Van Televisie tot iPad

Maandag 20 september 2010

Door Tom de Vries

Hoewel perfectie zich min of meer door de jaren heen heeft geloodst blijkt deze vorm van uiterlijk vertoon een ‘musthave’ onder de mensenmassa. Nu ga ik geen hele preek houden over plastic chirurgie, evenmin over modieuze veranderingen. – Modebewust zijn de meesten onder ons toch wel. Het wel en wee van de grote modegiganten boeit dus geen kip. Tijdens een bakkie senseo wil ik dus niets horen over de volgende onderwerpen: de geitenwollen sokken van Obama, nieuwste recepten van Jamie Oliver of het afvalprojectje van Sonja Bakker. Waar ik wel graag wat over wil horen is en blijft Apeldoorn! Vandaar dat ik liever iets van ons geliefd stadachtig dorpje met jullie wil doornemen.

Kijk, toen Apeldoorn nog een dorpje was. Zo’n dorpeke met een plaatselijke melkboer. Ja, ze kwamen zelf bij je aan huis joh. – Luxe, denk je dan. Toen was Apeldoorn nog leuk en gezellig. Hier en daar werd er een praatje gemaakt en de burger leefde er los van zijn isolement. Nu kan ik een heel lulkoek verhaal gaan opschrijven over de vooruitgang van technologie en het internet, niets is minder waar. Het was namelijk niet het internet dat Apeldoorn heeft verandert. De burger wilde zelf ook veranderen. Met de komst van de televisie vond men het al fijn om achter het kastje weggedoken te zitten. – Dit was een veilige wereld. Hier zat jij midden in het hier en nu… en toch, toch ook weer lekker dicht bij de koelkast. Met de komst van het internet raakten wij steeds meer verslingerd aan het kastzitten. Wie eerder tien vrienden in reallife had heeft er nu zeshonderd in Cyberworld. – En ja hoor… wij kennen die zeshonderd toch allemaal!? – Al is het maar om niet contactgestoord over te komen.

Toen ik iets hoorde over de nieuwste wereldrevolutie: namelijk de iPad, was mijn eerste reactie; De drie-eenheid is compleet. In plaats van de gezegde: “Van het kastje naar de muur gestuurd worden” werden wij van het kastje naar het kastje gestuurd. Echter bleek dit kastje platter en sensueler dan zijn voorouders. Voorheen konden wij zijn opa en oma al betasten met onze vingers. Ook dit kleintje vraagt erom betast te worden. Nah, dat klinkt weer te pedofielachtig. – Wat een prachtding die iPad! Ergens ontbreek het met zijn komst aan menselijk contact. Dit was al zo met de komst van de nieuwste mobieltjes. Wederom zit ook de Apeldoornse burger op menig terras in zijn isolement. Waar de toekomst ons gaat brengen, wie weet? – Misschien leven wij allen ooit vanuit een ligstoel één en al in Cyberworld. Vierentwintig uur per dag achter een schermpie.

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Elke maandag onze Apeldoornse verhalen in jouw inbox
De beste berichten en verhalen geselecteerd door onze redactie
Meer dan 2.200 Apeldoorners gingen je voor
Dit veld is bedoeld voor validatiedoeleinden en moet niet worden gewijzigd.

Meer lezen over stad

REACTIES

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief!