Vrouwen in de horeca – Astrid en Lizzy Vosselman

Voor het eerst in deze serie Vrouwen in de Horeca niet één, maar twee vrouwen aan het woord: Astrid en Lizzy Vosselman van Martins Brasserie aan de Paslaan 5.

Twee horecavrouwen, die ook nog eens samenwerken met hun mannen. Waarom zijn er volgens jullie zoveel vrouwen in de horeca?

Astrid: ,,Vrouwen zijn daar gewoon goed in. We zijn beter in gedienstig zijn en we zijn goed in gastvrij zijn. Vrouwen zijn echt een toegevoegde waarde voor de horeca. Wij zijn van de details, van de puntjes op de i. Lizzy en ik draven daar ook wel eens in door, hoor. Dan roepen de mannen ons weer tot de orde.”
Lizzy: ,,Daarom zijn wij ook een heel goede combinatie. Wij aan de voorkant, onze mannen in de keuken. ”

Hoe is jullie samenwerking ontstaan?

Astrid: ,,Wij zijn begonnen als lunchroom in de Korenstraat en Lizzy ging op een gegeven moment uit school bij ons werken. Tot zeven jaar geleden. We kregen toen de mogelijkheid om naar deze locatie te verhuizen, maar zaten ook nog vast aan het huurcontract van de Korenstraat. Toch wilden we de kans om naar dit pand te verhuizen niet laten varen. We bedachten een nieuwe formule voor de Korenstraat en spraken met de eigenaar van het pand af dat we zouden vertrekken zodra hij een nieuwe huurder had. Eigenlijk wilden we onze bedrijfsleider daar op zetten, maar daar stak Lizzy een stokje voor.”
Lizzy: ,,Ik was nog maar 18 en ging naar de Middelbare Hotelschool, maar ik dacht ‘dat laat ik niet gebeuren’. Stel je voor dat het een succes zou worden. Dat ging ik niet een ander laten doen.”
Astrid: ,,Daar zijn natuurlijk wel wat avonden aan vooraf gegaan, want je laat je dochter niet zomaar stoppen met school. Maar goed. Zij stond er echt op en ze was 18, dus hebben we afgesproken dat we het goed vonden, mits Lizzy op een andere manier wel haar school af kon maken. En dat heeft ze gedaan.”

Hoe was het voor jou Lizzy om de zaak aan de Korenstraat over te nemen?
Lizzy: ,,De eerste maanden was het wel wennen, voor ons én voor de mensen. Martins ging weg aan de Korenstraat omdat er geen terras was en met de nieuwe formule startten we in april. Niet echt een goede periode. Maar na de eerste maanden ging het echt goed lopen. Dat was kicken. En toen was er al na een jaar een nieuwe huurder. Veel eerder dan gedacht. ”
Astrid: ,,Dat was wel even slikken, omdat het net zo goed ging. Maar toen is Lizzy hier naar toe gegaan.

Sindsdien is er veel veranderd bij Martins, wat hebben jullie allemaal ondernomen?

Astrid: ,,We zijn verhuisd als lunchroom en hadden bedacht dat we graag de keuken iets langer wilden openen, zodat mensen ook na werktijd nog even een hapje konden eten. Dat viel wel in de smaak, alleen vielen mensen er over dat we de keuken zo snel dicht deden. Toen hebben we er voor kozen om de keukentijden op te rekken tot volwaardig restaurant. Dat is nu een jaar of vier zo en dat blijkt een enorm succes. In diezelfde periode zijn we ook begonnen met het uitbouwen van de wijnen. Daarin zijn we echt onderscheidend voor Apeldoorn”
Lizzy: ,,Die wijnen zijn onze hobby. Dat hebben wij (Astrid en Lizzy) echt geïnitieerd.”
Astrid: ,,We waren echte liefhebbers, maar toen nog geen kenners. Daarom hebben we heel bewust gekozen voor een kleine leverancier, om ook ervoor te zorgen dat we altijd een-op-een informatie krijgen. Dat wat we doen, willen we goed doen. Zonder gewichtigdoenerij. Het is heel fijn dat je met zo’n kleiner lokaal bedrijf heel makkelijk contact hebt en even iets kunt vragen.’’

Waar dromen jullie nog van?

Astrid: ,,Vasthouden wat we hebben. Ik denk dat dat heel belangrijk is. Maar ik vind ook dat je alle kansen moet pakken die geboden worden. En natuurlijk zijn er heel veel dromen. Stiekem zou ik er nog een tweede Martins bij willen hebben. Maar zij krijgen nu eerst een tweede kindje, geef hen nu eerst maar de gelegenheid om daar aandacht aan te besteden. Als de jongste straks naar school gaat en hier wat meer spek op zit, dan dromen we weer verder. Je leeft altijd maar in het straks, ik wil eigenlijk wat meer in het nu leven. Gewoon genieten van wat we al die jaren gedaan hebben.
Lizzy: ,,Als het hier zo goed blijft gaan als het nu gaat, dan zou ik uiteindelijk wel die tweede vestiging willen. En een winkeltje met onze eigen producten. Maar alles op het juiste moment. Ik ben nog maar 25, dus ik heb nog alle tijd om dat te verwezenlijken.”

Door: Eefke Duin