In beeld: Umit Yilmaz over de kracht van sport in de hulpverlening

Umit is ambulant medewerker en personal trainer in zijn bedrijf Survival Instinct. Hij biedt een unieke combinatie van zorg en fitness om mensen te helpen hun doelen te bereiken, iedereen is welkom om samen successen te behalen. Ontdek hoe Umit deze unieke aanpak toepast voor echte resultaten.

Over Umit

Umit is een vriendelijk persoon vol energie die altijd voor zijn vrienden en familie klaarstaat. Zijn vrienden zouden hem omschrijven als een gek, maar dit komt vooral door zijn enthousiaste persoonlijkheid. In zijn vrije tijd is hij graag actief bezig, bijvoorbeeld met wakeboarden of andere sporten. Maar hij kan ook genieten van rustige momenten, waarbij hij lekker kan chillen. 

Altijd al sportief

Na het voltooien van zijn Dalton MAVO op het KSG, volgt Umit de opleiding Sport en Bewegen op niveau 4. Vervolgens start hij bij Defensie, waar hij is aangenomen als onderofficier sport. Na drie maanden besluit Umit om te stoppen, omdat het leger toch niet helemaal bij hem past. Een half jaar werkt hij als personal trainer voordat hij zich schrijft voor de Hbo-opleiding Social Work. “Ik vond het altijd al interessant om mensen te helpen en met hen samen te werken.”

Het begin van Survival Instinct

Zijn idee voor het bedrijf Survival Instinct ontstond tijdens het eerste jaar van de opleiding Social Work. Voordat de naam werd bedacht, had Umit al een idee om sport en zorg te combineren. Hij vertelt: “Sporten heeft mijzelf ook echt geholpen om rustiger te worden, dus ik was echt blij met het idee. De naam kwam gewoon in me op en bleef hangen omdat het zo pakkend is.”

Hoe Survival Instinct helpt

Survival Instinct is er voor iedereen met een hulpvraag. “Wij proberen breder te denken dan wat de opleiding aanleert en de huidige zorg biedt. We gaan juist heel erg op zoek naar wat aansluit bij de persoon en daar baseren we de vervolgstappen op. Hierbij is het opbouwen van een vertrouwensband heel belangrijk, iets wat we ook echt tijd geven.”

Survivors

De mensen die bij ons ondersteuning krijgen, zien wij niet als cliënt. Door ze survivors te noemen willen we het menselijker en gelijkwaardiger maken. Hierdoor wordt de drempel om bij ons binnen te stappen ook veel lager. Iedereen heeft tenslotte dingen in het leven meegemaakt die lastig waren, we zijn dus eigenlijk allemaal survivors! In ons eerste gesprek geven we ook aan dat we naast de persoon staan en ons niet beter voelen dan hem of haar. Ik zeg ook altijd, “als je hier komt, moet het voor jou voelen alsof je bij allemaal grote broers binnenstapt, die jou verder gaan helpen”. Als iemand ouder is dan wij, zeg ik dat ze mij moeten zien als een buddy.

Een verhuizing

Survival Instinct zat 1,5 jaar aan de Laan van Zevenhuizen. Toen Umit op zoek was naar een locatie dichter bij de stad kwam hij terecht bij het huidige pand. Na de bezichtiging beviel het hem goed en is hij ervoor gegaan. “Achteraf is het maar beter zo, anders had ik uit noodzaak groter gemoeten en zat er een andere druk achter.” 

Gelukshormonen

We krijgen hier vaak mensen die al van alles hebben geprobeerd zonder succes. Wij bieden ze iets nieuws. Door het sporten kunnen ze hun energie kwijt, dus ook stress en spanning. Ook maken ze gelukshormonen aan waardoor ze zich vrolijker voelen. 

Ik probeer altijd wel de kracht van mensen te zien. Ik geloof erin dat iedereen een betere versie van zichzelf kan zijn en dat is ook de insteek waarmee ik dingen aanvlieg. Soms zit er wel eens een casus tussen die al wat langer duurt, soms vraag ik me weleens af of het nog wat gaat worden, maar die gedachte is juist een motivatie om door te zetten.”

