In Beeld: Tom Hofland, auteur, podcast maker en (radio-) presentator

Zaterdag 29 oktober 2022

Door Nikki Vredenberg

Tom Hofland was van plan om geschiedenis te studeren tot zijn vader hem overhaalde iets te kiezen wat hij ‘echt graag wil. Ondertussen heeft hij meerdere boeken uitgebracht, verschillende nominaties en prijzen op zijn naam staan, draait hij een succesvolle podcast en dit is maar een kleine greep van zijn successen en van alles wat hij doet. In een interview vertelt hij over zijn passies, schrijfrituelen, deelt hij kennis en nog veel meer.

Tom Hofland

Geboren: 14 november 1990 in Apeldoorn
Verliefd, verloofd, getrouwd: Verliefd
Kinderen: Zoon van 3 jaar
Meest trots op: Mijn zoon natuurlijk. Los daarvan, dat het sinds mijn studie tot nu toe gelukt is om echt iets te doen met mijn studie. Veel mensen met mijn opleiding zijn toch wel wat anders gaan doen. Dat had ik ook van mezelf verwacht. Ik had ook niet per se het doel dat ik dit moest doen, maar ik ben blij dat het zo gelopen is.
Raakt geïnspireerd door: Van alles. Dat kunnen anekdotes zijn die mensen me vertellen, maar ik haal ook veel inspiratie uit dingen die abstracter zijn; zoals muziek. Als ik aan een boek werk doe ik research wat vaak wetenschappelijk is. Dan ga ik echt de archieven in en lees ik veel secundaire boeken. De werkelijkheid inspireert me dan om fictie te maken. En muziek eigenlijk. Ik schrijf altijd op muziek.
Welk boek ligt er op je nachtkastje: Hondenhart van Mikhail Bulgakov. Het is een Russisch boek. Ik lees veel vertaalde buitenlandse boeken. Alleen als de originele taal Engels is lees ik het in het Engels.
Favoriete podcast: ‘Dat kan geen toeval zijn’ van De volkskrant. Ik vind het super irritant dat er maar ‘één aflevering per week komt dus dat is een goed teken. Als ik zin heb in een beetje gekeuvel dan luister ik vaak de podcast van Maarten van Rossum en de geschiedenispodcast van de BBC. Eigenlijk altijd informatieve podcasts.
Waar mogen ze je voor wakker maken: Voor noodgevallen. Brand bijvoorbeeld. In alle andere gevallen, laat me slapen. Slaap is zo onderwaardeert in de maatschappij. Laat iedereen lekker liggen. Gun iemand zijn of haar slaap.

Als je nu als puber opnieuw voor je studiekeuze stond, wat zou er dan anders zijn?

“Ik zou dezelfde opleiding hebben gekozen, maar ik zou een veel betere student zijn. Als ik de studie nog eens zou doen zou ik beter mijn best doen. Helemaal met de geest van nu. Ik zou veel beter opletten bij vakken zoals theatergeschiedenis en alle stukken echt lezen, in plaats van een uittreksel. Ik mis het wel dat ik geen universitaire opleiding heb gedaan. Dan had ik Geschiedenis gestudeerd, omdat ik het heel leuk vind om research te doen. Ik ben nu ook wetenschapsjournalist bij de NTR, die podcast heet Atlas. Daardoor kom ik veel op de campus en spreek ik veel leraren. Dat vind ik leuk en inspirerend. Ik denk nog wel eens na over studeren, maar ik weet nu al niet hoe ik mijn dagen een beetje leeg kan houden. Ik moet al twee maanden een sportschool abonnement afsluiten, maar ik zou niet weten waar ik de tijd vandaan moet halen. Als ik nou eens meerdere levens tegelijk kon leven..”

Dan?

Dan zou ik nog wel drie studies doen en nog wel vijf extra passies hebben. Ik maak muziek, ik lees veel, houd van geschiedenis en wetenschap, kijk veel films en daar schrijf ik weer over. Maar ik zou ook nog wel een cursus kalligrafie willen doen. Ik hou van hobby’s. Een echte kookcursus wil ik ook nog wel doen. Bij een echte chef. Alles wat een beetje in dat rijtje past, wat exclusiever is zou ik wel willen doen.

Vader, schrijver, podcast maker, (radio-) presentator, heb ik dan alles?

“Ja dat is het wel zo’n beetje. Ik doe altijd veel verschillende dingen. Het is nu wel iets meer gestroomlijnd moet ik zeggen, een beetje uitgedund, maar ik heb altijd veel gedaan. Dat komt dus ook wel door mijn vele interesses en passies. Live voor mensen presenteren doe ik nu niet veel meer, het is nu meer op de radio. De combinatie kan heel fijn zijn, maar ook chaos. Ik probeer best vaak om één ding uit te kiezen om te doen. Dus dat ik bijvoorbeeld ga schrijven of een podcast maken, maar dat vind ik heel moeilijk. Zodra ik met het een bezig ben heb ik zin om het ander te gaan doen.”

Dus eigenlijk inspireer je jezelf een beetje dan?

