1-2tje: kleine ergernissen

Hey Peet,
Jij verbaasde je vorige week over de graaicultuur, met name in de zorg. Ik verbaas me over andere zaken. De ouderwetse werkwijze van bezorger TNT bij voorbeeld. Dat het nog bestaat, echt, niet te geloven. Dinsdag zou het MacBook voor onze dochter bezorgd worden. Vanwege de 3H’s (hitte, hooikoorts en hypo’s) was ik niet zo fit. Lag in mijn bed bij te komen van alles, maar was klaarwakker. Blijkt de bezorger van de TNT aan mijn keukendeur te hebben gestaan. Tja, daar zit geen bel, dus als ik boven ben hoor ik dat dus niet. Pleurt een briefje op mijn stoep en vertrekt gewoon. Ik vind het briefje later en bel TNT op. De meneer aan de telefoon is best vriendelijk, maar niet bereid om meer te voor me te doen dan te zeggen: ” het pakket van Apple wordt morgen bij u bezorgd”. Maar ik wil graag weten wanneer morgen. Een dag aan huis gekluisterd zitten (weliswaar vanwege mijn eigen mankementen) vind ik meer dan genoeg. Morgen tussen 9.00 en 17.00 uur, mevrouw. Meer komt er niet uit. En dan word ik een beetje pissig. “Vind u het zelf normaal dat uw bezorgers aan mijn achterdeur komen, waar geen bel zit?” Ik krijg nagenoeg geen antwoord, alleen dat wat de meneer vindt niet uitmaakt. Ik vraag of hij misschien in de planning kan kijken wanneer we ergens aan de beurt zijn. Dat kan niet. Het is 2013 en de man kan niet kijken of wij als eerste of als laatste in de rij staan. Hij kon wel zien dat er dinsdag geen ruimte in de planning was om de bezorger nog een x langs ons adres te laten rijden. Ik wind me op, maar wat ik ook doe of zeg, het helpt allemaal niets. “Ik zal bij de opmerkingen vermelden dat er aan de voordeur bezorgd moet worden”. Dat dat vermeld moet worden. Het lijkt mij logisch!

En dan breekt de woensdag aan. Ik bereid me voor op een dag in de woonkamer bivakkeren. Ik kan niet even naar de WC, want als er gebeld wordt, moet ik direct open doen, anders is die klojo weg. Wil toch nog even wat van boven halen. Als ik beneden kom, hoor ik iets…. Voorzichtig loop ik naar mijn keuken. “GOEDEMORGEN!!!” Potverdomme, ik schrik me rot, daar staat die bezorger van de TNT in mijn keuken. Ik ben woest. Kan met moeite beleefd tegen de vent blijven. “Ik geloof dat ik hier niet helemaal goed ben”, zegt hij nog. “INDERDAAD MENEER, dit is mijn keuken” is mijn ijzige antwoord. Heb je er een beeld bij Peet? Ik gris het MacBook uit zijn hand. Hij overhandigt mij vervolgens een beetje verbouwereerd het apparaat waarop ik moet  tekenen. Dat doe ik en de man weet niet hoe snel hij weg moet komen.

Ik vind het niet normaal hoor Peter, dat anno 2013 dit soort zaken zo moeten gaan. De Wehkamp bezorgt ook. Die komen vanavond tussen 18.00 en 20.00 uur een pakketje afleveren. Kunnen ze zo zeggen. En ik durf te wedden dat die mijn voordeur wel kunnen vinden.

En verder verbaas ik me over de achterbaksheid die sommige mensen nog steeds hanteren. Poeslief in je gezicht zijn en achter je rug om je zwart maken, om er zelf beter van te lijken. En dan nog zo dom zijn om te denken dat dat ongemerkt blijft. Ik kots er van. Eerlijkheid is niet altijd makkelijk, vooral als je iemand een slechte boodschap moet brengen, maar je kunt ook eerlijk zijn en de boodschap toch een beetje vriendelijk vertellen.

Ik weet dat er ergere dingen zijn in het leven, Peet. Maar al te goed. Maar ook ik kan me opwinden over dit soort zaken. En nu weer over tot belangrijkere zaken…..

Liefs, Jook

–

Het 1-2tje is een rubriek waarin Apeldoorn Direct-fotografen Peter Vroon en Joke de Wolde met elkaar in gesprek gaan en zich hardop van alles afvragen over wat er in hun ogen nu werkelijk speelt in Apeldoorn. Wees zo vrij en praat hieronder gerust, doch op respectvolle toon mee met Peter en Joke.

Lees ook de vorige 1-2tjes:

• Deel 61: – Peter Vroon: de overheid zelf is de grootste schurk
• Deel 60: – Joke de Wolde: Zonnig Apeldoorn
• Deel 59: – Peter Vroon: Zal ik de groeten doen aan Cees uit Kas?
• Deel 58: – Joke de Wolde: we draaien door
• Deel 57: – Peter Vroon: mutserigheid en bloemencorso
• Deel 56: – Joke de Wolde: mamma leeft in een grot
• Deel 55: – Peter Vroon: The day after
• Deel 54: – Joke de Wolde: Het is allemaal K
• Deel 53: – Peter Vroon: Roparun, Roparun en nog eens Roparun
• Deel 52: – Joke de Wolde: We zijn jarig!!
• Deel 51: – Peter Vroon: Als Apeldoorn Direct maar geen knuffelsite gaat worden
• Deel 50: – Joke de Wolde: allergieën
• Deel 49: – Peter Vroon: M’n rug op
• Deel 48: – Joke de Wolde: Blijf vooral jezelf
• Deel 47: – Peter Vroon: En daar heb ik helemaal geen zin in!!!
• Deel 46: – Joke de Wolde: Er zit muziek in
• Deel 45: – Peter Vroon: Geen Jazz, wel Woods
• Deel 44: – Joke de Wolde: Revolutie? In de kerk dan graag
• Deel 43: – Peter Vroon: Schurken en een knuffel op zijn bolletje
• Deel 42: – Joke de Wolde: Leve de Koning(in)!
• Deel 41: – Peter Vroon: Cultuurexplosie of cultuurvervlakking?
• Deel 40: – Joke de Wolde: blijven praten