Profiel: ‘Nieuwe’ wethouder Mark Sandmann: van kok naar wethouder

Vlak voor de zomer werd bekend dat wethouder Olaf Prinsen niet langer wethouder van Apeldoorn zou zijn. Prinsen had een nieuwe baan gevonden als directeur bij de Koninklijke Vereniging voor Afval- en Reinigingsmanagement (NVRD) in Arnhem. D66-partijgenoot Mark Sandmann (32) volgde Prinsen op. Met de portefeuille economische zaken, grondzaken, vastgoed en de portefeuille groen, duurzaamheid, milieu, water en dierenwelzijn heeft hij behoorlijk wat taken op zijn schoot liggen. Tijd voor een gesprek met de ‘nieuwe’ wethouder.

Je bent nu een paar maanden wethouder. Hoe bevalt het tot nu toe?

,,Het is echt heel leuk. Het is echt een bijzondere baan. Op het ene moment ben je over grote bedragen in het grondbedrijf aan het praten, daarna stap je in de dienstauto en rij je naar mensen die 60 jaar getrouwd zijn die je namens 158.000 Apeldoorners mag feliciteren, en dan rij je snel weer terug en dan heb je een gesprek over bomen. Dit is dan ongeveer twee uur uit een dag die meestal wel van 8 uur ’s ochtends tot 8 uur ’s avonds duurt. En het is heel cliché natuurlijk, maar het is echt heel dynamisch. Nu werk ik meestal tot acht uur ’s avonds, maar vaak ook wel tot tien uur. En als je dan thuis komt moet je nog stukken lezen. Dus in deze begintijd is het echt wel van acht uur ’s ochtends tot twaalf uur ’s nachts  En als je dan in het weekend dienst hebt dan ben je nog drukker. Afgelopen weekend bijvoorbeeld: de opening van de Vredesweek, de prijsuitreiking van de Apeldoornse ruiter- en menkampioenschap en nog meer van dat soort dingen. En dan wil je ook nog een goede speech voorbereiden, dus daar ben je dan ook wel even mee bezig.’’

Je hebt Olaf Prinsen opgevolgd. Hoe was dat?

,,Ik durf te beweren dat Olaf zijn portefeuille echt netjes heeft achtergelaten. Het is echt allemaal ‘in control’. Er staan natuurlijk wel actiepunten open nog, maar dat zijn vaak processen die je niet even in een maandje doet.’’

Ben je door de rest van het College ook een beetje goed ontvangen? Want het was natuurlijk al een vaste groep en ineens kwam jij daarbij.

,,Ja, dat heb ik als heel prettig ervaren. We hebben als Apeldoorn gewoon een hele goede bestuurscultuur. We kunnen op de inhoud heel hard debatteren, maar daarnaast hebben we gewoon hele goede relaties. Ook mijn vriendin Kirsten is goed ontvangen. Elk jaar wordt het College uitgenodigd voor het aanschouwen van de hertenbronst bij Park de Hoge Veluwe en dan mogen de partners mee. Ik kon helaas op het laatste moment niet, en dat vertelde ik aan mijn collega’s en zij stelden oprecht voor dat Kirsten toch mee zou gaan en dat zij wel voor haar zouden zorgen. Ze heeft een hartstikke leuke avond gehad. Volgens mij zegt dat wel genoeg, dat zij ook die moeite voor haar doen.’’

Als wethouder heb je een secretaresse die je afspraken beheert en een dienstauto waar je gebruik van mag maken. Hoe vind je dat?

,,Ja, daar moet ik nog wel aan wennen. Dat eerste is ook echt geen overbodige luxe. Je hebt het gewoon nodig, want er wordt gewoon echt veel van je verwacht. Als je de hele dag in vergadering zit, dan zit je mailbox wel vol. En als je dan ’s avonds ook nog wat hebt, dan kom je er gewoon niet meer aan toe. En over die auto: het leuke aan Apeldoorn vind ik dat je gewoon lekker kan fietsen. Het is wel bijzonder dat ik nu van een dienstauto gebruik kan maken, maar dat doe ik eigenlijk alleen voor representatieve bijeenkomsten. Als je naar mensen gaat die 60 jaar getrouwd zijn of iemand die 100 is geworden, dan moet je daar niet aankomen op je studentenfietsje. En soms is het gewoon praktischer, omdat je door die auto meer afspraken op een dag kunt plannen. Als je eerst in Apeldoorn Zuid moet zijn en dan in Apeldoorn Noord, dat is 45 minuten heen en 45 minuten terug. Dat doe ik met alle liefde en plezier, maar in die tijd kan je als je met de auto gaat wel weer een extra afspraak plannen.’’

