Berget Lewis blijkt veelzijdige wervelwind

Afgelopen weekend deed Berget Lewis Apeldoorn aan. Een absolute wervelwind op het podium. 193 man, en vooral vrouwen, waren daar live getuige van. Een swingend avondje uit.

Voordat Berget het podium betrad warmde de band The Slick and Suited het publiek op. Vijf zeer talentvolle jonge mannen die rock, funk en soul lieten samenvloeien tot een goedlopende performance. Het werd meteen opgepakt door het publiek en vooral de vele dames in de zaal waren laaiend enthousiast. De soulvolle stem van de zanger en de prima muzikanten eromheen zijn inderdaad een voorbode op een mogelijke succesvolle, muzikale toekomst.

De hoofdact Berget Lewis nam vijf medemuzikanten mee het podium op en die lieten stuk voor stuk horen uit het goed muzikale hout gesneden te zijn. De zangeres zelf heeft vroeger als achtergrondzangeres van Trijntje Oosterhuis en Candy Dulfer enige bekendheid gekregen, een rol die zij voortreffelijk vertolkte, maar vermoedelijk is zij bij het grote publiek vooral bekend als zangeres, en winnares, van het televisieprogramma ”De beste zangers van Nederland”. Dat ze goed kan zingen bewees ze in Gigant ook weer. Schrijver dezes was bang dat het een concert zou worden waarin vooral de commerciële muziekstijl R&B de boventoon zou voeren, maar niets bleek minder waar. De muziekstijl van Lewis bleek zeer divers en het bereik van haar stem is enorm. Een indrukwekkend volume, zuiver, dat in de verre omtrek te horen was. Toch vond ik haar het sterkste zingen als het kwetsbare ballads betrof en de intensiteit van het nummer uit haar tenen diende te komen. Dat gevoel wist zij goed over te brengen op het enthousiaste publiek. Dat enkele dames bij het podium het belangrijker vonden om bij een gevoelige toegift er hard tussendoor te praten en bewust extra hard te lachen, tot ergernis van velen, was een smetje, maar dit was te verwaarlozen ten opzichte van het enorme enthousiasme uit de zaal. Persoonlijk was ik muzikaal vooral onder de indruk van de gitaarsolo van Roland Derksen tijdens de Policecover ”Message in a bottle”. Een lange, intense solo die bij velen erg binnenkwam. Kortom, een zeer veelzijdig concert met een diversiteit aan stijlen.

Verbazend was wel dat er na afloop geen merchandise te vinden was. Enkele nieuwe, jonge fans dropen daardoor licht teleurgesteld af. Ook ondergetekende had graag een exemplaar van het schijfje willen aanschaffen, maar kreeg dus helaas nul op rekest. Bij het informeren daarover was de reactie van één der bandleden dat men niet altijd merchandise meeneemt, omdat ze niet altijd zin hebben om te signeren. Teleurstellend, want je publiek dien je immer serieus te nemen en merchandiseverkoop, en signeren daarvan, hoort gewoon bij je taak. Ik hoop dat dit een eenmalige, ongelukkige omissie was, want muzikaal, qua performance en qua zang is er absoluut niet veel op Berget Lewis en haar band aan te merken.