Villa de Horsting is als thuis, zoals het vroeger was

Wie binnenkomt bij Villa de Horsting, hoort gelijk op de achtergrond een accordeon. „In vergelijking is deze locatie wat kneuteriger”, vertelt Anja van Haren, locatiemanager bij Villa de Horsting. „We verschillen hier nogal van de andere woonlocaties van Stepping Stones.” Ter voorbereiding op de inloopochtend op donderdag 12 april spreekt Apeldoorn Direct Anja van Haren en Eline Stijnen om alvast te ontdekken wat de huizen van Stepping Stones bijzonder maakt.

„Eigenlijk verschillen alle locaties”, vervolgt Anja. Maar wat nergens verschilt is dat ze praten over ‘bewoners’, ‘appartementen’ en ‘vrije keuze’. Uniek voor een zorginstelling. „Dat zijn we dan ook niet”, valt marketingmanager Eline haar bij.  De zorgvilla’s van het bedrijf zijn gespecialiseerd in persoonlijke dementiezorg, maar weten een huiselijke sfeer te creëren. „Thuis, zoals de bewoners dat van vroeger gewend zijn”, vertelt Anja.

Doordat het buiten miezert, snel ik me naar binnen waar Anja me verwelkomt. „Ga zitten, pak gerust wat te drinken. Dit is koffie en dit thee.” Daarna verdwijnt ze even en hoor ik haar met iemand praten. Er is een kat om me gezelschap te houden. Die slaat me gade vanuit een luie stoel. Wanneer Anja terugkomt vertelt ze me over haar werk als locatiemanager. Er is veel locatie om te managen. Een grote villa, een uitgestrekte tuin en zelfs een kapelletje („Daar zijn oud-bewoners nog getrouwd. In hun jongere jaren.”). Anja vraagt zich tijdens ons gesprek vaak hardop af wat ze nog meer kan vertellen, waarna ze moeiteloos verder praat. Over alle inwoners, hun verhalen en over wat Villa de Horsting en Stepping Stones bijzonder maakt, maar wat voor hen heel normaal is.

,,We gaan binnenkort kamperen”, begint Anja. ,,Dan komt er een draaiorgel en een ijskar. We gaan BBQ’en op het terras. En de bewoners die dat willen, slapen ook echt in een tentje.” Die bewoners hebben er zelf naar gevraagd. Ze hebben vroeger veel gekampeerd en bij De Horsting willen ze het oude leven zoveel mogelijk gewoon door laten gaan. Ik vraag of dat wel goed gaat met de patiënten. „Bewoners”, corrigeert Anja. ,,De mensen wonen allemaal in hun eigen appartementje. Het zijn niet onze patiënten, al zorgen we voor ze als het nodig is. Dat voelt niet als zorg, meer als samenleven.”

En waar mensen samenleven heeft iedereen eigen wensen. Bij de Horsting betekent het dat de bewoners zelf alles beslissen; of ze thuis eten of in de gezamenlijke ruimte, wat ze tijdens een mooie zomermiddag willen doen of dat ze nog even uit willen slapen. De enige vaste momenten zijn bestemd voor medicijnen en het eten, want dat is essentieel voor het welzijn van alle bewoners. Dat eten bereiden de bewoners, samen met het personeel, zelf met producten van lokale producenten uit het nabijgelegen Loenen.

„Het begon met zelf koken”, legt Anja uit. ,,We hadden eerst gewoon een cateraar, maar daar waren niet alle bewoners even blij mee. Die vonden dat ze het net zo goed zelf konden. En gelijk hadden ze! Zo leren de bewoners nog steeds alle nieuwe stagiairs hoe ze nou goed piepers schillen.” Van het koken, met ingrediënten ingekocht bij een groothandel, ging het naar samenwerkingen met lokale producenten. De slager, bakker en groenteboer leveren allemaal aan de Horsting. „De volgende stap is een moestuin waar de bewoners zelf hun groente verbouwen.”

‘Alle vrijheid’ bij Villa de Horsting betekent ook dat ik vanochtend maar één man tegenkom. Alle andere mannen zijn er vandoor, omdat het elke donderdag ‘vrouwenochtend’ is. Met uiterlijke verzorging door een kapster en innerlijke verzorging door een accordeonist. De accordeonist loop ik even later tegen het lijf. Gelijk blijkt dat ze meer kan, want ze is net haar gitaar aan het opbergen. „Ik gebruik het instrument dat past bij het lied dat een bewoner wil horen. Ik doe dit alweer heel wat jaren en het is zo bijzonder als je mag helpen om herinneringen terug te halen. Het is de kracht van muziek.” Herinneringen zijn belangrijk in Villa de Horsting en bij Stepping Stones, want ze zijn gespecialiseerd in het verzorgen van mensen met dementie. „Door het leven van vroeger terug te brengen zie je dat het er allemaal nog zit, daarboven. Alle herinneringen, alle verhalen. Een schat waar we als medewerkers van mogen genieten. Zo komt eens in de zoveel tijd een oud-directeur van KLM langs om piano te spelen en te zingen. Zijn ‘Wim Sonneveld’-imitatie is heel bijzonder. Dan zit de hele kamer te huilen.”

Hoewel de zorgvilla gespecialiseerd is in dementie voel je dat niet terug. Geen scenario zoals je voor je kan zien met verwarde mensen die vragen naar oude bekenden. Het zijn stuk voor stuk bewoners die nog op zichzelf wonen, maar dan met wat hulp. Ook de enige man die ik vanochtend ontmoet woont in zo’n appartementje. Een persoonlijke vriend van kunstenaar Klaas Gubbels, zo vertelt hij, wijzend naar enkele van de bekende theepotwerken van Gubbels die in het appartement hangen. „En dit kunstwerk komt uit Maleisië.” Er wordt hem gevraagd of hij een bereisd man is en hij laat een grote glimlach zien: „Ach, wat heet.” Nadat we afscheid nemen vertelt Anja over de dagen dat er bekenden bij hem langskomen en een potje pool spelen op zijn eigen pooltafel die boven in één van de leegstaande appartementen staat.

Verbaasd vraag ik naar de leegstand. „Ja, er staan op dit moment twee appartementen leeg. De omgeving waar we hier met zijn allen wonen is heerlijk, maar sommigen denken dat het te ver uit de richting is. Dat is jammer, want er loopt hier een veel bezochte vakantieroute langs. Veel fietsers.” Kijkend uit het raam zien we de weilanden, in de verte de bossen, maar ook het spoor van de stoomtrein. „Die rijdt in de zomer langs, een drukte van jewelste.” Toch is het de rust die Villa de Horsting zo aantrekkelijk lijkt te maken. Vrijheid voor de mensen. En voor de kippen. „Die komen als de vorst uit de grond is.” Dan zullen ook de mensen komen, naar dit huis vol zorg waar bewoners nog steeds echt op zichzelf wonen. Anja werkt hier al een tijdje en blijft dat nog wel even doen. „Het leven voelt hier normaal, zoals het hoort.”

Benieuwd hoe zorg ook kan? Kom op donderdag 12 april naar de inloopochtend van Zorgvilla de Horsting. Van 10.00 tot 13.00 kun je proeven van het normale leven in een zorgzame omgeving. Iedereen is welkom om een kijkje te komen nemen, ook zonder concrete zorgvraag of -behoefte. Aanmelden via deze link is gewenst.