De slag om Salon 1813: Unchain My Heart

Ik probeer al mijn hele leven uit strijd te blijven; dit met het idee dat ik toch al van te voren weet, dat ik het niet ga winnen; zinloze verspilling van energie. Ik heb beroepen gekozen die zoveel mogelijk conflict-vermijdend zijn geweest; zoek graag de harmonie en het gesprek. Tot aan die vrijdagmiddag.

Zojuist een afspraak achter de rug; die voorspoedig verliep en geen zin om zo vroeg naar huis te gaan; loop ik op vrijdagmiddag wat doelloos door de Hoofdstraat van Apeldoorn. Op de hoek richting Albert Heijn, hoor ik een vrouwenstem: “Hé Pedro”. Zelden hoor ik een stem zo enthousiast mijn naam roepen. Ik ontwaak uit mijn mijmering en zie haar staan: Hetty Vuurbreker, een geboren en getogen Apeldoornse. Haar sinds 1ste Pinksterdag niet meer gezien; een dag die nog vurig in mijn geest is geworteld.

Opeens heb ik weer een doel in mijn leven: Een wijntje drinken met Hetty. Volledig overrompeld door mijn uitnodiging lopen wij naar Salon 1813 en treffen daar Tout Bekend Apeldoorn aan, die onder het genot van de klanken van de band, zich tegoed doen aan de wijn en de hapjes die de charmante dames van Salon 1813 zo voortreffelijk weten te presenteren.

Echter ik heb er geen oog voor, en ook geen oor, mijn enige belangstelling is Hetty Vuurbreker. Hetty Vuurbreker heb ik al vaker in de stad gezien. Rustig aanwezig in de plaatselijke horeca; geen publiekstrekker, maar op de achtergrond, observerend en geen behoefte om het toneel van de herrie te betreden. Het werken en de opvoeding achter de rug, tevreden met zichzelf. Een vrouw van kleine woorden met een grote impact; verbonden met de Veluwse Zandgronden; het zand dat stevigheid biedt en ruimte laat; ruimte tussen het Ja en Nee.

Een vrouw van kleine woorden met een grote impact geeft mij ruimte aan mijn verhaal; aan mijn levensverhaal; Hetty Vuurbreker kwam op die vrijdagmiddag als geroepen; Salon 1813 is het toneel; de mensen er om heen zijn de figuranten; spelen mee in dat grote toneelstuk. De slag om Salon 1813 is begonnen. De wijn, de gastvrijheid, Hetty Vuurbreker: op de achtergrond speelt de band ANDTHENSOME : Unchain my heart, Baby let me be. ‘Cause you don’t care, Let me, Set me free.

De tekst blijft in mijn hoofd hangen: Unchain my heart; Hetty bevrijdt mij van de ketting; bevrijdt mij van mijn verhalen: het doen van verhalen verlicht mijn geest en mijn lichaam; ik voel me opnieuw in mijn puberteit en ik wil op reis; op reis met Hetty Vuurbreker; naar het zonnige zuiden met het nummer op de autoradio: Unchain My Heart.

Met een hoofd vol met zinnenprikkelende beelden en geuren verlaat ik Salon 1813; verlaat ik Hetty Vuurbreker; op reis naar huis. Bij de bushalte blijkt dat mijn hoofd te vol is, breekt mijn emotie door en verlies ik mezelf…..en Oh, Verdomme, doordat ik mezelf verlies, mis ik de laatste bus naar huis. De slag verloren, de bus gemist, maar mijn hart is vrij. Unchain My Heart, baby set me free.