1-2tje: Blijf vooral jezelf

Hey Peet, gekkigheid, daar had je het over. En of ik dat herken? Ik dacht het wel, ook mij is gekkigheid op het lijf geschreven. Hoe heerlijk was het inderdaad om met 30 man in mijn woonkamer de Harlem-shake te doen. Hilarisch!! En tijdens de Apeldoorn Direct-borrel kwam er aan onze tafel ook een heleboel gekkigheid uit de diverse monden. Mijn motto is dan ook: als je niet meer gek kunt doen, is er iets goed mis. En mijn omgeving merkt dat ook regelmatig. Ik vind dat je uit het leven moet halen wat er in zit, en dat doe je niet door je inderdaad druk te maken over zaken waarop je toch geen invloed hebt. Ik word er ook steeds beter in: loslaten….

Wat niet wil zeggen dat ik me nergens druk over maak, natuurlijk. Enig temperament is mij niet vreemd. Een van mijn collega’s merkte gisteren nog (niet zo subtiel) op: “ik merkte wel dat je pissig werd, Joke. Ik denk de rest van de gang ook”. Maar zonder temperament geen resultaten denk ik dan maar.

Ik heb met lichtelijk ongeloof je opmerking gelezen dat je het rustiger aan doet. Wanneer dan Peet? Iemand die we beiden kennen, krijgt een hoge bloeddruk van jouw tempo. Maar goed, we zien het niet als je de dagen daarna je energie moet doseren. Pas maar goed op jezelf.

Ook ben ik het eens met je opmerking dat het gaat om relaties. Vrienden zijn je top-relaties, inderdaad mensen bij wie je uit kunt huilen, mee kunt lachen en mee kunt balen, tegen wie je zegt: Je weet waar de koelkast staat…  Bij wie je geaccepteerd wordt, ook al heb je je eigen-aardigheden. Ik ben daarin  wel wat genuanceerder dan jij geloof ik. Relaties zijn namelijk ook de mensen waarmee je professioneel of op ander vlak te maken hebt. Het gaat er in deze wereld nog steeds niet om wat je kent, maar wie je kent en hoeveel. Daarbij kan ook ik niet iemand anders dan ik zijn. Ik vind het bijzonder moeilijk om soms een rol te spelen, die zakelijk handiger is dan mezelf te blijven. En dat wil helemaal niet zeggen dat je je moet laten ringeloren of je iemand anders wil moet laten leggen. Nee, zeg, ook ik word zeer obstinaat als ik het gevoel krijg dat iemand mij tot iets wil dwingen. Dat werkt niet.

Ondanks het feit dat ik vind dat iedereen zichzelf moet kunnen blijven, vind ik niet dat dat maar in elke vorm moet kunnen. Je kunt heel goed jezelf blijven, je mening ventileren, zonder dat je daarbij per se een ander hoeft te kwetsen, grof moet worden, of alleen maar hoeft te klagen. Maar er blijken mensen te zijn, die dat niet kunnen, zichzelf blijven zonder een ander voor het hoofd te stoten. Jezelf blijven, met respect voor een ander, dat is toch niet zo’n opgave Peter?

–

Het 1-2tje is een rubriek waarin Apeldoorn Direct-fotografen Peter Vroon en Joke de Wolde met elkaar in gesprek gaan en zich hardop van alles afvragen over wat er in hun ogen nu werkelijk speelt in Apeldoorn. Wees zo vrij en praat hieronder gerust, doch op respectvolle toon mee met Peter en Joke.

Lees ook de vorige 1-2tjes:

• Deel 47: – Peter Vroon: En daar heb ik helemaal geen zin in!!!
• Deel 46: – Joke de Wolde: Er zit muziek in
• Deel 45: – Peter Vroon: Geen Jazz, wel Woods
• Deel 44: – Joke de Wolde: Revolutie? In de kerk dan graag
• Deel 43: – Peter Vroon: Schurken en een knuffel op zijn bolletje
• Deel 42: – Joke de Wolde: Leve de Koning(in)!
• Deel 41: – Peter Vroon: Cultuurexplosie of cultuurvervlakking?
• Deel 40: – Joke de Wolde: blijven praten
• Deel 39: – Peter Vroon: kan het iemand een bal schelen?
• Deel 38: – Joke de Wolde: focus op het nieuwe jaar
• Deel 37: – Peter Vroon: babbelend het jaar uit
• Deel 36: – Jokede de Wolde: wonderful life
• Deel 35: – Peter Vroon: natte ogen en gouden harten
• Deel 34: – Joke de Wolde: Goed voorbeeld doet goed volgen
• Deel 33: – Peter Vroon: Titelloos
• Deel 32: – Joke de Wolde: Gekmakend Groen
• Deel 31: – Peter Vroon: Chuck of Mart, je zegt het maar
• Deel 30: – Joke de Wolde: Pesten, Portrait en Plugged
• Deel 29: – Peter Vroon: De dood en het leven
• Deel 28: – Joke de Wolde: Een halfjaar verder, wat vindt u?
• Deel 27: – Peter Vroon: Jan, Peter en Jack
• Deel 26: – Joke de Wolde: openingen