Wat is er mis met…ieder diertje zijn pleziertje?

Ieder mens heeft er een aantal; kleine geneugten. Dingen waar we best buiten zouden kunnen, maar die we stiekem toch wel erg prettig vinden. Persoonlijk ben ik dol op wetenschappelijke onderzoeken. Niet van die saaie, gortdroge gedrochten natuurlijk.  Spaar me. Nee, het gaat mij om van die leuke, kleine onderzoekjes die me verrassen met gezellige wetenswaardigheden. Zo las ik laatst dat uit onderzoek is gebleken dat mannen die vreemdgaan een IQ hebben dat twee punten hoger ligt dan dat van trouwe echtgenoten. Buitengewoon merkwaardig, want nog niet zo lang geleden jubelde een ander onderzoek  dat een hoger IQ leidt tot monogame mannen. Ik kan het niet meer volgen. Dan merk je toch dat je die twee punten tekort komt.

De rij weetjes die ik kan oprispen op saaie verjaardagen en tijdens moeizame dates is schier oneindig. Wat denkt u van deze? Vrouwen met een laag IQ slaan makkelijker een rijke man aan de haak. Slim bekeken natuurlijk. En mannen mogen dan over het algemeen carrièregewijs iets hoger scoren, vrouwen blijken thuis heer en meester te zijn als het om de afstandsbediening gaat. Feminisme op de vierkante meter. Ik ben trots op ons dames. Immer fascinerend blijft het volgende gegeven; één op de vijf vrouwen  heeft seks op het werk. Vraag me regelmatig af wie van mijn vrouwelijke collega’s een heuse sloerie blijkt te zijn en erger nog, met wie ze het dan in godsnaam doet bij ons op kantoor. Wat mij betreft verdient ze een medaille.

Datingsite Lexa heeft ook ooit een interessante duit in het onderzoekzakje gedaan. Had te maken met huisdieren en daten als ik me niet vergis. Wat blijkt; single mannen met hond worden door vrouwen als aantrekkelijk en betrouwbaar ervaren. Het ras is trouwens wel belangrijk in deze. Van een Chihuahua blijkt het sexy imago een behoorlijke deuk op te lopen. Maar labradors en beagles zijn regelrechte vrouwenlokkers. Met een dergelijke kwispelende rakker in je bezit, kun je als man eigenlijk al niet meer stuk. Het is maar dat u het even weet. Opmerkelijk vond ik ook dat een meerderheid van de mannen valt op vrouwen met een kat. En laat ik er daar nu net één van hebben. Kan het loeder naast heel veel eten en de kattenbak vervuilen ook eens iets positiefs aan mijn leven bijdragen.

De amoureuze beestenboel bracht mij wel op een briljant idee. Blijkbaar koppelen wij  huisdieren aan bepaalde karaktereigenschappen. Zou het dan niet geweldig zijn als we in Apeldoorn tijdens het uitgaan  een button gaan dragen met afbeelding van ons troeteldier? Zodat je, als je Confetti binnenstapt, aan één blik genoeg heb om te weten dat het zinloos is om te gaan praten met die knappe, mysterieuze man aan de bar. Omdat je nog nooit opgewonden bent geworden van caviabezitters en dat in dit leven vermoedelijk ook niet meer gaat gebeuren. Reuze handig. Dat gaat ons allemaal heel veel tijd en energie besparen!

En vergeet niet dat  zo’n button een verdomd handige manier is om een praatje te beginnen. Geen oppervlakkige openingszinnen meer als ‘kom je hier vaker?’ Nee, voortaan zeg je oprecht geïnteresseerd: ‘tsjongejonge, wat kijkt die hond van jou intelligent uit zijn oogjes. Hij lijkt vast op zijn baasje.’ Of: ‘wat ziet jouw goudvis er lekker uit vanavond. Ik kan wel zien dat je goed voor hem zorgt.’ Voelt u het verschil? Dan kun je als het ware meteen de diepte in met zo’n gesprek. Voor mensen zonder huisdieren verzinnen we nog wel iets. Een ‘In Between Pets’-button zou een geweldige oplossing kunnen bieden.

Nu ik erover nadenk; ik weet niet wat het over mijn karakter zegt dat ik over de rug van mijn kat  probeer een man te vinden. Om over mijn IQ nog maar te zwijgen. Misschien interessant om daar eens een onderzoekje aan te wagen?

Foto: Peter Vroon