Parkjes

Voorheen uitbundige woestenij met diverse mogelijkheden van gebruik, voor het stallen van een fiets, het storten van wat huisvuil, het uitlaten van de hond en met een uitnodiging voor een nachtelijk avontuurtje. Inmiddels zijn het parkjes geworden, camouflageparkjes met als doel de economische neergang te maskeren. Het parkje Pythagoras was het eerste, een initiatief van de plaatselijke Groen Links afdeling waarmee zelfs de landelijke pers werd gehaald. Het is nooit wat geworden met dit parkje, te schrale grond, te weinig bemest en een verkeerde keuze van de aanplant. Alleen het bankje heeft het overleefd en dat voornamelijk omdat niemand op die plaats de dag wil beginnen.

Wat verderop, schuin tegenover het station, een tweede nog niet geheel aangelegd parkje. Hier ook wat bankjes met uitzicht en het overbekende groen, in een later stadium beeldende kunst en mogelijk een beeld van een bekende Apeldoorner. Een naam is nog niet bedacht maar het parkje heeft wel als bedoeling de allure van parkstad Apeldoorn te benadrukken. Het zal wel iets worden als ‘het Apeldoornse groene, bovenal groene stationspark’, afgekort, het niet te kunnen uitspreken AGBPA. Een locatie staat nog op de nominatie park te worden, aan de Hoofdstraat, het terrein waarop het voormalige PGGM-gebouw stond.

Op dit terrein, eigendom van een projectontwikkelaar, is men fors te keer gegaan en wel op zodanige wijze dat met eenzelfde resultaat een andere stad hiervoor een oorlog nodig heeft. De projectontwikkelaar vindt het een mooi gebiedje, waar in de toekomst een nieuw deel van Apeldoorn kan verrijzen. Maar eerst wil hij een parkachtige omgeving realiseren met bankjes, vijver met fontein, tropische beplanting en een prachtig terras zonder bediening. Zijn naam geeft hij er niet aan, Apeldoorn is hem te lief en hij wil zonder er aan te verdienen iets terug doen. Ik heb wel een naam voor het nieuw aan te leggen parkje; ‘het Hof van Speculaties’.