Klanten schrikken van sluiting GroenRijk Malkenschoten

Het was voor velen lastig om te horen, GroenRijk Malkenschoten gaat de deuren sluiten. Dat maakte het tuincentrum deze week bekend. Ze gaan nog niet direct dicht, maar pas aan het einde van het jaar, op 31 december. Eigenaren Paul en Vera Stenders gaan namelijk dan met pensioen. Er is geen opvolger gevonden om het tuincentrum in leven te houden, dus zal de grond van de voormalige groenwinkel worden gebruikt voor woningbouw. Na dit nieuws stroomde de Facebookpagina van GroenRijk Malkenschoten vol met reacties over de aankomende sluiting. “Ik heb ze denk ik bijna allemaal gelezen”, zegt Vera Stenders over de stroom van reacties.

Dubbelzijdig

“Aan de ene kant zijn de reacties harstikke leuk dat iedereen zo begaan is en het ons van harte gunt”, vertelt Vera. “Maar ze hebben het er ook over dat Bloemisterij Labberton weg is, dat Tuincentrum Brinkman weg is en dat wij nu ook weggaan. Sommige mensen vragen zich af waar ze dan naartoe moeten.” Vera vindt het wel een beetje rot, GroenRijk heeft namelijk recentelijk aardig wat nieuwe klanten erbij gekregen. “Ja, dan moet je die mensen nu al teleurstellen. Het voelt dus heel dubbel, wij hebben heel erg zin in ons pensioen en hebben daar echt naartoe gewerkt. Aan de andere kant moet je dus wel wat mensen teleurstellen.”

Reacties

Bijna 400 opmerkingen kwamen binnen op de Facebookpagina van het tuincentrum. De één geschrokken, de ander met een succeswens en genoeg mensen die het nieuws delen met vrienden en familie. “Lieve Paul en Vera, heftig besluit, maar een fijn vooruitzicht om straks te genieten van jullie welverdiende rust en ruimte voor andere dingen”, schrijft Petra van den Enk. “Fijn om te lezen dat jullie door zoveel mensen hard gemist gaan worden!” Recent zijn andere tuincentra gesloten, dit wordt ook in de reacties benoemt. “Jullie óók al?!”, reageert Femia van Bruggen. “Labberton en Brinkman zijn ook al gestopt. Ik wens jullie wel een mooie, fijne tijd toe. Lekker genieten van de vrijheid.”

Herinneringen van vroeger worden ook besproken. “Ach wat jammer. Ik kwam altijd met mijn moeder, later met mijn eigen kinderen”, zegt Ingrid van de Velden. “Altijd een vriendelijk woord en een mooie kleurplaat. Mijn dames zijn inmiddels zelf (bijna) volwassen. We gaan jullie missen, geniet van jullie welverdiende pensioen.” Bepaalde herinneringen komen ook naar boven. “Ah jammer, zo vaak geweest”, vertelt Sanny Vos. “Altijd met Kerst samen met mijn zus, alle kersthuisjes en zingende kerstmannen tegelijk aangezet. We lagen in een deuk!”