Baukje van Schie: docent met ’n missie

Baukje van Schie mag dan vioolles geven, ook als dirigent van ensembles en orkestjes heeft ze een goede naam opgebouwd. Zo staat ze wekelijks onder meer voor de jonge muzikantjes van de vereniging die sinds kort als Jeugdorkesten Apeldoorn (AJO) door het leven gaat. De club heeft zich inmiddels losgemaakt van destijds Markant en oefent wekelijks in Gigant.

Dertig jaar zit Baukje nu in het vak. Voor het eerst staat ze als zzp-er helemaal op eigen benen. Jarenlang was ze parttimer bij Markant en lid van de ondernemingsraad. Ze heeft gezien en gevoeld hoe cultuur degradeerde naar de stiefkind-klasse van Vadertje Staat.

De liefde bracht haar ooit van Borne naar Apeldoorn. Zij en haar partner vinden het nog steeds zeer prettig in naar wat ze zegt ,,een stad met dorpse trekken, of andersom.’’ Waar ze nu woont is in haar ogen westelijk genoeg. De leerlingen zijn hier in het algemeen gemotiveerd en vanwege de kerkelijke achtergrond wordt in Apeldoorn nog relatief veel gezongen. Nee, zelf ben ik niet kerks. Meer humanist. Maar ik vind het wel leuk om samen met een leerling iets voor te bereiden wat zich in de kerk afspeelt.’’

Zingen

De menselijke stem is haar dierbaar. Dat weten haar leerlingen inmiddels. Kinderen, jongeren en volwassenen. ,,Op scholen zou veel meer gezongen moeten worden. Ik probeer het in de les te doen. Veel leerlingen durven in het begin hun stem amper te gebruiken. Ik laat ze dat doen door de maandelijkse sirene van 12 uur na te doen. Laag, hoog, hard, zacht. Vaak zijn ze aangenaam verrast wat ze kunnen. De viool is een zangerig instrument dat dicht bij de menselijke stem ligt. Viool leren spelen heeft voor mij ook een breder doel. Je wilt je leerlingen iets wezenlijk voor hun leven meegeven.’’

Ze geeft volmondig toe dat haar leerlingen grotendeels uit financieel stabiele kringen komen. Maar er zijn ook gezinnen die iedere euro moeten omdraaien voordat die kan worden uitgegeven. Ze kunnen op haar sympathie en inzet rekenen. Is ze dan ook blij dat niet iedere euro subsidie binnen het huidige muziekonderwijs binnen Gigant is weggepoetst. Er zijn nog potjes, kortingsregelingen, waarvan gebruik kan worden gemaakt. En dan is er nog de Stichting Leergeld die een financiële bijdrage levert aan sociale activiteiten zoals een schoolreis, sport en cultuur voor kinderen uit gezinnen met een zeer kleine beurs om zo te voorkomen dat ze buiten de samenleving komen te staan ,,Ik werk er ondanks de administratieve rompslomp graag aan mee om cultuur ook toegankelijk te houden voor gezinnen die het minder breed hebben.’’

Ze heeft het onderwijs in de loop der jaren zien veranderen en reorganisaties meegemaakt. Net als haar leerlingen die naast vioolspelen allerlei andere bezigheden hebben. ,,Hockey, paardrijden, voetbal, dansen. Een druk leven.’’ Daarnaast noemt ze komst van internet, die ook haar wereldje sterk beïnvloedt. You Tube biedt de mogelijkheid om uitgevoerde muziek op te zoeken. ,,Ik denk aan mooie historische opnames.’’

Website

Ze zegt van de nood een deugd te hebben gemaakt. Dankzij de computer is ze als muziekdocent en zzp-er zelf zichtbaar. Ze verwijst naar haar website www.deviool.nl, al wil ze zelf niet online lesgeven. ,,Nee, ik wil meer over de leerlingen weten. Ik heb hier aan huis een mooie ruimte waar ik leerlingen ontvang, waar ik rond kan lopen en naar hun houding kan kijken. Hoe zit je? Hoe sta je? Dat fysieke, dat persoonlijke vind ik heel belangrijk.’’

Of ze Markant mist? ,,Nee. Ik mis wel het Markant van voor de bezuinigingen. Onder Adèle Reiss, de toenmalige directeur was veel meer mogelijk. Ik denk aan grote producties. Haar opvolgster Ilse Verburgh heeft het goed gedaan. Ze moest reorganiseren, ze had geen keus. Ik vind ook dat Loek Sijbers het als interim goed heeft gedaan. Onder hem had de fusie met Gigant plaats. Dat proces heeft hij goed begeleid.’’

Ze zou graag zelf wat meer aan spelen toe willen komen en zich aan die andere bezigheid wijden die haar beroert: de poëzie. Een bundel heeft ze al uitgebracht en de titel ’Zachtmoedig’ meegegeven. En ze staat met andere kunstcollega’s binnen Gigant aan de wieg van een vereniging in oprichting die onder meer moeten waken over de kwaliteit van het kunstonderwijs in het gebouw.

Baukje van Schie komt aan het eind van het gesprek nog even terug op het orkest met jonge kinderen, de zogenoemde Speelgroep van AJO. Ze doen op 16 december in CODA mee in het voorprogramma dat in het teken staat van Serious Request. Een vrouw met een missie. Kinderen iets meegeven wat ze mogelijk voor de rest van hun leven met zich zullen meedragen.