StrangeArt is een klein ventje met een groot fototoestel. Anderen noemen hem ook wel sociaalfotograaf en levensbeschrijver. De marges en de kreukelzone van de maatschappij maakt hij door zijn verhalen en foto’s zichtbaar. Hij fotografeert in zwart-wit, hij denkt ook zo. Hij verdeelt de maatschappij in mensen die alles hebben en nog meer willen hebben aan de ene kant en aan de andere kant de mensen die door pure hebzucht van anderen steeds minder hebben. Zijn columns zijn soms scherp, vooral als het onrecht betreft. Apeldoorn-Direct kent hem als enige blogger waar advocaten op zijn afgestuurd. Zijn echte naam is trouwens Roelof Rump.
Dit is Martin, Martin is een ZMLK leerling en lid van een schildersclub. Het schilder thema van deze maand is Pasen. Maar Martin heeft zijn eigen wereld en dromen hij schildert dus de Kaukasus, hij droomt namelijk vaak van de Noordpool. Toen ik Martin vroeg naar het schilderij, vertelde hij onderstaand verhaal: Ik schilder De
Op het Stationsplein, als muur van het eigenlijke station, een prachtig kunstwerk. Reizend zand van de beeldend kunstenaar Giny Vos. Wie kent het niet. Soms zit ik gewoonweg simpel op een bankje wat te filosoferen en kijk naar het rustgevende steeds veranderende beeld. Maar die rust veranderd de laatste tijd in irritatie, al maanden heeft
Wekelijks wordt er in “De Klup” geschilderd en getekend door (licht) verstandelijk gehandicapten. De schilder Joan Miró is een schilder die als voorbeeld wordt genomen Afgelopen zondag (20 maart) werd in “De Klup” de jaarlijkse catwalk gepresenteerd. Getoond werden de gemaakte schilderijen. Dit in de foto getoonde kunstwerk met een grote K wil ik u
Afgelopen woensdag was de eerste bijeenkomst voor medewerkers en vrijwilligers. De avond werd geopend door de kunstwethouder Prinsen. Daarna volgde een boeiende introductie door Pierre Pennings (Projectleider). Er werd een toelichting gegeven op het project zelf en geïnventariseerd werd welke bijdrage de professionele en amateur fotografen kunnen leveren. Er waren ca 25 personen aanwezig in
Alle terrassen vol op deze zonnige zaterdagse voorjaarsdag. Ook bij AH dus, AH heeft wel geen luifel meer, maar als het droog is kun je nog altijd daar in het zonnetje zitten. Vlak nadat deze foto werd genomen was het plekje leeg. Weggestuurd door de politie (Heb daar geen foto van gemaakt, voegt niets toe).
Niet de revoluties in het Midden-Oosten, die worden gevolgd via media. Maar de andere revolutie, die van de nieuwe media. Afgelopen donderdag was ik bij de Blogger bijeenkomst van Apeldoorn-Direct, het was erg gezellig, ook leuk om eens het team en mede Bloggers te ontmoeten Nu over de nieuwe media, je schuift is aan bij
De laatste jaren maak ik vooral Black Outs, waarbij bestaande foto’s in mijn fotobewerking programma worden geladen waarna het beeld met een zwarte laag wordt bedekt. Zo poog ik het beeld te redden, juist door het teniet te doen. Uiteindelijk zie je het beeld alleen indirect, als een schaduw of een mentaal nabeeld. Deze techniek
Mama, welke partij wilde ook alweer aan de WAJONG knabbelen. Ben nu op de verkiezingsmarkt en wil wat duidelijk maken.
Waarschijnlijk is u bekend dat ik veel karakteristieke koppen fotografeer. In mijn verzameling ontbreken nog Henk en Ingrid, Dus op zaterdag naar de verkiezingsmarkt met de verwachting dat daar ook een kraam van de PVV zou zijn. Inderdaad, wat een geluk, er was een royaal bemenste kraam. Wat mij tegenviel was het aantal bezoekers bij
Maandag 21 februari 2011
Maart Gelukkig, grauwe dagen binnenkort voorbij. Een terrasje pikken, eindelijk wat drinken met een sigaret er bij, het is immers buiten. Beetje rondkijken, misschien een fotootje maken, kennissen zien of niet willen zien. Bij dit terras (zie foto) moet de uitbater nog flink aan de slag. Mooi werk voor hem als het zonnetje schijnt. Een
Niets leukers dan op een zaterdagmiddag over de markt te slenteren. Een diversiteit aan mensen en er wordt voluit gesnackt. Genietende gezichten, zonder gêne het lekkere naar de mond brengend, de mond openen en al kauwend het eetbare wegslikken, en dat alles zonder mes en vork. Het is een heel intiem moment, dit in de
Vaak maak ik een wandeling op de zaterdagmarkt en koop dan altijd een gebakken lekkerbek en voor mijn kleindochter een bakje kibbeling. Verschillende kramen geprobeerd en uiteindelijk heb ik een vaste kraam. De naam zeg ik niet, dat zou reclame zijn. Maar diegene die de vis bakt is Arie. Arie doet niets anders dan vis
Gebeurt niet vaak dat ik in de vroege maandagmorgen voor negen uur op de markt ben. De kooplui waren nog druk met het inruimen van de kramen. Zo ook 2 viskramen. En weet je waarvan ik schrok: Er werd een flinke portie gebakken vis op de schalen gelegd. Koud, bijna zeker overgebleven van de zaterdag.
Van de tweede Kamerverkiezingen herinner ik mij feilloos de overwinning kreet van de PVV: “Wij maken heel Den Haag gek”. Alsof dat een doel is van politiek, maak iedereen gek, en benadruk vooral verschillen, maar werk niet oplossend. Terug naar Apeldoorn Het college van B en W van Apeldoorn organiseert op donderdag 10 februari een
Een coffeeshop is voor mij intrigerend, Je kunt bij een enkele lokaliteiten gewoon van buiten naar binnen kijken. Je ziet veel jonge mensen heel ontspannen zitten, alleen of in gesprek met anderen, voor zich uit starend, een flesje frisdrank drinkend, zelden koffie drinkend gek genoeg. Nu ben ik niet wereldvreemd, maar in een coffeeshop was
4 reacties