In Beeld: Joyce Funcke, Mandala-dot-artist

Soms kom je mensen tegen met een bijzonder beroep. Joyce Funcke is zo iemand. Hooguit haar tekenleraar had in de gaten dat zij al op jonge leeftijd bijzonder creatief was. Verder niemand, zij zelf ook niet.  Ze heeft haar eigen creativiteit nooit als kwaliteit gezien, meer als iets aparts. Nu heeft zij zich zelf ontwikkeld tot Mandala-dot-artist. Ze heeft zoveel ideeën, haar hoofd staat niet vaak stil. We spraken haar.

Hoe word je Mandala-dot-artist?

“Van oorsprong ben ik heel creatief, alleen was ik me er niet zo van bewust. Op mijn 18^de was ik de enige van die leeftijd die tekende. Ik kwam er ook niet echt mee naar buiten, dacht dat het raar was. Het is daarom nooit bij me opgekomen mijn beroep er van te maken. Ik werd logopediste. Natuurlijk had ik wel eens een paar potten verf in huis, waarmee ik dan iets abstracts maakte, maar zag het meer als onbeduidende hobby. Na de geboorte van mijn oudste raakte ik in een depressie, het was een nare tijd. Van een vriendin kreeg ik een paar potloden cadeau en daar ging ik voorzichtig mee aan de slag. Al snel maakte ik realistische portretten, ik vond dat heerlijk om te doen. Ik plaatste de resultaten op Facebook, waar veel waardering werd gegeven. Ik kreeg zelfs opdrachten! Dat werden er echter zoveel dat ik dat moest terugdraaien. Want realistisch portretteren is vooral heel veel precisiewerk en concentratie en dat kon ik door mijn depressie niet meer opbrengen. Het gaf uiteindelijk te veel stress.”

En toen?

“In 2016 ging er een afbeelding viraal, gemaakt door Elspeth McLean, een kleurrijke kunstenares die het dotten, ook wel stipwerk genoemd, op stenen voor mij introduceerde. Zij maakte zulke prachtige mandala’s op stenen, door enkel stippen te gebruiken. Het inspireerde mij enorm. In mijn eigen tuin zocht ik wat stenen bij elkaar en ging gewoon zitten dotten. Op internet zocht ik naar meer informatie en ideeën, en ontwikkelde mezelf eigenlijk op deze manier. Het begrip ‘Happy stone’ was nog niet bekend, maar ik legde toen al een aantal mandalastenen op straat. Voor de eerlijke vinder, hoopte er iemand blij mee te maken, want ik deel nu eenmaal graag. Ook hiervan plaatste ik foto’s op mijn Facebookpagina en kreeg al snel de vraag: ‘Hoe doe je dat?’”

Dus ging je lesgeven?

“Zo eenvoudig ging dat niet. Ik heb wel een HBO-opleiding logopedie, maar het werk als logopediste gaf niet de nodige voldoening. Dat vond ik meer in fotografie en voornamelijk bruidsfotografie. Ik heb dit met heel veel plezier gedaan, ik maakte echt van mijn hobby mijn beroep. Omdat dit uiteindelijk toch teveel spanning gaf, besloot ik bewust huismoeder te worden, ik wilde graag thuis zijn bij de kinderen. Op een dag vroeg mijn vader: ‘Wil je geen VA worden?’ Dit kun je zien als een virtuele secretaresse voor ZZP-ers. Ik werkte voor mijn broer, die een bedrijf had in het opbouwen van cursussen en opeens kreeg ik het idee om mijn eigen mandala-cursus op te bouwen. Dus ik draaide een cursus in elkaar die men voor €10 kon kopen. Gewoon omdat het leuk was eigenlijk.”

Was zo’n cursus inclusief materiaal?

“Nee, en daar was onmiddellijk heel veel vraag naar. We hebben het nu over begin 2018 en toen was er nog niks bekend hierover. Ik heb wat inkoop gedaan en ben op zolder een webshop begonnen. Verf uiteraard, maar ook sjablonen, allerlei tools en startpakketten. Ik heb alles zelf opgebouwd. Wat dat betreft ben ik behoorlijk autodidactisch.”

Goed voor elkaar dus?