De zorg in Apeldoorn

Volgens Umit kan de zorg in Apeldoorn nog een stuk menselijker. Hij legt uit: “Er moet veel meer gekeken worden naar de behoefte van een persoon in plaats van dat er altijd maar vastgehouden wordt aan wat er tijdens de opleiding is aangeleerd. Ik geloof erin dat je mensen echt kunt helpen door out of the box te denken, door te luisteren naar een persoon en de hulp daarop aansluiten.” 

Fijn dat je er bent

“Voor ons is het belangrijk dat iemand er is, of dat nou bij ons op de sportschool is of op een andere locatie.” De locatie bij Umit biedt veel meer dan alleen de mogelijkheid tot sporten, zo kunnen er gesprekken gevoerd worden, maar ook Fifsa, tafelstennis en bordspelletjes worden gespeeld. “Waar we afspreken en wat we doen is afhankelijk van de persoon, wat sluit aan en waar voelt hij of zij zich goed bij.”

Sport als oplossing of middel

Met sporten bouw je een andere band op en hangt er een andere sfeer waardoor je veel meer kunt bereiken. Je bent nauw in contact met elkaar en door het bewegen en fysiek contact tijdens bijvoorbeeld kickboksen ontstaat er een vertrouwensband. Ik merk steeds vaker dat jongeren het niet trekken om tegenover iemand te zitten en dan maar gewoon het verhaal te doen, daarom doen wij dat anders. Tijdens de sessies zijn ze hier lekker in beweging en de gesprekken ontstaan in de tussentijd. Het draait minder om moeten en meer om ontspanning.”

Volgens Umit is het voor mensen een hele fijne vorm van hulpverlening. Hij legt uit: “Doordat de focus op het sporten ligt en niet op de hulpverlening voelt het voor hen ook niet als hulpverlening.” 

De kracht van kickboksen

“Door kickboksen staan mensen steeds sterker in hun schoenen. Ik denk dat het komt doordat mensen het gevoel krijgen dat ze voor zichzelf kunnen opkomen wat zelfvertrouwen geeft. Tijdens het kickboksen worden ze helemaal afgemat en ervaren ze dat ze door kunnen gaan, ook al zijn ze helemaal kapot of lukt iets niet gelijk.”

Ontpoppen

Umit vertelt over een jongen die hem heel erg bij is gebleven: “Toen hij binnenkwam was hij echt heel onzeker. We zijn op een sportieve manier aan de slag gegaan, waarbij hij zijn hoofd kon leeg maken en met issues leerde omgaan. Ik hielp hem door naast hem te staan, met hem te praten en door samen te kickboksen, maar uiteindelijk deed hij het werk allemaal zelf. Na een tijd vertelde hij dat hij een meisje had aangesproken tijdens het uitgaan en dat hij zelfs met haar heeft gedate. Dat is wel echt heel tof om te horen. Hij heeft zo’n enorme groei doorgemaakt, van iemand helemaal in zijn cocon naar een heel sociaal iemand die veel makkelijker contact maakt.” 

Uitdagingen

Inmiddels zijn er wat jaren voorbij sinds Umit de naam ‘Survival Instinct’ verzon en is hij zowel als persoon gegroeid als met het bedrijf. Hij vertelt: Toen ik Survival Instinct vijf jaar geleden begon, was ik 23 en werkte ik op ZZP-basis, nu komt er steeds meer bij kijken. Ik moet alles managen en het overzicht houden, dat zijn wel uitdagingen.” 

Persoonlijke groei

“Ik ben een stuk professioneler geworden, daarvoor heb ik veel moeten leren en beseffen: ‘wat wil ik met mijn onderneming?’ en ‘hoe stuur ik mensen aan?’. Sowieso het hele stukje ondernemen, wat daarbij komt kijken, moest ik leren. Het is spannend, maar gaat goed.”

De toekomst

“Mijn plannen veranderen iedere keer, maar dat komt ook wel omdat we snel dingen behalen. Ik zou sowieso wel weer willen uitbreiden en ik hoop dat Survival Instinct steeds meer bekendheid krijgt in Apeldoorn en omstreken. 

Wat wil je mensen nog meegeven?

“Ik heb ooit een quote gelezen; ‘een reis  van 1000 mijlen begint met de eerste stap’, dat probeer ik de mensen die bij me komen altijd te zeggen. Het maakt niet uit hoe, als je maar start. Er zijn altijd diepe dalen, maar de top is het waard. Daar probeer ik mensen bewust van te maken, de lijn gaat omhoog.” 

“Just fucking do it!”