Wat deed je eigenlijk hiervoor?

,,Hiervoor was ik raadslid en daarnaast werkte ik als kok bij hotel de Roskam in Rheden. Dat was dus wel heel wat anders. Ik ben eigenlijk altijd gaan doen wat me op dat moment leuk leek en dat dan ook echt vol overgave.’’

Hoe vindt je vriendin Kirsten het dat je nu wethouder bent?

,,Zij vindt het hartstikke leuk voor me. We hebben er van tevoren ook echt goed over gesproken van tevoren. Het voordeel is wel dat het weekend, behalve dat je stukken moet lezen voor de komende week en dat ik ook nog wel eens gevraagd wordt om wat te openen in het weekend, eigenlijk nu meer vrije tijd geeft. Dat is het verschil met de horeca, dat is juist vooral in het weekend werken. Kirsten werkt doordeweeks van 9 tot 5, dus tot nu toe zien we elkaar in het weekend alleen maar meer.’’

Heb je nog hobby’s? En heb je daar nog wel tijd voor nu?

,, Ik heb al 10 jaar een besteleend uit 1975. Die heb ik helemaal opgeknapt, echt ieder schroefje. Na 10 jaar moet je vaak weer wat onderhoud doen, dus de planning was om daar deze zomer mee bezig te gaan, maar dat liep even anders doordat ik dus wethouder zou gaan worden. En ik weet dat de eerste maanden nu gewoon heel druk zijn, dus ik hoop daar dit voorjaar mee bezig te kunnen.’’

Op Twitter ben je te vinden, maar LinkedIn en Facebook heb je niet he? Heb je daar bewust voor gekozen?

,,LinkedIn heb ik nooit gehad. Facebook wel, maar het zat me gewoon niet lekker hoe zij met mijn privacy omgingen. Twitter vind ik echt leuk om te doen. Dan ben je ergens en plaats je even wat. Of je zit ergens even vijf minuutjes te wachten en dan maak je even een berichtje of je leest even wat er allemaal langskomt. Met Facebook deed ik ook niks. Dus ik denk dat als ik een LinkedIn-pagina zou aanmaken, dat ik daar ook niks mee zou doen. En dat voegt dus niks toe. Niks irritanter dan inactieve accounts.’’

Je hebt onder meer ‘grondzaken’ in je portefeuille zitten. Dat onderwerp heeft voor flink wat ophef gezorgd de laatste jaren. Zie je dat als een zware last op je schouders?

,,Nou, het voordeel is dat ik zeven jaar in de raad heb gezeten en daar heb ik me toen ook aardig mee bemoeid. Grondzaken en vastgoed zijn juist onderwerpen waar ik door al die jaren heen veel kennis van heb kunnen opdoen. Economische zaken misschien iets minder, maar dat heb ik als raadslid ook al veel gedaan. En op het gebied van groen, duurzaamheid en milieu toch wel wat minder. Dat zorgt voor een heel gemêleerde portefeuille. Als alles nieuw was geweest, was dat best lastig geweest, en als ik alles al kende, was er weinig uitdaging geweest.’’

Wat zijn dingen waar jij de komende tijd echt mee bezig wil?

,,De binnenstad. Ik vind dat dat erg belangrijk is voor Apeldoorn en gelukkig hoor ik dat niet alleen op het stadhuis, maar ook in de stad. Dat heeft natuurlijk heel veel facetten. Zo heb je de openbare ruimte. Daar zijn we druk mee bezig. Wat heel gaaf gaat worden, en dat wist ik zelf ook nog niet, is dat er 11 bomen op de Hoofdstraat komen. Ik ben eens om me heen gaan vragen en het bleek dat heel veel mensen, ook uit de politiek, dat nog niet wisten. Ik denk dat dat groen de sfeer al beter gaat maken. De binnenstad is de huiskamer van de stad. In welke wijk je ook woont, iedereen komt wel in de binnenstad. De binnenstad maakt je stad, dat is het karakter van je stad. In de jaren’90 was de binnenstad een half jaar onbereikbaar door werkzaamheden, nu doen we alles stukje bij beetje. En daar krijgen we ook echt complimenten over. Dan doe je toch iets goed. En bij die openbare ruimte moet ook wat meer reuring komen. Zelf ga ik dan ook elke vrijdagochtend tussen 9 en 10 de binnenstad in om met de mensen zelf te praten. Om één op één in gesprek te gaan over wat mensen willen en wat ze ervaren. En ik merk dat iedereen het erover eens is, die binnenstad moet toekomstbestendig worden. Als daar niks verandert, dan gaan we echt de verkeerde kant op.’’