Vrouwen in de horeca: Lotte Nuyten

Van arts naar horecavrouw, dat is helemaal niet zo’n vreemde stap als men in eerste instantie denkt, aldus de horecavrouw van deze week: Lotte Nuyten van Don Quichotte in de Van Kinsbergenstraat. De Van Kinsbergenstraat staat aan vooravond van het culinaire evenement ‘t Proefstraatje. Vanwege de naderende Giro kleurt de straat helemaal roze. Zondag 1 mei van 13 tot 23 uur.

Van arts naar horecavrouw. Hoe is dat gegaan?

,,Ik heb inderdaad geneeskunde gestudeerd. Daar ben ik eigenlijk door mijn familie ingerold, bovendien was een universitaire studie een logisch vervolg op het gymnasium. Achteraf had ik gewoon de hogere hotelschool moeten doen, want ik was altijd al van alles aan het organiseren. Zo zat ik op de middelbare school in de kantinecommissie. Samen met Kees. We hebben toen zelfs heel kort verkering gehad. Maar goed, na mijn studie ben ik direct als tropenarts gaan werken. Daar kwam ik er achter dat ik het sociale gebeuren eigenlijk steeds leuker begon te vinden.”

Eenmaal terug in Nederland ben ik als vertrouwensarts gaan werken bij wat nu het Advies en Meldpunt Kindermishandeling is. Daarna heb ik nog verschillende banen in de sociale geneeskunde gehad. Maar ik bleef ondertussen altijd dingen organiseren. In de ouderraad, voor de MR, de jeugdcommissie van de tennis, straatfeesten, dansfeesten etc. Totdat ik bijna 5 jaar geleden, halsoverkop ziek werd. Kanker. Van het een op het andere moment geopereerd en daarna heb ik nog een half jaar chemo gehad.”

Hoe heeft dat je beïnvloed?

,,In die periode realiseerde ik me dat ik nog een aantal dingen wilde doen. Want ik weet niet hoe mijn leven er uit gaat zien. Een van die dingen was een reünie organiseren van mijn eindexamenklas van de middelbare school. Met behulp van social media heb ik toen bijna iedereen kunnen traceren. Ruim 80% kon uiteindelijk komen. Toen moest het nog georganiseerd worden! Ik was alleen helemaal niet meer thuis in Arnhem, waar onze school stond, maar wist dat Kees daar nog steeds woonde én dat hij in de horeca zat. Dus heb ik mijn stoute schoenen aangetrokken en hem, na 27 niet meer gezien te hebben, aangeschreven met de vraag of hij wilde helpen. Op een dag dat hij vrij was ben ik naar Arnhem gegaan en dat voelde meteen heel goed. Ik lag inmiddels in scheiding. Dat wij iets kregen kon dan ook niet lang uitblijven.

Zo kwam ik Don Quichotte binnen. Hoewel Kees in het begin werk en privé gescheiden wilde houden, kwam ik hier wel steeds meer over de vloer. Ik hielp wel eens mee bij partijen en ondersteunde Kees als sparringpartner en achter de schermen. Tot opeens twee jaar geleden iemand in de bediening een paar maanden weg viel vanwege ziekte. Toen kwam er de vraag of ik voor de time being kon inspringen. In die tijd gingen er meer weg en ging ik steeds meer gaten vullen. Toen Uschi van Shalom ook ziek werd, vroegen ze of Kees wilde helpen bij de organisatie van ’t Proefstraatje. Dat vond hij prima, maar alleen als ik ook mocht helpen. Dat was de eerste keer dat ik een groot deel van de organisatie van ’t Proefstraatje op me heb genomen. En zo kwamen er steeds meer extra projecten, zoals de Albert Heijn-actie, administratieve werkzaamheden, een nieuwe website, en ons vijftienjarige bestaan. Sinds kort ben ik door een reorganisatie ook mijn andere baan in de sociale geneeskunde kwijt en hoewel dus officieel werkzoekende, ook steeds meer hier. En op dit moment ben ik ook heel druk met de organisatie van de lustrumeditie van ‘t Proefstraatje. Zo langzamerhand word ik dan ook steeds meer gezien als iemand die ook bij Don Quichotte hoort. Dat vind ik wel heel leuk.”

In een van de eerdere gesprekken voor deze serie vertelde Erika Fijn dat de overstap van zorg naar horeca helemaal zo gek nog niet is. Hoe zie jij dat?

,,Het grappige is dat mensen altijd verbaasd zijn: eerst geneeskunde en nu in de horeca. Maar eigenlijk heeft het heel veel raakvlakken. Tuurlijk, in de geneeskunde heb je met zieke mensen te maken. Maar je hebt altijd een empatisch vermogen nodig om af te tasten hoe mensen geholpen willen worden. Je moet heel snel schakelen. Je moet flexibel kunnen zijn, lange dagen kunnen maken. Tegen stress kunnen. Hier zijn de mensen blij, maar uiteindelijk wil je ook als arts dat mensen met een fijn gevoel bij je vandaan gaan omdat je een goed gesprek met ze hebt gehad of een goed advies hebt kunnen geven. Dat is wat we hier ook iedere avond willen. En ik vind het gewoon heerlijk om met mensen bezig te zijn.’’

Zeg je Don Quichotte, dan zeg je Kees. Hij is Don Quichotte. Hoe is dat voor jou?

,,Ik vind het alleen maar een heel grote eer dat hij mij naast zich laat staan. Het is natuurlijk zijn toko. Dat hij zo dat vertrouwen in mij heeft, nieuwe initiatieven direct doorstuurt. Ik vind dat echt een eer. Het komt, denk ik, omdat we elkaar heel goed aanvullen. Hij komt met zoveel leuke ideeën. En ik ben dan goed in de organisatie en het verder “fine-tunen”. Heel mooi aanvullend. Het is wel grappig dat mensen mij ook met Don Quichotte beginnen te associeren. Dat vind ik alleen maar leuk.”

Is dat ook een van de hoogte punten uit twee jaar Don Quichotte?

,,Wat ik zo mooi vind is dat ik door het team van Don Quichotte omarmd ben als iemand die het team aanvult. Dat we het samen doen. Naast elkaar staan. Dat vind ik heel leuk. Dat het team, maar ook Kees, mij accepteert als iemand die hier rondloopt, niet alleen als vriendin, maar ook als werknemer. Mariska en ik sparren veel tegenwoordig, terwijl zij ook al tien jaar hier werkt. Ik denk dat iedereen mij inmiddels ziet als iemand waar je iets aan toe kan vertrouwen. Iemand die even meekijkt, zonder er een stempel op te drukken.

Net zo mooi is dat mijn 3 geweldige dochters inmiddels Don Quichotte helemaal omarmd hebben ondanks de vele uren die ik erin stop en de andere werktijden. Zij zien dat ik er zo van geniet.”

Hoe zie jij je toekomst? Waar droom je van?

,,Ik zie best wel toekomst voor mij hier bij Don Quichotte. Wie weet in combinatie met een evenementenbureautje of door Don Quichotte op een andere manier in te zetten. Zo lang ik maar kan organiseren en kan netwerken, heerlijk! We hebben al allemaal rare ideeën. Weet je, ik houd gewoon van uitdaging. En die zijn er hier in de horeca genoeg.”

Voor meer informatie zie www.tproefstraatje.nl