In Beeld: Sabine, eigenares Oh My Foodness

Het begon als een hobby, en later werd het haar werk. Zo is Sabine Koning maar liefst 10 jaar geleden op het idee gekomen om Oh My Foodness op te richten. Een blog met verschillende gerechten uit diverse keukens. Later bracht ze ook nog eens 3 boeken en een agenda uit! Maar wie is zij? En hoe kwam ze op het idee?

Wie ben je en wat doe je?

“Ik run ruim 10 jaar Oh My Foodness. Dat is 10 jaar geleden een beetje begonnen als een hobby gewoon leuk en blog op het internet, internet was namelijk net helemaal booming aan het worden. Ik was zelf altijd al wel bezig met koken en ik las altijd de culinaire tijdschriften en voedingsmagazines, maar ja ik was student! Allemaal heel leuk en aardig, dacht ik toen, maar wie heeft er A, ruimte voor zo veel spullen om mee te koken en B überhaupt het geld om zo veel ingrediënten te kopen. Ik deed ook alles op de fiets, het was niet dat ik naar 4 supermarkten toe ging om een keer aan alle ingrediënten te komen. Volgens mij zijn er wel meer mensen die last hebben van hetzelfde probleem. Vervolgens dacht ik: waarom ga ik er dan niet iets over schrijven? Daar is het internet inmiddels voor bedoeld! En zo doende, dat is gewoon helemaal uit de hand gelopen, haha!”

Van je hobby je werk maken, hoe is dat?

“Het is wel een dubbel gevoel, om van je hobby je werk te maken. Eenderzijds werk je in principe geen één dag, als je alleen maar bezig bent met je hobby uitvoeren. Dat is wat ik doe, ik sta zo veel in de keuken, daar had ik niet anders van kunnen dromen! Aan de andere kant is het ook wel een gevaar dat je je heel gauw verliest in je werk.”

“Inmiddels heb ik wel een goede balans gevonden na tien jaar, maar de eerste jaren was alleen maar helemaal de focus leggen op Oh My Foodness en toen het groter begon te worden wilde ik er alleen maar meer mee. Het ging steeds verder en verder waardoor je uiteindelijk nergens anders meer mee bezig was. Dus het was wel dat ik dacht van ‘wow dit is mijn hobby’ en toen kwam er een dip, waarin ik dacht van ‘ja maar het is nu eigenlijk geen hobby meer’. Op dit moment vind ik het gewoon weer heel erg gaaf dat ik dit dag in dag uit mag doen!”

Een dipje, hoe ben je daaruit gekomen?

“Uit die dip ben ik gekomen door gewoon door te gaan. Dat is wel het belangrijkste, want je bent je eigen baas. Dat heeft ook wel weer zijn voordelen en nadelen. Ik denk dat het gewoon constant realiseren is van hoe tof het wel niet is dat ik de kans heb gekregen om dit te doen. Het zou suf zijn om er niet meer alles uit te halen.”

Hoe kom je telkens op nieuwe recepten? Je bent al 10 jaar bezig, houd dat niet een keer op?

“Dat zeggen meer mensen inderdaad! Met eten kan je altijd blijven variëren. Zeker tegenwoordig veel meer dan 10 jaar terug. Nu merk je echt wel dat er ook veel meer nieuwe, exotische producten zijn.

“Ook houden de verzoekjes niet op, omdat we zo groot zijn geworden. Mensen die graag willen weten hoe ze dit moeten maken, een curry uit Thailand, iets uit Australië of noem het maar op. De verzoekjes houden niet op dus ik krijg het allemaal in mijn schoot geworpen! Ik vind het zelf ook heel erg leuk als ik zulke verzoekjes krijg. Kijk ik doe mijn werk, maar de mensen aan de andere kant van het beeldscherm moeten deze gerechten maken!”

Reizen naar verschillende landen, doe je dat voor inspiratie?

“Het was niet mijn doel. Ik ben wel opgegroeid met het stappen in het vliegtuig en elk jaar naar een ander land gaan. Als klein meisje heb ik tegen mijn ouders gezegd dat ik wel echt wat met reizen wil doen. Dus uiteindelijk ben ik ook hoger toeristische recreatief onderwijs gaan studeren, stage gelopen in Thailand voor een half jaar.”

“Met mijn studie heb ik niet zo veel meer gedaan. Ik heb hem afgerond, diploma gehaald en weg. Daarna was het gewoon Oh My Foodness. Na een paar jaar vond ik het eigenlijk wel heel erg zonde dat ik niks meer met het reizen deed. Mensen kiezen op reis natuurlijk hoe het eruit ziet en wat er te doen is, maar ook grotendeels op het eten.”

“Het gaat voor mij hand in hand, dus waarom ga ik het niet samen nemen en ook het reizen integreren in de website. Dat heb ik uiteindelijk zo aangepakt en daardoor heb ik wel heel veel van de wereld mogen zien en ook heel veel keukens mogen proeven. Dus ja, het is onmogelijk om daar geen inspiratie vandaan te halen.”

Dus je hebt van veel keukens geproefd, wat is je favoriete?

“Zo, dat is echt een lastige hoor! Ik ben gek op alles wat uit Azië komt, maar Azië is natuurlijk niet maar één keuken, dus dat is dan een beetje valsspelen. Maar ik vind de Japanse keuken echt té gek en als we dichter bij huis gaan zoeken is de Italiaanse keuken toch ook wel mijn favorietje. Het is totaal niet te vergelijken met de Nederlandse keukens.”

Jouw boeken, waarom zijn die uitgebracht?

“De eerste komt uit 2015, dat is echt al weer 17 jaar geleden. Het is eigenlijk een heel uit de hand gelopen twitter-actie geweest. Zeven jaar geleden kreeg je Superfood, de dieet boeken, en alles moest in één keer supergezond en alles draaide om gezond eten. Ik werd daar een beetje opstandig van. Toen Twitter nog een ding was, had ik een tweet geplaatst met hoe tof het wel niet zou zijn als er gewoon een kookboek zou zijn met allemaal hamburgers, taarten, pizza’s en brownies. Daar reageerden zo veel mensen op met waarom ik het dan niet zelf ging maken? En ja, zo is het ontstaan! En als je er één maakt, volgen er altijd meer!”

Ik zou nu niet meer zo snel een boek uitbrengen, maar zeg nooit nooit!

De toekomst voor jou, hoe nu verder?

“Ik vind dit een hele goeie vraag, want weet je ieder jaar loopt toch anders dan je verwacht. Ik denk niet dat je zo ver in deze wereld kan kijken. Als ik het nu vergelijk met 10 jaar geleden of zelfs 5 jaar geleden is de media wereld zo anders! Dus ik zou echt niet kunnen vertellen wat mij te wachten staat. Ik heb werkelijk geen idee, ik leef lekker met de dag mee