De bijl erin!

Ik zal het meteen maar toegeven… ik heb iets met bomen. Ik ga niet zo ver dat ik dagelijks knuffel met onze parasolplataan, of zelfs maar ons mooie, ranke berkje geregeld over z’n stammetje aai, maar bomen hebben wel wat. Iets robuusts, of juist iets vertederends, nu eens sterk en stoer, dan weer fragiel en kwetsbaar. Misschien ben ik zelfs wel eens jaloers op hun stevige wortels, het feit dat ze zo vol overtuiging op hun plaats staan, en nooit twijfelen of ze er wel thuis horen. Of op hun evenwichtige geaardheid, waardoor ze nooit moeite hebben om de balans te vinden tussen wonen, werken, leven, zorgen, recreëren en sporten.

Toch is die stevige basis ook een nadeel. Als een boom eenmaal geworteld is, zijn stam flink ontwikkeld heeft, en zijn takken naar de hemel reiken, kun je hem niet meer zo gemakkelijk verplaatsen. Dat kan in sommige gevallen nog wel eens een beetje onpraktisch uitpakken. Zonaanbidders zitten zuchtend in de schaduw van hun wijd vertakte kastanje, autobezitters poetsen maar weer eens de kleverige hars van hun glanzende bolides, en ouderen laveren hun rollator omzichtig langs de schuin omhoogstekende stoepstenen in een door wortels ontwricht trottoir. Zij zouden de lastpost het liefst een eindje opschuiven, maar ja… zo’n boom is nu eenmaal onverzettelijk.

Onverzettelijk of niet, soms moet de onwrikbare reus er dan toch aan geloven en gaat zomaar op een dag de bijl erin. In het algemeen belang. Of stiekem toch in iemands persoonlijk belang. Altijd – zo mag je hopen – op basis van redelijke argumenten. Alleen als het om monumentale bomen gaat, dan hebben de zonaanbidder, de autobezitter en de rollator-rijder pech gehad en gaat het feest niet door.

Of toch?

Uitzonderingen zijn er natuurlijk altijd. Zo werden een prachtige oude rode beuk en twee trotse eiken in ons dorp gekapt omdat de grond waar ze op stonden werd verkocht “voor de bouw van een vrijstaand woonhuis op toplocatie”. Snel werd een lommerrijk paradijsje omgeturnd in een barre woestenij, klaar voor het zoveelste prefab villaatje. Qua belang gaat nieuwbouw nu eenmaal boven de beschermde boom. Of zou je ook kunnen zeggen dat geld en gewin boven natuur gaan?

Nou, dan is er in ieder geval niets nieuws onder de zon, ook in de gemeente Apeldoorn.

En het is misschien raar, maar dat vind ik nou helemaal niet geruststellend.