‘De ontruiming’; vragen en antwoorden

Reeds eerder is geschreven over een huisuitzetting van een gezin met man, vrouw en dochter, zie ‘Drie mensen op straat; geen hulp voor man die medische zorg nodig heeft‘. Uitgaande van mijn maatschappelijke opvatting ‘In Apeldoorn, geen mens op straat’, en ‘niemand zonder inkomen’ riep deze ontruiming bij mij veel vragen op.

[A] Als je geen woonadres hebt, kun je geen uitkering krijgen of behouden. Een dag na de ontruiming werd de vrouw gebeld door het Activerium, haar uitkering werd stopgezet.
Vraag aan de verantwoordelijk wethouder:
Hoe formeel en bureaucratisch kun je als overheid reageren zonder rekening te houden met de sociale omstandigheden. Het antwoord van de verantwoordelijk wethouder:

Ik kan en wil in een openbaar medium niet uitgebreid ingaan op deze individuele situatie, maar ik probeer er in algemene termen wat over zeggen. In sommige gevallen beëindigt de gemeente een uitkering. Bijvoorbeeld als iemand vertrekt naar een andere gemeente of een baan vindt.
Soms wordt een uitkering even apart gelegd omdat er nog iets uitgezocht moet worden. Voorbeeld: iemand gaat samenwonen. Dan moeten er wat dingen op een rij worden gezet: Heeft de toekomstige partner loon? Is dat voldoende voor beiden of is er bijvoorbeeld nog een aanvullende uitkering nodig? De uitkering wordt dan niet gestopt maar er wordt voorkomen dat hij automatisch wordt doorbetaald zonder dat rekening is gehouden met de nieuwe omstandigheden. Kortom, bij verandering van omstandigheden willen we graag met degene die een uitkering heeft in gesprek.

Persoonlijke reactie:
Privacy begrijp ik, maar de gevolgen van de blokkade van een uitkering zijn vergaand. Iemand die geen inkomen heeft kan tref je in basis behoeften als eten en onderdak.

[B1] Buren, verder te noemen “buurvrouw” hebben op de dag van ontruiming man en vrouw aangeboden om een paar dagen bij hen te verblijven. Er werd gesleept met zuurstof flessen, een rolstoel taxi heeft de man naar de buurvrouw gebracht.
In de avond werd de buurvrouw opgebeld door een woningbouwvereniging met de mededeling dat inwoning – al is het voor een paar dagen – niet is toegestaan. De buurvrouw kon niet anders dan de man en vrouw te verzoeken het huis uit te gaan. Buurvrouw was bang voor problemen met de woningbouwvereniging.
Niet onbelangrijk: volgens de buurvrouw werd zij gebeld door “De Woonmensen”, de zelfde woningbouwvereniging van de ontruiming. Ik heb de woningbouwvereniging “De Woonmensen” de volgende vraag gesteld:

Het was een trieste situatie, invalide man, vrouw en dochter op straat, zonder onderdak. Een gezin in de buurt kreeg medelijden en bood aan om man en vrouw een paar dagen in hun huis op te nemen (Hulde). In de avond werden deze hulpvaardige mensen benaderd door woningbouwvereniging “De Woonmensen”, hun werd dwingend aangeraden deze mensen niet in huis op te nemen, anders zouden zij als huurder van “De Woonmensen” problemen krijgen. Korter geformuleerd: Wij willen dit niet.

Mijn vraag: In hoeverre reikt de macht van deze woningbouwvereniging om te bepalen wie je in huis neemt.

Terzijde: uit betrouwbare bron heb ik vernomen dat wethouder Zorg dit gedrag van de woningbouwvereniging afkeurt.
Het antwoord van “De Woonmensen”:

Wij begrijpen dat de situatie enorm veel impact heeft op alle betrokkenen. Hoewel huisuitzettingen zoals deze gelukkig erg zeldzaam zijn, is iedere huisuitzetting er natuurlijk een te veel. We hebben niet voor niets ook lange tijd geprobeerd, samen met zorg- en welzijnspartners, om het te laten werken. Voor een woningcorporatie is een huisuitzetting het allerlaatste middel. Helaas was het in dit geval onvermijdelijk.

In je artikel stel je de vraag of een woningbouwvereniging iemand mag verbieden om gasten in huis te nemen. Het antwoord op die vraag is ‘nee’. Een woningcorporatie kan iemand niet verbieden om gasten in huis op te nemen, mits het ook echt gasten zijn en geen vaste bewoners. Zowel de woningcorporatie als de huurder hebben bepaalde rechten en plichten en leggen deze vast in een huurovereenkomst en daarbij horende algemene voorwaarden. Hebben wij een huurder verboden om gasten in huis te nemen? Ook op die vraag is het antwoord nee. Om redenen van privacy kunnen we hier echter niet nader op in gaan.

Wij hopen dat betrokkenen in de toekomst goed gaat en dat ze op een andere plek een nieuwe start kunnen maken.

