Spetterende Pecha Kucha over ruimtelijk Apeldoorn

De battle tussen de zes architectenbureaus over welke (landschaps)architectuur en/of stedenbouw een toegevoegde waarde aan de ruimtelijke kwaliteit van Apeldoorn oplevert, zorgde voor een spetterende pecha kucha avond met een groot publiek. Het pleidooi van Aad Witteveen om veel meer hout te gebruiken in de bouw sneed hout. Op  eigen houtje bouwen is het credo voor starters. Toch was de presentatie te veel tekst en te weinig aansprekende plaatjes. Daarentegen kwam Ronald Wieggers van het Architectenhuis met een aantal scherpe acupuncturistische ingrepen in het stedelijk weefsel met als motto maak van een knelpunt een toegevoegde kwaliteit: sloop het leegstaande ING kantoor en maak er een park van, breek de stegen open, zorg voor een achterom. Maak het aanzien van het leegstaande Rabobank kantoor aantrekkelijk met een Starbucks en een etalage voor verderop liggende winkels. Verhoog de beleving in de binnenstad door een park in te richten naast de fietsenstalling aan de Marktstraat. Kleine ingrepen met grote gevolgen!

Hugo de Clercq van FARO Architecten had een groene lijn door Apeldoorn getrokken van groen wonen naar groen werken. Voor hem is  Apeldoorn al een ideale stad met een grote hoeveelheid prachtige groene woonmilieus, hoog aantal arbeidsplaatsen en kantoren op mooie locaties. Voor hem mag de binnenstad veel stedelijker, maar dan wel met een intensivering van het stadsgroen door meer daktuinen en groen in de gevels. Op deze manier werk je als duurzame stad aan je citybranding. Bert Wensink van bureau BAS hechtte veel waarde aan de gebruik- en belevingswaarde van de stad. Voor Apeldoorn is het landschap altijd drager van nieuwe ontwikkelingen. Daarbij gaat het om de verwevenheid van landschap, stedenbouw en architectuur. Bij Apeldoorn passen volgens hem geen wolkenkrabbers, maar landkrabbers, dichter bij de natuur en de groene stad. Je moet je telkens afvragen wat is de afleesbaarheid van de stad. Het stadhuisplein mist een verblijfskwaliteit. Neem als voorbeeld het Amsterdamse museumplein en zorg voor een groen gazon op het stadhuisplein!

Hans Roothaert van Architectenburo VORM3 ervaart Apeldoorn als een stad waar je voortdurend verdwaalt. Ondanks de hoge gebouwen raak je in Apeldoorn voortdurend gedesoriënteerd. De routing brengt je in verwarring vanuit de stad en dan weer in het dorp,  het Stationsplein met het prachtige kunstwerk de kus zit te veel verstopt. De Naald is onzichtbaar….  De stadhuistoren rijd je snel voorbij…. Kortom geen duidelijke identiteit wat en wie je als Apeldoorn wil zijn.

Anet Schurink van GSG Architecten ziet  verschillende kwaliteiten in Apeldoorn, die te veel uit elkaar liggen. Zij zou deze kwaliteiten meer met elkaar willen verbinden. Zij schetst aan de hand van spectaculaire beelden een alternatieve fietsroute via slingerende banen die vanaf de grond beginnen en vervolgens de hoogte ingaan naar  Radio Kootwijk , Berg en Bos, Apenheul, Walterbos, Centraal Beheer, en weer afdalen naar het station, Kanaal Noord, La Tour, de A50, Omnisport en dwars door Paleis ’t Loo. Deze route voegt weer een nieuwe beleving aan Apeldoorn toe.

Debatleider Ed van Gent wist het publiek los te schudden en primair te laten reageren. Zo werd ‘een architect die kiest voor sloop’   als buitengewoon ervaren. Ook waren er geluiden dat een biljartlaken voor het stadhuis  bijdraagt aan het groene imago van Apeldoorn. De jury onder leiding van Ed van Gent was enthousiast over de heldere kleine ingrepen van het Architectenhuis en de analyse van bureau BAS, waarbij het gaat over de verwevenheid van landschap, stedenbouw en architectuur.
GSG Architecten toonde de meest spraakmakende beelden en gaf een originele view over Apeldoorn. Deze drie architectenbureau’s  zijn uitgekozen om tijdens de komende nacht van de architectuur op 25 november pittige statements over Apeldoorn te maken.