Roos Blufpand overtuigt Gigant wederom

Afgelopen zondag deed Roos Blufpand Gigant weer aan en zij deed haar naam eer aan. Blufpand overtuigde op verbluffende wijze. Het café was goed gevuld en dat was aan de snel oplopende temperatuur goed te merken. Het was dan ook een raadsel dat het concert niet op het terras gehouden werd, want de weergoden waren goed gezind.

Het optreden van Roos en haar band verwarmde een ieder. Vorig jaar deed ze Gigant al aan. Ook toen werd het een succesvol optreden, maar kon ze oneffenheidjes nog permitteren in haar hoedanigheid als aankomend jong talent. Nu werd er nog meer van haar verlangd, want Roos is intussen de nodige podiumervaring rijker en heeft enkele weken geleden een zeer sterk, volwassen debuutalbum uitgebracht genaamd “Ik ben”. En volwassen klinkt ze live ook met haar grotendeels autobiografische liedjes. Haar theatergimmick, ofwel haar fascinatie voor de immer wederkerende thee, was ook nu een belangrijk onderdeel van haar performance, maar overheerste haar liedjes niet. De verhaaltjes over thee, tussen de nummers door, waren een rustpunt bij haar gevoelige nummers.

De liedjes zelf waren vermakelijk of juist heel ontroerend. Ze waren kwetsbaar en, samen met de ontwapende en charmante persoonlijkheid van Roos, zorgde dat voor een intieme sfeer in het cafe. Ook de interactie met het publiek was veelzeggend. Het lukt namelijk niet iedere artiest het Apeldoornse publiek mee te laten zingen of tot tranen toe te beroeren. Een enkeling is zelfs tot twee keer toe even weggelopen door de intensiteit van de liedjes, maar er waren meerdere mensen die brandende ogen kregen. Vooral bij de ballades kon je een speld horen vallen, helemaal toen de 21-jarige zangeres over haar oma en moeder zong.

De professionele band mag ook zeker niet onvermeld blijven. Vocale ondersteuning van Renée Bisschop en Lise Low die eveneens de minixylofoon beroerde. Op gitaar Nikolai Serda en op cello Jurriaan Westerveld die, op subtiele wijze, liet horen dat de cello een veelzijdig instrument is dat niet alleen voorbehouden blijkt aan klassieke klanken.

Ik weet het. Als recensent behoor je ook een kritische noot te kraken, maar soms, heel soms, heb je van die concerten waarbij je die echt niet weet te ontdekken. Op 31 augustus doet Roos Blufpand Apeldoorn weer aan bij het zondagmiddagconcert in het Oranjepark. Komt allen, zodat een ieder zelf kan horen dat ik geen woord bluf als ik zeg dat deze dame een hele grote toekomst wacht.