Persoonlijke reactie:
Er is een duidelijk verschil tussen het antwoord van de woningbouwvereniging en de informatie die ik van “de buurvrouw”, heb gekregen. Ik heb – na dit antwoord van de woningbouwvereniging –nogmaals gebeld met “de buurvrouw”, zij bleef stellig in haar antwoord: “De woningbouwvereniging heeft mij verboden onderdak te verlenen”

De zinsnede “Om redenen van privacy kunnen we hier echter niet nader op in gaan” intrigeert mij, als paranoïde persoon denk ik dat het achterhalen van de redenen van privacy, antwoord geeft op de vraag “wie er gebeld heeft”, en de rol van “De Woonmensen”. Wordt vervolgd

[B2] In november is door “De woonwensen” een rechterlijke procedure gevoerd. Doel van deze procedure: “Het door de rechter laten toetsen of de aangezegde woninguitzetting terecht is”. De rechter heeft de woningbouwvereniging gelijk gegeven. Vorige week is er een kort geding geweest, aangespannen door de ontruimde familie. Dit kort geding is verloren.
Ik ben ontzettend geïnteresseerd in het vonnis van november. Het uitgebreide rechtbank verslag geeft mij meer inzicht in de achterliggende redenen om over te gaan tot ontruiming. Ik heb de volgende vraag gesteld aan “De Woonmensen”:

Omstreeks november 2017 heeft u een procedure aangespannen tegen de bewoners van Fortunalaan 54.  Ongetwijfeld heeft u dit processtuk in uw archief. Kunt u mij dit toezenden?

Het antwoord van “De Woonmensen”:

Tot slot uw verzoek over het toesturen van het vonnis. Dit verzoek kunnen wij niet inwilligen. Zolang het vonnis niet openbaar is, kunnen wij het in verband met de privacywetgeving niet met u delen.

Persoonlijke reactie:
Het betreffende vonnis van november is inmiddels in mijn bezit, niets privacy, het is een openbaar stuk te vinden op www.rechtspraak.nl. Wordt vervolgd, maar dan in meer abstracte zin (zorgdwang). Zie het eind van deze column, “hoe verder”.

[C] Enige dagen na de uitzetting heeft de hoofdbewoner een twee uur durend gesprek gehad met de wethouder Zorg. De hoofdbewoner werd bijgestaan door een geïnteresseerde. (Na de verkiezingen van 21 maart mogelijk raadslid). Citaat van de hoofdbewoner na dit gesprek:

“De wethouder vertelde mij dat de gemeente geen makelaar is, en niet een woning kan geven. Wel kunnen we, als woonruimte samenhangt met zorg, hierin bemiddelen. De wethouder wil mij wel helpen, maar dan moet ik akkoord gaan met een zorgovereenkomst. En dat is nou net mijn kritiek, ik wil geen gedwongen zorg”.

Terzijde: uit betrouwbare bron heb ik vernomen dat wethouder Zorg dit gedrag van de woningbouwvereniging afkeurt

Aan de betrokken wethouder werd de volgende vraag gesteld;

Mijn vraag aan de betrokken wethouder: In hoeverre reikt de macht van deze woningbouwvereniging om te bepalen wie je in huis neemt.

Het klopt dat ik op een uitspraak die ongeveer luidde als “De woningcorporatie heeft de buurvrouw verboden ons een logeerplek voor de komende nacht te bieden” heb gereageerd met dat ik dat onjuist en onwenselijk vind. Echter, ik was er zelf niet bij en heb intussen navraag gedaan bij de betreffende woningcorporatie. Zij ontkennen stellig deze uitspraak gedaan te hebben. Daarmee vervalt mijn reactie tot een “als-dan” gegeven. Als dit gezegd zou zijn, dan klopt het dat ik het daar niet mee eens ben. Maar het is kennelijk niet gezegd, en daarom is mijn reactie ook niet terecht geweest

Persoonlijke reactie:
Een welles, nietes spel. Vooralsnog ga ik er vanuit dat “De Woonmensen” meer weet, gezien de open zinsnede “Om redenen van privacy kunnen we hier echter niet nader op in gaan”. Wordt vervolgd.

Wat doet de politiek?
Lokaal Apeldoorn (Ben Hendrikse) was aanwezig bij deze ontruiming en heeft zich laten informeren. Ben heeft schriftelijke vragen gesteld aan het college, zie hier.
Ik ben benieuwd naar de beantwoording, vooral het antwoord op vraag 8:

Was deze -schrijnende- zaak, met veel tumult, écht niet te voorkomen? Dit met veel sociale beroepsmensen? In deze z.g. kangoeroewoning woning vond mantelzorg plaats. Er was sprake van ‘onderlinge afhankelijkheid’

Hoe verder:

* Uitzoeken wie ‘de buurvrouw’ gebeld heeft met het dwingende verzoek geen gasten op te nemen.

* Bij deze ontruiming is een inwonende dochter van 23 jaar ook haar woonruimte kwijt. Deze jonge vrouw (meisje nog) is een “bankslaper” geworden, een zwerfjongere. Bij mijn weten bekommert zich niemand over haar. Aan de verantwoordelijk wethouder zal ik een aantal vragen stellen.
Terzijde, een ontboezeming van haar op Facebook

Besef komt later nog harder dat je geen huis meer hebt geen privé meer geen rust alles aan mensen moeten vragen niet zelf meer kunnen zelf kunnen geven aan andere drukte en stil alleen voelen

* In meer abstracte zin verschijnen er meer columns, niet over `de familie`, maar meer filosofisch, kenwoorden:
#Bemoeizorg, #Zorgmijders, #Zorgmoeheid, #ExtramuraliseringGGNet, #VerwardeMensen, #FalendeHulpverlening

* Mijn eerstvolgende column borduurt verder over deze kwestie, maar dan meer algemeen: De rol van social media.

Wordt vervolgd, met de gedachte dat de nieuwe gemeenteraad zich in algemene termen over deze kwestie gaat buigen.

Vraag aan jou als lezer: Heb je informatie, moeten er nog bepaalde vragen gesteld worden, is er een toevoeging? Mail mij op r.rump@xs4all. Bellen kan ook 055 737 02 36

(Ik kan mij voorstellen dat het zo persoonlijk is, dat je liever geen persoonlijke reactie op deze pagina achterlaat)

Over de foto: De deurwaarder zegt aan.