“Ja misschien wel. Het is ook wel een beetje zoals wanneer je in een relatie zit en je flirt met iemand anders. Het voelt ook echt alsof ik dan iets doe wat niet mag. Een beetje geniepig. Dan maak ik een podcast en denk ik aan het boek. Het voelt dan bijna alsof ik mijn huidige bezigheid geweld aan doe.”

Je schrijft van alles, artikelen, korte verhalen, columns, romans en ik vergeet vast nog van alles. Wat vind je het leukst om te schrijven?

“Ik vind juist de variatie heel leuk. Ik schrijf nu een artikel voor de Volkskrant waarbij ik mensen kan interviewen en waarbij ik veel research doe. Daarbij moet je dan binnen de 2500 woorden blijven. Dus je moet echt binnen een kader en tijd werken. Als ik Romans schrijf kan ik juist weer helemaal los gaan en hoef ik nergens rekening mee te houden. Beide processen kan ik heel erg waarderen.”

Is er iets wat je niet leuk vindt?

“Ik kan me aan best veel dingen ergeren. Onrecht, daar word ik kwaad van. Maar ik word ook boos van bedrijven of instanties die dingen beloven die niet waar zijn. Wat altijd een ergernis van mij is dat je veel van die merken hebt zoals coca cola die dan ineens doen alsof ze goed voor de wereld zijn. Dan gaan ze bijvoorbeeld inclusiviteit promoten, wat natuurlijk heel goed is. Daar kun je niets van zeggen, maar aan de achterkant gebeuren dan vaak verschrikkelijke dingen. En verkopen ze nog steeds troep. Greenwashing en social washing. Dat vind ik heel naar. Dat heeft natuurlijk ook met onrecht te maken. Sowieso het hele zakelijke denken van mensen. Zo ver dat ze de menselijkheid uit het oog verliezen.”

Heb je een schrijfritueel?

“Een vast onderdeel van het schrijven is uitstellen dan, als er bijna geen tijd meer is, gewoon zitten en gaan. Ik probeer de laatste tijd in de ochtend te werken. Dan heb ik nog geen app’jes, sms’jes, mailtjes beantwoord. Mijn hoofd is nog leeg. Dat werkt vaak goed. Of juist laat op de avond. En dan met muziek op en kaarsjes aan. Ik ben heel sfeergevoelig. Inspiratie komt ook altijd op vreemde momenten. Die dingen komen altijd als je op de fiets zit of onder de douche staat. Ik heb ook zoveel notities in mijn telefoon. Mijn tweede roman heb ik zo ongeveer op mijn telefoon geschreven.”

“Daar is een wetenschappelijke verklaring voor. Het heeft te maken met default netwerk. Dat heb ik ook weer geleerd van iemand die ik heb geïnterviewd. Het zit een beetje zo. Wanneer je ergens actief mee bezig bent lukt het soms niet. Als je dan iets anders gaat doen en er totaal niet mee bezig bent, dan gaan de denkprocessen door op de achtergrond. Ineens kan er dan iets omhoog komen, een antwoord, inspiratie, een oplossing of iets anders. Maar dat komt dus op wanneer je handelingen doet waar je niet over na hoeft te denken. Zoals douchen, of wanneer je een route fietst die je kunt dromen of wanneer je in de rij staat voor de kassa.”

Betekent Apeldoorn nog iets voor je?

“Naarmate ik ouder word waardeer ik het steeds meer. Ik woon in Rotterdam en ik hou van bossen. Ik merk nu wel dat als ik met mijn zoontje naar Apeldoorn kom, om familie te bezoeken, dat ik graag naar de bossen ga. Daar kom ik echt tot rust.”

Wat hoop je over vijf jaar op je naam te hebben staan?

“Qua werk zou ik het heel leuk vinden om mijn derde boek te verfilmen. Dat zijn altijd hele lange processen. Het duurt lang voordat zoiets op gang komt en het is een onzeker proces, maar ik zou het heel leuk vinden. Een film schrijven of meewerken aan een film is een droom van mij. Het is zelfs mijn oorspronkelijke passie. Vroeger wilde ik heel graag filmregisseur worden, maar ik was er onzeker over. Mijn favoriete filmregisseur is Yorgos Lanthimos, een Griek. Hij maakt hele absurde films. Je kent hem misschien wel van ‘The Favourite’ een kostuumdrama.”

Wat zijn jouw tips voor mensen die de ambitie hebben om een boek te schrijven?

“Het belangrijkste advies dat ik ooit zelf kreeg is: “Je eerste versie gaat nooit je laatste versie zijn dus wees niet op je ziel getrapt wanneer je eerste versie niet in de smaak valt.” Je moet het echt veel delen met anderen. Dat heeft mij zo geholpen. Praat erover met anderen en wees niet bang om het anderen te laten lezen. Je gaat eerst echt matige versies schrijven. Kies mensen uit die je hoog hebt zitten. Die zijn het eerlijkst.”

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Elke maandag onze Apeldoornse verhalen in jouw inbox
De beste berichten en verhalen geselecteerd door onze redactie
Meer dan 2.400 Apeldoorners gingen je voor
Dit veld is bedoeld voor validatiedoeleinden en moet niet worden gewijzigd.

Meer lezen over ondernemen

ONDERWERPEN

In Beeld Portretten
Schrijf je in voor onze nieuwsbrief!