Afterslag 2016: een impressie

Het moet maar eens gezegd worden: geweldig hoe Gigant weer een prima Afterslag weet te organiseren. Met in totaal 12 bandjes en 12 verschillende muziekstijlen, dus voor elk wat wils. Het leuke van dit festival is dat het bijna familiair is; gemoedelijk, lekker heen en weer lopen tussen Popzaal en café, een heerlijk patatje wat gewoon binnen opgegeten kan worden en nog muziek als traktatie.

Een aantal bandjes sprong er voor mij uit: Pink Street Boys: aandoenlijk hard en snel; gierende gitaren en een enthousiasme van jewelste. Helemaal lyrisch werd ik van de Belgische band GO MARCH . Zij speelden muziek in de geest van Canto Ostinato; prachtige muzieklijnen; sferisch waarbij je de ogen gerust kon dichtdoen. Veel herhaling in de muziek, maar steeds weer een andere toon. Er ontstond een verlangen naar het volgende stuk. Voor mij de ontdekking van het jaar.

En in Plato speelde ook zijn prachtige band: Gallowstreet. Niet gezien, wel gehoord van een zeer lyrisch publiek wat niet uitgepraat raakte over deze band.

En nog als laatste wil ik noemen: MAX MESER: toen ik de popzaal betrad leek het net of ik de Beatles voor het eerst zag spelen; weliswaar in een ruigere versie, maar gewoon leuk om naar te luisteren. Echte Britpop.

Al met al heb ik de indruk dat het aanwezige publiek gewoon een heel leuke middag en avond gehad; dankzij de Poptempel Gigant en Plato.

Pedro Waldenaar