Landjepik en wereldgenot

Ooit waren we één volk. Er zijn vele discussies over het hoe en wat en ik ben geen geschiedkundige, laat ik daarmee beginnen. Maar laten we hier vanuit gaan. We zijn allemaal ontstaan vanuit het begin van de aarde en het begin van de mensheid. Je wordt vandaag de dag doodgegooid met discussies over welk volk waar hoort en wat welk land doet of laat. Ik noem even de discussie die is opgelaaid naar aanleiding van de uitspraak van Wilders over Marokkanen in Nederland, of de discussie over een wel/niet oorlog met Rusland in verband met De Krim.

Op een bepaald moment zijn er in de wereld afspraken (al dan niet met oorlog) gemaakt. Zo van: dit stukje land is van mij, en dit is van jou. Op zich handig zou je denken. Maar is daarmee ook bepaald dat jij dan ook niet meer thuishoort op dat andere stukje? Omdat je voorouders ooit deze afspraken hebben gemaakt? En je dus in Nederland NIET welkom bent, tenzij……. Omdat wij het zo goed op orde hebben, en bang zijn dat dit ten gronde gaat?

Misschien heb ik een aantal lessen op school gemist en snap ik het niet helemaal, of ben ik hopeloos idealistisch, maar: is het niet zo dat de wereld van ons allen is? Ongeacht je volk/achtergrond/religie/cultuur? En het vooral draait om respect hebben voor iedereen? Ik vind het prachtig om door Amsterdam te lopen en 200 verschillende culturen naast elkaar te zien wonen. Daar wordt ik trots van, trots op Nederland.

Ik vind het vreselijk om discussies over `hoeveel Marokkanen crimineel zijn in Nederland` te moeten volgen. Of om mensen dingen te horen roepen als: `Laat ze daar toch doodhongeren in Syrië, het geld moet eerst naar Nederlanders’. Ik vind dit verdrietig omdat je wat mij betreft nooit een groep mensen/volk/land over één kam mag scheren. Dit zijn ook mensen, dit zijn ook jouw broeders en zusters. We zijn uiteindelijk allemaal familie. En als je er op die manier naar kijkt (ja er is armoede in Nederland, dat weet ik: er is armoede in de wereld – bekijk het eens op die manier), hoe kan je dan je schouders ophalen over deze zaken?  Waar gaat het nou heen met deze wereld? Ik snap het oprecht niet. Wat mij betreft: alle grenzen open en delen die hap. Ga ik lekker in Marokko wonen, daar is het tenminste altijd lekker warm. En als we dan naar de verdoemenis gaan, dan gaan we met zijn allen.