Weerstand aan een overmatig verstandelijk discours

Wat StrangeArt even kwijt wil:

Deze kunstenaar maakt gebruik van alledaagse objecten – touwtjes, zilverpapier en vuilniszakken – om samenhangende omgevingen te creëren die de bezoeker verrassen. Zijn werk is veelal intuïtief en biedt weerstand aan een overmatig verstandelijk discours.

De kunstenaar onderzoekt en verandert de manier waarop wij een bepaalde ruimte waarnemen en ervaren, vanuit zijn interesse in dat wat we onbewust registreren, of wat we over het hoofd dreigen te zien omdat we op iets anders focussen. Hij hanteert begrippen die te maken hebben met een tijdelijke tussentoestand die zijn werk situeert tussen de toeschouwer en een vaak abstract fenomeen, zoals licht, energie, lucht of ‘restruimte’. De uitkomst hiervan is hoofdzakelijk conceptueel, cognitief van aard. De installaties, tekeningen, en objecten in zijn werk doen zich meer voor als denkmodellen. Hij noemt zijn werken daarom liever ‘interim-modules’ in plaats van tekeningen, installaties, etc. Een module als denkvorm/concept, en interim als het tijdelijke ‘tussen’.

Snapt u het nog?
Na het zien van dit tentoongestelde kunstwerk voelde ik mij even Henk u weet wel, de partner van Ingrid.
De zinsnede “weerstand aan een overmatig verstandelijk discours” heb ik gekauwd, geproefd en gesnoven, maar begrijp ik nog steeds niet.
Wie helpt mij?
.