal in die dagen kan ik niet zoveel zeggen. In die tijd had ik andere interesses. Maar jammer is het wel, ook al keerde het nog even terug. Zonder veel succes overigens. Maar het is duidelijk dat de gemeente veel te laks is geweest wat het hoger onderwijs betreft. De Kweekschool brandde destijds af en er werd maar niet gebouwd. Kom maar hier, zei Deventer, die daarmee de basis lege voor wat thans Saxion is. Apeldoorn krijgt nu wat kruimeltjes van die hogeschool. Dat had heel anders kunnen en moeten zijn.’’

Is er nog hoop?

,,Jazeker. Ik denk ook wel dat er wat gaat gebeuren op het gebied van onderwijs. Wethouder Johan Kruithof is op bezoek geweest bij minister Jet Bussemaker. Hij kwam heel blij terug.’’

Duffe Imago

Hoe komen we af van dat duffe imago?

,,Over dat duffe imago zijn de meningen verdeeld. Ik ben veel buiten Apeldoorn. En ik hoor ook veel positieve dingen. In de zin van: daar zou ik ook wel willen wonen. Aan de andere kant, als ik op een feestje ben bij familie in Amsterdam en feestgangers horen dat ik uit Apeldoorn kom, dan zeggen ze: wat moet je daar nou doen? Dan denk ik: wat kúnnen we daaraan doen? Wil je meer reuring, dan heb je hoger onderwijs, studenten, nodig. De binnenstad moet veel aantrekkelijker en het kanaal moet open voor de recreatievaart. Als er aan die voorwaarden is voldaan doen we weer mee.’’

Met de komst van CODA en de concertzaal van Orpheus leek Apeldoorn op weg een echte cultuurstad te worden en Arnhem en Nijmegen naar de kroon te steken. Dat laatste is niet gelukt.

,,CODA Museum is als gebouw een grote tegenvaller gebleken. Dat heeft de architect, Herman Hertzberger, mij persoonlijk in een gesprek ook toegegeven. Het gebouw heeft te veel lucht en daardoor inwendig te weinig oppervlak om iets groots te kunnen presenteren. Het is niet geschikt als museum. Je bent er gauw uitgekeken dat ligt echt niet aan directeur Carin Reinders. De remedie? Een drastische verbouwing.’’

Gigant was ooit een poptempel. Een belangrijke speler, zeker op de oostelijke markt. Is er nog hoop?

,,Dat is voor mij moeilijk om te oordelen. Door naar keiharde muziek te luisteren is na veertig jaar popconcerten mijn gehoor aangetast. Ik ga er niet meer naar toe. Ik heb wel een mening over het gebouw. Een nieuwe ingang is een noodzaak. Maar dan nog is het gebouw niet echt geschikt. Architect Rudy Uytenhaak heeft langs het kanaal aantrekkelijke flats gebouwd, maar Gigant is erg hokkerig.’’

Hoe trots ben je zelf op Apeldoorn?

,,Trots met kanttekeningen. Trots, maar niet volmondig. Ik heb daarover geschreven in hoofdstuk 42 van mijn boek. Ik ben op een gegeven moment op de fiets gestapt en rondgereden om s’jes en t’tjes te geven. S staat voor schaamte en T voor trots.’’

Zweers zwijgt. Wil verder niets kwijt. Geen tip van de sluier waarde vriend? De dikste S en de diktse T wellicht?

,,Nou vooruit. Ik schaam mij het meest voor het braakliggende stuk grond links, als je het station uitkomt. Schande.

Het meest trots ben ik op de restauratie van de Metaalbuurt. De Goede Woning had de sloop al voorbereid, maar niet op een vrouwencomité gerekend. Die had een heel andere mening dan slopen. De vrouwen hebben van mij heel veel publiciteit in de krant gekregen en mede daardoor kregen ze de publieke opinie mee. Als ik nu die mooie woningen zie, dan denk ik, daar heb je toch aan bijgedragen. Iets waarop ik stiekem wel trots ben, ja.’’

Wat wil je nog kwijt? Een kans voor open doel.

,,Iedereen moet dit boek kopen. Het is geschreven voor iedere Apeldoorner die dit storp een warm hart toedraagt. En voor de prijs (24,95, red) krijg je heel veel. Het is te koop in onder meer de boekhandel.”