Gerard zet voor Apeldoorn Direct fotoreportages en sfeertekeningen neer. Het vastleggen van hoe mensen kijken en hoe het licht valt, dat is volgens hem het leukste wat er is.
Piotr Jasiurkowski (viool) en Tobias Borsboom (piano) gaven afgelopen zondag 25 april, een concert in Orpheus. Het programma dat uitgevoerd werd was afwijkend van het programma boekje en dat had volgens Piotr te maken met het tijdstip van de dag. Zeker op een zondag om 12 uur beginnen met Sjostakovitsj… dat kan, maar eerlijk gezegd
Bekendmaking van Stichting Dutch Orange Company (DOC) door Simon Boon. Burgemeester Berends slaat een vat met Koningsbier aan en brengt een toost uit op Koning Willem
Wat moet het toch leuk zijn om voor enthousiaste fans te spelen bedenk ik zo als ik rondkijk in de bijna uitverkochte zaal in Orpheus. Iedereen blij en in volle verwachting voor wat er komen gaat. De start was intiem met schemerlampje en Marcel Veenendaal die solo begon met het openingsnummer Natural High. Daarna werden
In een bijna uitverkochte Rabobankzaal was een hoog “+” gehalte verzameld om te gaan genieten van The Last Call van Mary Black. Haar dochter Roisin in het voorprogramma was als een onbekend voorgerecht, het ziet er goed uit en je weet dat het hoofdgerecht dat nog moet komen goed is. Dus ging ik ontspannen genieten.
In een van de zalen van het CODA Museum hield de Vereniging Museum Vrienden van Coda op 2 februari haar jaarlijkse Algemene Ledenvergadering. Deze keer had de ledenvergadering een bijzondere afloop. Naast het organiseren van previews van tentoonstellingen, thema-cafe’s en kunstreizen voor haar leden, brengt de Vereniging voor de leden een Vriendenprent uit. Dit is
Kort geleden trad Niels Duffhues op in Cafe Gigant. Normaal gesproken volgt kort erna een “recensie” van het optreden. Nu is in mijn geval “sfeertekening” een betere omschrijving omdat het mij niet zozeer gaat om goed of slecht maar meer om het gevoel dat ik ervaar bij het optreden door de songs, de speler(s) maar
Alhoewel een 5 mans begeleiding anders doet vermoeden was dit eindelijk weer eens een optreden waarbij ik geen oordoppen nodig had. Daisy brengt Fado in een “niet traditionele” versie, zoals ze zelf zegt. Niet alleen door de samenstelling en de grootte van de begeleiding maar ook door liedjes in een andere dan de Portugese taal
Ja echt jammer voor Gigant dat er zo’n beperkte opkomst was met zo’n goed programma. Jammer ook voor de mensen die het gemist hebben, want wat hebben de aanwezigen genoten. En… wat hebben de bands genoten van de volledige aandacht die ze kregen, het waren luisterbands met een perfect luisterpubliek. Bij veel publiek zijn er
Ik moet eerlijk zeggen dat ik mezelf op het verkeerde been gezet had, kwestie van niet goed lezen eigenlijk. Ik ging er naar toe voor Leo Blokhuis en verwachte dat Ricky wat zou zingen. Mijn werkelijkheid bleek anders te zijn, het was een promotie van de nieuwe Lp/Cd van Ricky waarbij Leo de kwartiermeester was.
Vrijdag 4 april traden Sil-Marillion en Steel Breeze op voor een volle zaal herinneringszoekers. Beide bands met een link met het verleden. Sil-Marillion, opgericht in 2010, speelde covers van Marillion uit de periode dat de Schot Fish in de band meespeelde ’81 – ‘88. Op een fantastische manier, dat moet gezegd worden. Als je je
Dat zwart wit bepaald niet kleurloos hoeft te zijn bewijst de film Nebraska die momenteel in Gigant draait. De hoofdrol speler denkt een prijs te winnen in een sweepstake en leest dat hij die persoonlijk op moet halen. Zo gezegd zo gedaan, maar de manier waarop strookt niet helemaal met de logica van zijn echtgenoot
Herintreders, dat kun je Monique en Suzanne van Lois Lane wel noemen. In 1984 opgericht, doorgebroken in 1988 en (op het laatst in steeds mindere mate) actief tot 2006. In 2012/2013 kregen ze weer de kriebels en brachten in 2013 een nieuw album uit. Dit album was de basis van het optreden in Gigant en
Een live performance van zo’n bekend en complex nummer draagt een groot risico in zich, zeker als getracht wordt het nummer exact na te spelen. Het publiek gaat luisteren naar wat er niet klopt en anders is, en luistert niet meer naar het optreden. Maar gelukkig was er ruimte gehouden voor een zekere vrijheid, dat
Weer eens een ander begin van een optreden, iedere muzikant kwam apart het podium op en werd met naam en toenaam, voorgesteld. Het bleek overigens wel bij de avond te passen, want voor het etaleren van de muzikale kwaliteiten van de heren en de dame bleek ruim de gelegenheid. Soms iets te, want het muzikale
Voorafgegaan door een snel, hard en enthousiast optreden van Death Alley was het optreden van Peter Pan hierop, een mooi vervolg. Voor een zaal vol kenners speelden ze de barsten in de wanden. De mascotte van de band, Big Dennis zong ook weer een aantal nummers en het publiek….. dat reageerde uitbundig op de gespeelde