“Ja, totdat ik na de tweede bevalling weer in een depressie/burnout belandde. De zolder werd een explosie van prikkels voor me. Ik had te veel spullen en vond geen rust meer in mijn eigen hobby. Daarom ben ik een kantoor buitenshuis gaan huren, om wat meer afstand te kunnen nemen. Nu ik weer aardig ben hersteld werkt die afstand ook nog prima! Ik kan nu weer boven op zolder heerlijk creatief zijn. Als je het goed beschouwd is mijn droom uitgekomen door de hele situatie en kan ik nu weer verder uitgroeien.”

Wat ga je nog meer doen dan?

“De vraag naar spullen wordt steeds groter en ik ben begonnen mijn eigen producten te ontwikkelen. Het begint met een idee bij mij, dan geef ik dit door naar een oom van me, die het idee omzet naar een digitaal ontwerp. Vervolgens gaat het naar de fabriek, die er een stalen mal van maakt en van die mallen worden siliconenmallen gemaakt. Deze verkoop ik en dan kunnen de mensen thuis hun eigen vorm maken. Stenen die je buiten vind zijn niet altijd geschikt voor een mooi patroon omdat ze net te klein of te oneffen zijn. Met deze mallen maak je je eigen stenen. Ik heb ze in de vorm van bijvoorbeeld een hart of yin en yang. Later volgen nog een slakkenhuis en een uiltje. In sommige vormen kan een waxinelichtje geplaatst worden. In totaal heb ik nu 13 eigen ontwerpen.”

Waarom dotten in een Mandala vorm?

“Het is symmetrisch, het heeft een ritme en een vast patroon. Er zijn cursisten die het uit meditatief oogpunt doen, maar dat is niet mijn opzet. Ik wijs mensen wel op het loslaten van perfectionisme en het genieten van het doen. Het geeft niet of het een beetje scheef gaat, of niet precies gelijk, het gaat niet om het eindresultaat maar om het bezig zijn. Vaak geef ik het advies de eerste mandala te bewaren, om na een tijd te zien hoe je gegroeid en verbeterd bent. Het is een eenvoudige kunstvorm en het brengt rust, iedereen kan het. De Facebookgroep bestaat nu uit zo’n 3600 leden, de pagina zelfs uit 8400, die elkaar werk laten zien, elkaar inspireren en ook helpen. Trouwens, die vaste mandalavorm kan ook losgelaten worden hoor en dan ontstaat er weer iets anders prachtigs.”

Zijn de cursussen uitsluitend online?

“Ja, en ik merk dat het fijn is voor mij. Omdat ik ze zelf gemaakt heb, kan ik ze up to date houden, ik kan makkelijk feedback geven en vragen beantwoorden op mijn eigen tijd. Door mijn diagnose met autisme vind ik het best lastig om fysiek les te geven en op dat precieze moment te moeten presteren. Voor de cursisten is het ook handig: ze kunnen onbeperkt vragen blijven stellen. In de coronaperiode waren de cursussen niet aan te slepen, mensen wilden allemaal graag iets thuis doen. Het scheelt ook dat de Happy Stones nu algemeen bekend zijn. Via de website kun je een gratis proefles volgen en aan het eind daarvan kun je beslissen of je de cursus wilt volgen of niet. Als ik merk dat mensen het financieel niet zo breed hebben, geef ik graag korting. Kijk, je kunt ook stippen met spijkers en verf van de Action, dat maakt niks uit, dan zou het jammer zijn als de financiën de belemmering zijn om de cursus aan te schaffen. Zoals ik eerder zei: ik deel nu eenmaal graag.”

Wat deel je nog meer?

“Op mijn Facebookpagina steun ik de actie ‘Over the Rainbow for Maud’. Voor een klein meisje, Maud, met een vreselijke ziekte, het VACTERL-syndroom. Haar ouders willen graag een bus als vervoersmiddel voor Maud en de benodigde apparatuur, die opgebracht moet worden door de crowdfundingactie . Ik draag hier graag aan bij en heb een door mij beschilderde steen per opbod voor dit goede doel verkocht. Binnenkort komt er een mal van een konijntje, de opbrengst hiervan zal ook naar Maud gaan. Delen is fijn en helemaal niet zo moeilijk.”